RONDKNOPMIJT
Cecidophyopsis ribis
(Phytoptus ribis)
DE: Johannisbeergallmilbe ES: Eriófido del Grosellero negro FR: Phytopte
du cassissier IT: Eriofide del ribes PT: Ácaro dos gomos da groselheira GB:
Black currant bud mite
Vandaag hadden we een
prachtige, zonnige dag, ideaal om buiten wat te doen. Toen ik bij de zwarte
bessen kwam, zag ik enkele dik gezwollen knoppen. In deze knoppen huizen,
honderden, zo niet duizenden eieren/mijten.
Ergens heb ik gelezen
dat een knop tot 30 000! mijten kan bevatten.
Deze zijn maar een
fractie van een millimeter groot (0,2 -0,4 mm) en met het blote oog niet te
zien.
Elk
jaar verzamel ik deze knoppen met rondknopmijten en verbrandt ze.
Dit
gebeurt enkele keren. Hoe verder op het seizoen, hoe duidelijker de ronde
knoppen te zien zijn. Wie dit nog nooit deed, ziet ook nog verdroogde, niet
open (behalve een klein gaatje) gekomen knoppen van vorig jaar hangen.
Vanaf
april komen de mijten uit de ronde knoppen en begint de zuigschade.
Hierdoor
kan de plant sterk verzwakken en vermindert de productie. Daarbij brengen zij
ook het brandnetelvirus
over, waarbij de plant vervormde bladeren krijgt ( De onderste twee lobben van
het driedelig blad zijn kleiner dan bij gezonde bladeren) en totaal
onvruchtbaar wordt.
Het
afplukken van de aangetaste knoppen helpt in behoorlijke mate, maar allicht zie
je er over het hoofd en ook nieuwe besmettingen komen aanwaaien.
Toen
ik hier in 62 kwam stond er in het kippenpark een ganse rij zwarte bessen. Er
groeide geen sprietje onkruid.
Sommige
jaren waren er heel veel bessen. In andere jaren was er lentenachtvorst geweest
met bevriezen van de bloesems en haast geen vruchten.
Na een
vijftal jaar begon de aanplant ere veel minder goed uit te zien.
Veel blekere
en vervormde bladeren. Tenslotte had ik geen bessen meer.
Achteraf
gezien had ik waarschijnlijk te doen met schade door de rondknopmijten, die tevens het Brandnetelbladvirus
hadden over gebracht.
Een 25
jaar terug kreeg ik van iemand het zwarte bessenras Boskoop Giant, een felle
groeier met grote bessen. Na enkele jaren stonden ze vol met aangetaste
knoppen. Intussen wist ik wat die dikke, ronde knoppen inhielden en had ik veel
plukwerk. Telkenjare was er toch meer aantasting dan mij lief was. Na verloop
van jaren heb ik ze gerooid. Gelukkig had ik meerdere andere rassen met veel
minder aantasting.
De
Schotse rassen ( deze die met Ben beginnen) en Titania bv zijn duidelijk minder
gevoelig, maar toch moet je ook deze in het oog houden.
Recent
heeft men in Schotland het resistent ras Ben
Hope ontwikkeld. Men heeft het gen Re uit een
stekelbes in dit ras gebracht om de resistentie tegen rondknopmijt te bekomen. Verder onderzoek is volop bezig.