Vogelzang Praktijkwandeling Natuurpunt Voorkempen
Zo.20/3 7u De
wereld ligt er nog bevroren bij van de nachtvorst. Verzamelen aan de kerk van
Halle Kempen. Vorige donderdagavond zagen we hier nog een troep kraanvogels
overvliegen.
In de pastorijtuin zingt
de roodborst. Dit is de vogel die we t meest zullen horen op onze wandeling.
We nemen als eerste straat
Vogelzang, een passende benaming. We leren de 3 maal herhaalde roep van de
Turkse tortel onderscheiden van de 5 maal koerende houtduif.
Ik sta in bewondering hoe
vlug de gids Koen Leysen van Natuurpunt-educatie de vogels weet te lokaliseren
en er zijn ferme telescoop weet op te richten.
Hij maakt ons attent op de
regelmatig overtrekkende vinken. We horen de schetterende winterkoning en het
zachte liedje van de heggenmus, en het bij wijle pompend zingen van de
koolmees. De pimpelmees liet zich maar weinig opmerken; de vink een paar keer. We horen even de
staartmees, maar krijgen die niet te zien, wel de kuifmees en bewonderen zijn
schitterende kuif in de telescoop. Verder de afwisselende strofen van de
zanglijster en slechts een paar keren de merel. Die zingt meer bij de eerste
ochtendschemering.
Enkele keren hoorden we de
groenling en de krachtige roep van de boomklever. Even verder was deze druk
bezig de invliegholte van een nestkast met modder te verkleinen. We zagen hem
bezig aan zijn kleverig werkje. Op een paar modderhoopjes kwam het niet aan.
Gans de bozenzijde van de nestkast was volgeplakt.
Op de Kattenberg passeren
we de woning van zoon Peter waar de 3 fuivers verbleven na de aanrijding in De
Ronde.
Verder op de Berkemei
wordt het landschap opener. Dit is de kant waar wij wonen op de parallelstraat
met de Berkemei, die in 1962 nog geen naam had. Toen kwamen we op Berkemei 16
wonen. Nu draagt het huisnummer van onze buur daar nr 103. Ik had net verteld
dat hier, tot 40 jaar terug, de roodborsttapuit meerdere nestplaatsen had of 2
wijfjes en een manentje werden waargenomen. Koen hoorde zijn eerste zwarte roodstaart.
Een koppeltje scholeksters liet zich bewonderen, met erboven baltsvlucht van de
kieviet.
Opmerkzame dames wisten in
de verte een zonnende steenuil te ontdekken. Hij heeft er zijn broedplaats. Nog
een prachtige vogel in de telescoop is de Witte kwikstaart.
Een paar overvliegende
roeken zijn te herkennen aan de meer roeiende vlucht en de afgeronde staart. Een
buizerd schroeft in de lucht. We zien ook nog een paar reigers en voor sommigen
een glimp van een aalscholver. In het bosgedeelte hadden we het tsiet van de
grote bonte specht gehoord en later het lachen van de groene specht. Een
zingende spreeuw in glimmend kleurenpak is te bewonderen in de kijker.
Op Hooidonkeinde wees ik
op het drietal oude abelen. Toen ik in 1970 voorzitter was van het Groencomité,
waren het al majestatische bomen.
Intussen was het heerlijk
wandelen met het zonnige weer en genieten van de warme zonnestralen. Iedereen
was voldaan. We hadden veel gehoord en waargenomen.
Als je de kans hebt met
een van de educatieve medewerkers of gidsen van Natuurpunt er op uit te trekken:
doen.
FOTOMATERIAAL
1. Op weg
2. Groepsfoto
3. Aan het
bejaardencentrum is men nog aan t uitbreiden
4. Door het bos
5. Telescoop
6. Een oude berk vol met
heksenbezems
7. Boomklever
8. Zijn metselwerk
9. Luisterende groep
