Een bonenverhaal

(van de hand van mijn vrouw Aleide)

Langs bonenstaken konden sprookjeshelden tot aan de hemel klimmen, maar nu zijn bonen erg in de belangstelling gedaald.

Waar vind je nog bij een kruidenier witte en bruine bonen uit De Witte’s of Bartje’s tijd? Alleen ingeblikte boontjes in tomatensaus!.

Nochtans zijn peulvruchten een onmisbaar element in onze voeding.

Er zijn in onze voeding wetenschappelijk 11 onmisbare elementen. Een ervan zijn de Saponienen. Die zitten o.a.in peulvruchten. Saponienen hebben een antikanker - en  cholesterolverlagende  werking.

Groene sperzieboontjes zijn goed voor suikerzieken.

Peulvruchten leveren ideale, zachte vezels die stoelgang bevorderen.

Ja, eigenlijk hebben allochtonen een gezondere voeding dan wij. In Chinese, Marokaanse,Turkse en andere exotische winkels vind je ruime keuzes aan bonen.

Vandaag heeft mijn man bonen gepeuld. Als die nog niet te droog zijn, gaat dat vlotter. Vroeger kwam die job er niet van en gaven we ze weg aan afrikanen, die er blij mee waren. Het riep bij hen herinneringen op aan hun thuisland.

Ik heb vandaag kleine, rode, afrikaanse staakboontjes, die we voor het eerst zelf geteeld hebben en gewone witte bonen in linnen zakjes gedaan, zoals mijn moeder en ze luchtig opgehangen. Bonen hing ik veel buiten in hun peulen, zodat kevertjes er minder vat op  krijgen.

Ze worden gedood door een koudekuur in de diepvriezer of door een stevige vrieskou.

Een gewoonte van onze voorouders zijn we vergeten: bonen en erwten, de dag voor we ze klaarmaken, onder water zetten. Dat moet in een grote pot met water, want ze zwellen fel. Als we ze dan koken, worden ze vlugger gaar. Ze verteren beter en geven minder gassen.

Dat zwellen is eigenlijk een kiemproces.

Om het nog gezonder te maken, voeg ik er zeewier bij (kombu) en look. Deze verrijken de bereiding met mineralen en verkorten ook het kookproces.

De wieren mix ik in de soep, die hierdoor nog een betere smaak krijgt.

Bonen zijn ook heel rijk aan eiwitten, mineralen en vitaminen. Groene boontjes mogen we meer eten dan gedroogde. Gedroogde bonen geven, evenals vlees, afvalstoffen (purinen); en zijn af te raden bij reumalijders. De eiwitten van bonen moeten wel aangevuld worden met de eiwitten van granen, zaden of melk. Einde van het bonenverhaal.