Sissinghurst

In 1930 kochten Vita Sackville-West en haar echtgenoot Harold Nicolson. het landgoed - De tuinen zijn aangelegd als een serie van "kamers", die elk een eigen sfeer en kleur hebben.

Boven op de centrale toren heb je een machtig uitzicht op het geheel. Op de eerste verdieping had Vita haar lees- en werkkamer.

Vanaf 1967 wordt de site beheerd door ‘The National Trust’.

Een tuin om van te genieten!

 Chatham

Van Rochester is het maar een wip naar het aanpalende Chatham met de oude scheepswerven: de ‘Historic Dockland’. Men is er nog flink aan het restaureren met het oog op de titel ‘Werelderfgoed’.

Het was er nog niet druk op dit vroege uur. In de droogdokken liggen 3 boten. We bezichtigden het zeilschip en konden dan direct de onderzeeër, hier gebouwd in 1962, met een gedeelte van onze groep bezoeken. Op drukke momenten werkt men met wachtlijsten.

In een onderzeeër ondervindt je aan de lijve hoe beperkt de ruimte wel is. De meeste plaats was er nog in de lanceerruimte met de torpedo’s.  Vijf zaten er altijd klaar in de lanceerbuizen, de reserve werd aan de kanten gestapeld.

Tussen de verschillende compartimenten moet je je met de voeten vooruit en steun voor de handen door een niet te groot mangat wurmen; voor sommigen toch een hele onderneming.

Overal een wirwar van leidingen, buizen, meters , toestellen en aanduidingen, kleine zitplaatsen. Je vraagt je af waar de 68 bemanningsleden zich overal ophielden?

Een duikboot is zeker geen plaats voor mensen met claustrofobie.

Vandaar vlug naar het getimede bezoek aan de ‘Ropery’, waar we de overige van onze groep op het nippertje konden vervoegen.

De mevrouw, wellicht iemand van de werknemers, vertelde alles over het maken van touwen en het vlechten tot dikke trossen. Men gebruikt kemp, de vezels uit de hennepplant. Gelukkig was er veel illustratief materiaal, want haar Engels was niet alleen voor mij moeilijk verstaanbaar. Op het einde worden er een drietal mannen uitgepikt om een touw te vlechten. Twee draaien aan een wiel en de derde biedt tegengewicht. Ze worden achteraf beloond met elk een stuk van de touw die ze net gedraaid hebben. De 300m lange gebouwen aan de achterzijde worden nog tot op vandaag gebruikt voor het vlechten van touwen.

In de loodsen kan je nog veel (leger)materiaal bekijken.

Er was spijtig geen tijd meer voor het museum. Vermeld ik nog dat o.a. ook een oorlogsbodem te bezoeken is.

FOTO'S

De foto van de stuurcabine is van Wilfried Van Ginderachter

Rochester

Na de smakelijke ‘English breakfast’ voor de liefhebbers met ei, spek en bonen vertrokken we voor de korte rit naar Rochester.  Van de busparking kom je via een ‘public footpath’ direct in de kleurige hoofdstaat. Via een oude poort sla je af naar de mooie kathedraal, begonnen kort na het jaar 1000, in een overgangsstijl tussen romaans en gotisch. Enkele momenten van de heerlijke koorzang genoten.

Tussen de kathedraal en het burchtcomplex groeit de prachtigste catalpa die ik ken.

Naast de hoogste burchttoren van Engeland groeien twee groenblijvende steeneiken.

Even een kijkje genomen op de brede Medway.

Dag van de Biodiversiteit 22 mei

Vorige zaterdag was het de dag van de biodiversiteit. Overal waren er mensen die de soortenrijkdom in hun gebied inventariseerden.

Wij waren daar niet speciaal mee bezig; maar toen een citroenvlinder bleef pleisteren bij de judaspenningen, ging ik het apparaat halen en lukte Aleide een paar behoorlijke foto’s.

In de tuin zag ik even later een dagpauwoog. Die had ik praktisch een maand niet meer gezien.