Boechoutse Wijnbes
In een tuin in Boechout tiert de Japanse Wijnbes (Rubus phoenicolasius) welig
rond het vijverputje.
Japanse Wijnbes houdt van een goede vochtvoorziening. Een tijdje had ik
die hier op een drogere, zandige plaats staan en het gebeurde dat in een droge
zomer ranken afstierven.
Op enkele meter van het vijvertje vandaan staat tegen de muur een
Dormanred (Rubus parvifolius). Deze soort kan veel beter tegen droogte. Dormanred bevat voor 75 % erfelijk materiaal
van de Rubus parvifolius (Een Aziatische framboos) en wordt tot de speciale,
rode frambozen gerekend.
Nu heeft zich tussen
beide in een verwante plant
ontwikkeld, waarvan de vruchten meer op deze van Dormanred gelijken.
De stengels van de plant hebben meer het forsere van de Japanse Wijnbes,
maar zijn eerder doffer roodbruin van tint. Dormanred is meer donkerrood en
de Japanse wijnbes feller gekleurd met veel roodbruine haartjes op de stengel.
We
veronderstellen dat deze plant het resultaat is van een kruising tussen Japanse
Wijnbes en Dormanred. Dus een kruisingszaailing?
De naam Boechoutse
Wijnbes was vlug gevonden.
Al deze planten vermeerderen zich gemakkelijk door topbeworteling. De
toppen dringen in de grond en schieten wortel. Het schijnt dat Japanse Wijnbes
zich ook zaadvast (nakomelingen met precies dezelfde eigenschappen) uitzaait. Hoe is het anders te verklaren dat er een Japanse Wijnbes begon
te groeien in een Blauwe bessenstruik, waar helemaal geen Wijnbessen in de
omgeving stonden?
Ik kreeg een plant mee om de verdere evolutie te zien en de vruchten te
kunnen vergelijken. Ik ben zeer benieuwd.
Een foto van vorig jaar met vruchten van Japanse Wijnbes en Dormanred.
Boechoutse Wijnbes. Onderaan rechts zie je een rank van de meer gekleurde Japanse Wijnbes.
Dormanred, reeds veel meer in blad.
