Merels en het Geel

Er zijn precies veel minder merels. Begin juli was mij al opgevallen dat er veel minder indringers waren in mijn fruitkooi en dat dit haast allemaal oude, mannelijke merels waren. In vorige jaren waren dit haast uitsluitend jonge vogels.

Het is normaal dat je in augustus de merels niet aantreft op het fruit, want dan ruien ze en hebben ze eiwitrijker voedsel nodig. Je ziet ze dan ook veel minder.

In september komen ze weer mee-eten van de herfstframbozen en vooral van de druiven. Dit was dit jaar zo goed als niet het geval.

Op Europom te Alden Biesen ontmoette ik een fruitvriend. Hij had in een krant gelezen over ‘Het Geel’ bij vogels.

Zijn de merels er het slachtoffer van geworden?

In WIKIPEDIA vond ik het volgende:

Het geel, veroorzaakt door Trichomonas gallinae uit het trichomonas geslacht, is een parasitaire protozoa aandoening van de bovenste luchtwegen die vooral zangvogels treft. Meestal komt het bij duiven voor door onderling snavelcontact. Zo nu en dan kunnen ook roofvogels en uilen geïnfecteerd worden als zij besmette prooien eten. Uiterlijk ziet het er uit als een kazig abces in de keelholte, de vogels komen in ademnood en sterven door verstikking of voedseltekort.

De houtduiven zijn in onze omgeving nog even talrijk, maar op dit ogenblik minder schadelijk dan in het voorjaar en vroege zomer.

Verder lees ik dat de ziekte opgedoken is in Nederland en dat in Duitsland al duizende zangvogels gestorven zijn.

Wie weet meer?

Ik heb er bij ons nog niets over gelezen.