Physalis peruviana

In het voorjaar 2000 zaaide ik beide soorten gewoon in de tuin. Ik

herinner mij toen op half oktober slechts een paar halfrijpe vruchten te hebben kunnen oogsten. Anderzijds van de pubescens waren er vruchten met hopen.

Wat een verrassing 2003: tussen de andere planten staat ook een peruviana! Het is de plaats waar ik 4 jaar terug zaaide! Eind september zijn enkele vruchten al bruin verkleurd en binnenin volledig rijp. Ze zitten nog stevig vast aan de plant en vallen niet af.

De peruviana heeft dus ongeveer een 2 maand  langer groeiseizoen nodig als je vergelijkt met zijn Noord-Amerikaanse soortgenoot.

Warm voorkweken is een noodzaak. Maar ik heb het nog niet gedaan. Wat is de optimale duur van de vooropkweek? Kan je deze plantjes verspenen? Uitplanten in een serre geeft meer zekerheid op een voldoende lang groeiseizoen. Maar buiten uitplanten na het vorstgevaar kan eveneens succesvol zijn.

In Bokrijk op het evenement ‘Eetbaar Landschap’ zag ik op de stand van Bokrijk zelf, enkele ranken waarvan de grootste vrucht de grootte van een pingpongbal benaderde, maar nog volledig onrijp. Zeker geen voorgekweekte planten. Achteraf kwam ik te weten dat dit tomatilo's waren ( zie verder).
Ananaskersen worden toch dubbel zo groot als de physalis pubescens/ pruinosa en dieper oranje-geel van kleur.

Physalis peruviana groeit een stuk forser en wordt een struikige plant van minstens 1,50 m. en blijft rechtop staan, maar eveneens met breed uitgroeiende takken. Buiten groeit de plant niet zo hoog maar toch forser dan de pubescens / pruinosa / grisea.

Een derde familielid is de bij de bloemschikliefhebbers geliefde lampionplant, Physalis alkekengii franchetii. De prachtige oranje lampions bevatten eveneens een eetbaar geel kersvruchtje, dat ik vele jaren geleden al geproefd heb.

Als vierde lid is er de Tomatillo,  Physalis ixocarpa  Lampiontomaat

De plant is nauw verwant met de goudbes, de ananaskers en de lampionplant met de Chinese lantaarntjes.

De tomatillo wordt 1,5 tot 2 m hoog en heeft gele bloemen.

De vruchten zitten in een lampionachtige omhulling, die later openspringt onder druk van de dikkende groene of paars kleurende vruchten.

Deze hebben een kruidig zuur aroma en zijn rijk aan mineralen en vitaminen.

In de Zuid – en Midden Amerikaanse keuken worden ze veel gebruikt in Chili’s, eenpansgerechten en sausen (Salsa verde).

Men zaait warm voor (22-24 °C)  en plant midden mei uit in onverwarmde serre.

Het kan ook op een beschutte plaats buiten, vergelijkbaar met tomaten. Ze vragen wel iets minder bemesting.

Men kan ze ook in potten kweken.

Bij cultuur in struikvorm worden de planten herhaaldelijk licht teruggeknipt, om een compacter gewas te bekomen. Steunen als bij tomaten. Chase Organics heeft biologisch zaad, zowel van de groenkleurige als van de paarskleurige variëteit.