Haven van Zeebrugge

Na een inleidende filmvoorstelling volgt een gegidste rondleiding. Uitstappen is er niet bij.

We rijden eerst achter de 4 km lange westermuur van de voorhaven.

Hier werd het Albert II dok gebouwd voor containers en ro ro (met lading op het schip rijden) gebouwd.

Dichter tegen de kustweg, die voorhaven van achterhaven scheidt, ligt de aanmeerplaats voor de P&O verbinding naar Hull. Drie jaar terug scheepten we daar in voor de NBS-reis naar Engeland. Ik schreef er meerdere blogs over.

De vismijn is naar de achterhaven verhuisd.

De voornaamste activiteit in deze haven is  het autovervoer. Zeebrugge is hierbij de nummer 1 onder de wereldhavens. Er liggen een heleboel aanvoerschepen. Er kunnen 7 000 auto’s op 1 schip. Hele terreinen staan vol wagens. Met de crisis die zich nog laat voelen zijn er wel enkele leeg. De Mercedessen krijgen overdekte garages om ze te beschermen tegen vogeluitwerpselen.

Dan rijden we naar de oosterstrekdam met de gasopslag van Fluxys. Als er gastankers lossen mag je hier niet komen.

In de luwte van de dam is zich aan de oostkant een nieuw natuurterrein aan het vormen.

We zien nog de oude, beschermde vuurtoren van Heist , de 500 m lange zeesluis, het vroegere lichtschip de Westhinder en een Russische duikboot.

FOTOMATERIAAL

Kranen

Idem

Cobelfret ro-ro schip

Containerschip

Vissersboten

Vismijn

Autoboot

Autoboten

Overdekte garage

VERVOLG

Kerktoren van Lissewege

De oude vuurtoren van Heist, nu beschermd monument

Strekdam

Gastank

Nieuw natuurgebied

De nieuwe vuurtoren

Westhinder

Onderzeeêr

P&O

Kasteel van Loppem- Haven van Zeebrugge

KVLV St.- Antonius kondigde een uitstap aan naar het kasteel van Wijnendale. Dat sprak mij aan. Mijn vader was pachter van Matthieu de Wijnendale en als kind wandelden we met de Reigerschool een keer rond het kasteel en door het binnenpark. Ik weet nog hoe een nest grote jongen van Vlaamse gaaien mijn ogen uitstak. Ik was toen 8 j. en had de grootste eierenverzameling van de school. De eieren werden uitgeblazen en aan een draad gestoken. Veruit de meesten waren musseneieren van mussen die onder de dakgoot met Boomse pannen woonden bij mijn nonkel Andre Vandecasteele en bij een buur. Maar ook andere nesten waren niet veilig. Mijn handen waren een tijd erg geschramd van het uithalen van nesten in meidoornhagen. In die tijd maakten mussen hooinesten in die hagen. Daarna nooit meer gezien. Waren het huismussen of toch ringmussen? De laatste broedden vooral in de holten van knotwilgen. De huismussen maakten toen ook hooi- en stronesten in de kruinen van onze fruitbomen.

Later werd ik geciviliseerd en toen vogelvangers eind de jaren zestig de avonden van onze pas gestichte afdeling van De Wielewaal Voorkempen kwamen storen, was mijn argument:    ” De vogelvangst in de Noordse landen is al jaren verboden. Begrijpelijk, deze landen zijn al verder beschaafd. Ze hadden al leerplicht een generatie voor ons. Hadden ze mij niet ‘voor pastoor laten leren’ dan was ik wellicht ook vogelvanger.”

Op de uitnodiging stond  “Mannen welkom”. In het eigen dorp ben ik meermalen de enige die meegaat. Maar op deze uitstap waren we met zijn zeven. “Wellicht spreekt de haven van Zeebrugge aan.” zei een bestuurslid.

Bij het vertrek vernam ik dat het bezoek aan het kasteel van Wijnendale geschrapt was ten voordele van een bezoek aan Loppem. Wijnendale was maar een karige bedoening werd gezegd. Tijdens mijn jeugd ben ik enkele malen in de grote doolhof, die bij het domein hoort, geweest. Tijdens het bezoek zal ik vernemen dat de doolhof opgericht werd door de man van de tweede generatie voor zijn 13 kinderen.

Het neogotische kasteel van Loppem is een cultuurschat. Heel oud is het niet. Het werd door de adellijke familie van Caloen gebouwd in 1863 en rijk bemeubeld. Het bijzondere is dat het door de man van de derde generatie Jean van Caloen in een Stichting ondergebracht is en aldus integraal-zoals het was van het begin- behouden wordt voor het nageslacht.

