Hallo Daniel

Sinds begin dit jaar lees ik trouw jouw blog, omdat jij veel interessants te melden heb. Zelf doe ik ook nogal wat met fruit en groenten, weliswaar niet biologisch maar toch op een vrij natuurlijke wijze.

Nu wil ik graag nog drie hoogstamperen aanschaffen. Ik woon in NL in de gemeente Hulst, op 50 m afstand van de Belgische grens. Qua rassenkeuze zou ik bomen kunnen planten uit het Waasland, dat hier vlakbij is. De grond bij mij is zand, niet te nat en niet te droog. De bomen komen in gras te staan, in een hoogstamboomgaard waar ook runderen grazen. Mijn ervaring is dat er nogal wat bomen doodgaan, minstens een stuk of acht al, door zaken als droogte, muizen, perevuur of ze kwijnen als gevolg van schurft, soms kanker. Ik heb nu een stuk of zes hoogstammen van gemiddeld 10 jaar oud en toch kan ik eigenlijk nooit een rijpe peer eten.

Kun jij mij advies geven? Appels doen het bij mij redelijk tot goed, pruimen en kersen gaat ook wel, meestal redelijke tot goede groei en redelijk gezond.

Behalve gezond en groeikrachtig is mijn enige eis dat er af en toe eens wat lekkere peren aanhangen. En liefst geen modern ras.

Ik wilde bestellen, bij de NBS:

-Besi de Chaumontel

-Conseiller à la Cour

-Catillac/Pondspeer

Als reservepeer, ingeval niet voorradig, dacht ik aan:

-Zwijndrechtse wijnpeer

-Jodenpeer (Esperen)

- Bruine Kriekpeer

Is dit een goede keus? Of heb jij een beter voorstel?

Ik ben benieuwd naar jouw reactie Daniel.

Alvast bedankt en de groeten

Karel

Antwoord:

Het verbijstert mij dat:

1.     Zoveel bomen doodgaan. 

2.     Er na 10 jaar nog geen vruchten zijn, zelfs rekening houdend dat het hoogstammen zijn.

Daar heb ik gewoon geen verklaring voor.  Of bleef  een rijke, organische bemesting achterwege?

Bij mij is ooit maar één perenboom die hier al stond doodgegaan. Zou het kunnen dat ik te kwistig was geweest met roze korrel? Die heb ik achteraf nooit meer aangeschaft.

Toen ik deze zomer in Wommelgem een bezoek bracht aan de boomgaard van Paul Boeye had ook hij problemen gehad met afstervende hoogstamperen. (Blog van 31/07). Marguerite Marrilat vormde de grote uitzondering.

Het lijkt mij intetressant links en rechts in de streek te informeren wat de bevindingen zijn met peren.

De Boomgaardenstichting biedt een formidabel assortiment aan. Wel was (is?) er het probleem dat er te veel verwisselingen tussen staken. Ik hoop dat je krijgt wat je vraagt.

Besi de Chaumotel is mij totaal onbekend. Ik heb er mijn documentatie bijgehaald.

André  Leroy in zijn Dictionnaire de Pomologie van 1867 schrijft uitvoerig over dit  ras dat al beschreven werd in 1675!

Matige groeikracht. De vruchtbaarheid is gewoon. De vruchten zjn groot. (Op hoogstam kleiner).Vruchtvlees: wit,halffijn, halfknakkend, sappig, steencellen. Sap: overvloedig, zoet-zuur, uitgesproken heerlijk parfun. Laat rijp, tot eind januari, zelfs februari. (Bij een voorgaande beschrijving lijkt het rijpingsstadium nu vroeger te liggen.)

Volgens Theyskens speelt de grond een belangrijke rol. In een warme, lichte bodem als in het zuiden van de provincie Antwerpen zijn de vruchten uitzonderlijk goed.

In compacte, vochtige en koude bodems is het resultaat zeer teleurstellend.

Ik zou de boom,  na het wat hoger aanplanten, voorzien van een berg compost; een dikke boomschijf rond de stam, niet in de plantput.

Conseiller à la Cour  Leroy beschrijft deze peer als Maréchal de Cour.

Groeikrachtige boom. Zeer vruchtbaar. Vruchten onder de middelmaat bij zware dracht. Eerste, soms tweede kwaliteit, als het sap te zuur is.

Het is een Belgische peer van Van Mons. ( In de komende tijd hoop ik de vertaling van ‘Histoire de Pomologie Belge’ van Joseph Theyskens op de blog te zetten.)

De Catillac, Pondspeer

Gezonde, groeikrachtige, zeer vruchtbare, grote keukenpeer. Bewaart

tot april. Uitstekende bakpeer. Net als de eerst genoemde peer al beschreven in 1675.

De genoemde reserveperen  zijn eveneens de moeite waard.

Je zou bv ook aan de peer Wilma van Willy Mahieu van Jabbeke, een zeer goede winterpeer, kunnen  denken.