OVER SCHAATSEN EN ZONNEOVENS

Van ons bezoek aan Doesburg profiteerden we om in Blaricum, boven Hilversum, zonneovens aan te schaffen. Straks neemt Aleide die mee naar Kameroen.

Vorig jaar bezochten wij de Lamido van Lara met zo’n 35 000 onderdanen.

Wij werden er zeer hartelijk ontvangen als familieleden. Hij vertelde dat hij familie was van mijn schoonzoon Aminou.

Toen we ons aanmeldden kwam hij ons te gemoet. We mochten onze sandalen niet uitdoen. Het ceremonieel gebiedt anders dat je het schoeisel aan de straatkant achterlaat en blootvoets binnentreedt.

De man toonde toen zijn ecologische bekommernis. ‘Ik laat mijn volk bomen planten, maar er verdwijnen er te veel als brandhout. Kan je mij informeren over zonneovens, zodat het houtgebruik kan beperkt worden’?

We spraken ook over fruit en hij nam mij mee naar de tuinplek, waar hij mij een zelf geënt mangoboompje toonde, onder een bananenplant voor de schaduw.

Te Blaricum werden we ontvangen door de schoonvader van Janine, die pas iets later dan afgesproken kon komen. Ze had gezorgd voor lekkere soep.

Ondertussen vertelde onze 93 jarige gastheer over zijn verleden.

Hij was nog Nederlands schaatskampioen geweest. Met een technisch onderlegde vennoot had hij een schaatsenfabriekje opgericht. Na twee jaar hield zijn vennoot het voor bekeken en ging hij alleen verder. “Het technische had ik intussen wel geleerd!”. Zijn bedrijf was de schaatsenfabriek van Nederland en van Europa geworden.

Hij heeft nog lettelijk voor ‘spek en bonen gereden’.  Hij deed dit voor arme mensen die hem dit in de crisisjaren van de jaren dertig hadden gevraagd.

Nederland is een schaatsparadijs met 14 ijsbanen van 400 m.

Intussen is het al 8 jaar geleden dat men de elfstedenronde kon rijden. Hijzelf heeft er echter nooit aan deelgenomen.

Nu rijdt men met ‘klapschaatsen’, die kunnen bewegen. Vroeger waren het vaste schaatsen. Met de beweegbare schaatsen gaat het 2 seconden vlugger per baan.

Zijn zoon heeft al een hele tijd geleden de fabriek overgenomen. ‘Het mag gerust nog eens goed vriezen met de 80 000 paren schaatsen in voorraad’.

Intussen was zijn schoondochter thuisgekomen en demonstreerde de zonneoven.

Deze zit in een linnen zak, naar alle kanten een paar cm ruimer dan een A4 formaat, heel handig om mee te nemen en licht. Voor 10 € heb je een exemplaar.

De oven bestaat uit stevig karton, vanbinnen bekleed met een soort aluminiumfolie.

De panden worden opengevouwen en met grote wasknijpers bijeen gehouden.

In het midden plaatst men een met bordverf zwart geschilderde aluminium pan. (tot 4 l).

Men heeft een stevige, warmtebestendige plastiekzak bijgeleverd. De kookpan dient hierin geplaatst tijdens het gaarproces. De zak wordt dichtgeknoopt en men plaatst de ingepakte pan op een drietal steentjes, centraal in de oven.

Het bereiden zelf vergt de nodige tijd, afhankelijk van de ingrediënten. Rijst bv heeft 2u30 nodig. Geitenvlees, en dan nog in kleine stukjes gesneden, vergt 6 – 7 uur. De bereiding gebeurt zonder vocht. Hoogstens doet men er wat olie bij voor de smaak. Water kan je er niet in koken, hoogstens pasteuriseren. De temperatuur  loopt hoogstens op tot een goede 80°.