Net als Wijnenendale met de ondertekening door koning Leopold III van de overgave op 28 mei 1940, was er na de Wapenstilstand van 11 november 1918 “De regering van Loppem”. Koning Albert I stemde er in met algemeen stemrecht voor mannen.

FOTO’S

Achtergevel

De grote ontvangstruimte

Idem

De eerste Grizzlybeer van de zoo van Antwerpen staat hier opgezet.

Beeldhouwwerk

Luchter

De Bethunekast

Bruidskist

VERVOLG  1

Oorspronkelijk Turks tapijt

Porselein

Toonkast

Chinees porselein

Halsketting van de gravin

Uitkijk over de vijver

Fornuis

In het uniform van de pauselijke zouaven

Delfts porselein

VERVOLG 2

Het onderste schilderijtje (Japanse toren, Laken) is van koningin Elisabeth

De Koninklijke kamer

Schilderij uit de school van Rubens

Chinees wierookvat

Speciale Engelse vloertegel, allemaal verschillende

Glimp op het kasteel van Wijnendale

Wegwijzers

De neo Romaanse toren  van Torhout

De Gele Doos, waar ik 8 jaar van mijn leven doorbracht.

Valériane - Valeriaan in Tour &Taxis Biobeurs te Brussel

Nature & Progrès richt al decennia de biobeurs Valériane in te Namur (begin september). Sinds vorig jaar is er ook een editie met medewerking van VELT in Tour & Taxis in Brussel. Voor onze gast Daouda was het een gelegenheid om de biowereld te leren kennen.

Voor ons was het vooral een weerzien met enkele (Velt)kennissen.

De eerste was Stefan Eyckerman, tuinarchitect en Veltlesgever. Deze winter had hij weer de snoeiles gegeven in ons dorp; maar toen zaten wij in Londen.

Zowel met de standhouders van Velt als met deze van Nature & Progrès waren er interessante contacten.

Het weerzien met Ray Masschelein, die er het aanspreekpunt  als biotuinier vertolkte, was allerhartelijkst. Ray had er pas een termijn als provinciaal voorzitter van de Brabantse Veltafdelingen opzitten. In de tachtigerjaren was hij een periode algemene Veltvoorzitter.

We ontmoetten er ook Dirk Hebben die nu actief is in “Bio van bij ons”.

Een ander blij weerzien was met Pierre Vannieuwenhoven en zijn Parijse echtgenote. Destijds was er uitwisseling met enkele van onze dochters en zijn dochters om de andere landstaal te spreken. Ze waren beiden actief op de boekenstand van Nature & Progrès.

Ik ontdekte er het pas verschenen boek: “Le Jardin fruitier” (ISBN 978-2-87489-124-3) van Marc Fasol en Marc Lateur. De laatste is de opvolger van Charles Populer, de grondlegger van de Collectie Oude Rassen aan het toenmalige Station de Phytopatothogie de Gembloux.  De voornaamste verdienste was dat enkele interessante, gezonde rassen onder “RGF” stempel door een aantal boomkwekers verder gekweekt werden voor de liefhebber.

Marc is hoofd van het Centre wallon de Recherces agronomiques  Département Sciences du vivant – Unité  Amélioration et biodiversité  Gembloux.

De verzorging en het opzoekingwerk voor nieuwe rassen gebeurt er volledig biologisch.

Foto’s

Op de Veltstand

Nature & Progrès

Vannieuwenhoven

Bio van bij ons

Op hun stand

Pannier- Groenteabonnement

Animatie

Ray Ausloos

Natuuronderzoeker met Natuurpunt-Educatie

Zaterdag, 28/4 hadden we de praktijkvoormiddag “natuuronderzoeker”. De theorielessen gingen drie weken geleden door in kasteel Hallehof, hoofdkwartier van het Regionaal Landschap Voorkempen.

Wim Veraghtert beet de spits af voor dit nieuw initiatief.

Op het Bezoekerscentrum Zoerselbos had Wim een lichtval voor nachtinsecten geïnstalleerd.

We hadden geluk met het weer. De nachtelijke regen had opgehouden en tegen de middag brak zelfs de zon door.

In de val was heel wat te zien: sluipwespen, soldaatje, bijzonder mooie nachtvlinders als kroonvogeltje, klein waaiermotje, hazelaaruil, dennenuil, hagedoornvlinder, dunnevlerkspanner…

Er waren zelfs 5 meikevers in de val gevlogen.

Na het eten van kale inktzwammen 24 u geen alcoholische dranken nuttigen.  Geschubde inktzwam zou dit euvel niet veroorzaken.

Ik heb bijgeleerd dat er ook bruine miljoenpoten zijn. Voordien  dacht ik dat deze enkel blauwgrijs-zwart waren.  Het beste kenmerk: de dubbele, wriemelende pootjes. Bij de duizendpoten zijn die enkel.