Amerikaanse kruisbes Worcester

Vorige zondag ontvingen we het Davidsfonds van Halle. We hadden toch een beetje geluk met het weer. Enkel tegen 4 u begon het te regenen en konden we schuilen in de serre. Ook hier was een en ander te vertellen.

Er was een Andre bij en hij heeft 9 rassen stekelbessen op naam staan. Ik ben natuurlijk zeer benieuwd om zijn planten te zien. Met het ruimen en herplanten hier o.w.v. de aanleg van de gasleiding vijf jaar terug ben ik meerdere namen kwijtgespeeld.

Bij het bekijken en proeven van de kruisbessen was de interessantste bevinding dat de bessen van de Worcester zo duidelijk in ieders smaak vielen.

Worcester en de sterk verwante Black Velvet zijn Amerikaanse kruisbessen, Ribes divaratica. Onze stekelbessen behoren tot de soort Ribes uva-crispa. Meerdere van deze rassen zijn erg gevoelig voor de Amerikaanse meeldauw en af te raden voor liefhebbersteelt. Worcester is een fantastische groeier  en uiterst gezond en heeft daarbij ook geen last van barsten, wat met dit regenweer een grote plusfactor is.

Vorige week ging de fruitgroep van de Royal Horticultural Society in Wisley kijken naar de Currants.

Ik vroeg hen te kijken naar de Worcesterbes. De oude planten waren echter gerooid. Men was begonnen met een jonge plant. Ik vraag me af of ze zullen volharden in hun vroegere kweekwijze? In de laatste, Engelstalige uitgave van ‘Fruit’ staat nog steeds: behandelen als kruisbes;( Wat bij hen betekent: zeer kort snoeien). De zin dat het geen vruchtbaar ras is werd echter wel weggelaten.

Hieronder mijn oorspronkelijk artikel:

Worcester berries

In Fruit News , Spring 2004, our best friend Howard Stringer  remembered  Harry Baker and his The Fruit Garden Displayed.

I was looking for my old one.  At first I found Fruit. a more modernized book on the same material, also from Harry Baker.

Some details about Worcester berries were taking my attention.

“In comparison with the gooseberry, it is not very productive”

For cultural purposes, treat it in exactly the same way as the gooseberry. ( p 53 ).

Years ago I saw Worcester in the collection of Wisley in winter. I remember the stark pruned, wrist thick sticks, with very little and short branches.

When I came back in summer, I saw only long new wood and no fruits. Such a pruning is not the wright one for such a vigorous plant.

Mine Worcester and the very related Black Velvet are big shrubs. A single Black Velvet is almost two meter high (Shortened!), with in circumference a measured 8 m, although I cut out lots of wood.

Every year I have lots of fruit.

I like the strong taste of the ripe berries. Black Velvet is a bit lesser acid.

In contrast with gooseberries, they are lasting for a long period.

That depends on the weather. Last year (2003), with the very hot July, (screening from the heat of the sun will help lasting) they were finished at the end of the month. Mostly they are still good at the beginning of August, and I remember me, that in a cold summer, I picked still good berries in September.

I have to protect them against birds. Before, I did it with the normal netting. Now I take an old insect gauze (mostly used for protecting crops as carrots, leeks... against insects. The meshes are very small, so that there is less muddle.  With the sharp prickles you have to work carefully.

But for protecting strawberries is it an ideal thing, in comparison with the normal netting. Just cover and uncover for picking. No more cutting out hedge-hogs!

Both, Worcester and Black Velvet are totally disease free.

Only the caterpillars of the sawfly (Nematus ribesii) can be a problem, but they can not eat the whole shrub as with gooseberries!

Daniel Willaeys, Zoersel, Antwerpen, Belgium

FOTO’S van vorige week