|
Een tijdje terug hadden we het over de krulziekte op perzik en consulteerde ik Fik. Hij moest toen mensen gaan begeleiden die het heropenen van een oude monding van de Schijn, een bijrivier van de Schelde bestuderen. Fik is al jaren bezig met de studie rond de Schijn. Alhoewel dit riviertje door het Ter Rivierenhof in Deurne loopt, is het een open riool geworden. Hieraan is men de laatste tijd wel aan het dokteren. Nu is de monding een eind in de haven , na herleggingen en inkokeringen. Enkele jaren terug was de verstopping daar de oorzaak voor de grote overstromingen in Schoten en Brasschaat.
Fik was een van de pioniers van onze Veltwerkgroep Fruit, waar we begin der tachtiger jaren mee startten. Ik dank hem van harte voor zijn bijdrage.
PERZIKEN 17 mei 2005 fikdenissen@tiscali.be
Op aanraden van Daniël Willaeys uit Zoersel heb ik mijn 25jarige ondervinding inzake perzikenkweek en -teelt genoteerd.
Zelf ben ik geboortig van 1937 . Mijn overgrootouders teelden reeds voor 1900 deze zeer lekkere perziksoort waarvan ik de naam nog niet ken en reden ermee naar de Antwerpse markt. Zij hadden een boomgaard op het Eksterlaar in Deurne-Zuid bij Antwerpen. Waarschijnlijk ben ik de enige nakomeling die onze perziksoort van de ondergang heeft gered. Mijn hoogstamboomgaard bestaat -buiten een mengeling van groot en klein fruit- uit een aanplant van 30 jonge en oudere perzikbomen. In 1980 kreeg ik twee perzik-zaailingen van een grootoom als geschenk, t.g.v. het aanschaffen van een ½ ha grote weide voor de aanleg van een boomgaard.. Wat mij er vooral toe aanzette om zelf beginnen te kweken is de ondermaatse kwaliteit van de ingevoerde perziken t.o.v. onze Belgische. Mijn bomen dragen in het derde jaar +- 1 kg kleinere vruchten. Het vierde jaar +- 5 kg iets grotere vruchten , en vanaf het vijfde jaar 25 à 30 kilo volwaardige perziken met een gewicht tussen 100 en 130 gram per stuk, afhankelijk van de goede bevruchting, de late nachtvorst en de vruchtdunning.
ZAAILINGEN KWEEK
In 1985 begon ik zelf met het kweken van zaailingen. De verzamelde vruchtstenen van de beste perziken worden in de herfst 3 à 5 cm diep, op een rij in volle grond geplant, tussen enkele markeringsstokjes. Hiervan ontkiemen er ongeveer 1/3 vanaf begin mei. De wortelkluiten worden in de zomer voorbereid : op een doormeter van 35 cm wordt rondom de zaailing +- 40 cm diep met de schop een bewortelde kluit afgestoken en ter plaatse voorbereid. In november worden de best groeiende en half-jarige jonge zaailingen geselecteerd en verplant in een plantgat dat rondom tot 1,5 m doormeter grasvrij gehouden wordt. De minder goed groeiende zaailingen worden meteen afgeknipt tot op de grond. Na het planten wordt de omgeving van de zaailing rijkelijk voorzien van rijpe compost. De nieuwe boom wordt nog enkele jaren gekoesterd en grasvrij gehouden met een laag compost : +- 1 ½ x de boomkroondoormeter.
Zelf zoek ik nog naar de goede bodemverzorging bij volwassen perzikbomen, zodat zij jaarlijks voldoende stevige nieuwe scheuten blijven vormen. Hierop ontstaan dan volgend jaar nieuwe vruchttakken Naar mijn gevoel zal ik best alle perzikbomen gedurende heel hun productieperiode onder de kroon grasvrij houden en steeds voorzien van bv. compost.
SNOEI
Ik snoei de perzikbomen in het vroege voorjaar, tijdens de bloesemtijd. De jonge scheuten van vorig jaar, en voorzien van bloesems waarin een bladbot ontluikt worden terug gesnoeid tot maximum 10 bloemen. Jonge scheuten zonder bloesem worden terug gesnoeid tot +- 2 botten, en waarvan de laatste bot best in de richting wijst, diametraal weg uit het center van de hoofdstam. De nieuwe vruchttwijg die hieruit ontstaat zal volgend jaar vruchten dragen.
Alle overige voddetwijgjes kunnen weggesnoeid worden
VRUCHTDUNNING
De vruchtjes kunnen vanaf begin mei uitgedund worden tot er maximum alle 20 cm één blijft staan : d.w.z. max. 3 perziken per ingesnoeide vruchttak. Vruchtjes die in een aftakking groeien worden verwijderd. Wanneer zij uitgroeien tot een volwaardige perzik zullen zij zichzelf vastgroeien en tijdens de pluk beschadigd worden. Omdat er rond de ijsheiligen op 12, 13 en 14 mei nog flinke nachtvorst kan voorkomen, en de vruchtjes afvriezen, is het- om geen verloren werk verricht te hebben- dus geraadzaam om nog te wachten met uitdunnen tot 15 mei. Door benevelen tijdens vorst-nachten kan de oogst nog gered worden omdat de verse vruchtjes dan beschermd worden door een ijslaagje. ( Hier zal Daantje even aanvullen: zolang het blijft vriezen moet het benevelen aanhouden. Op het reeds gevormde ijslaagje komt water dat op zijn beurt aanvriest; maar dit verschijnsel gebeurt bij 0° C !, omdat de ijsvorming terzelfdertijd gepaard gaat met warmteontwikkeling. Als de buitentemperatuur weer tot boven de 0 ° gestegen is, stopt men het beregenen.) Zelf vind ik dit te omslachtig omdat mijn boomgaard zich op 2 km van huis bevindt, en er geen electriciteit en stromend water ter beschikking is.
KRULZIEKTE
De krulziekte waaraan mijn perzikbomen onderhevig zijn ( door overgevoeligheid van deze soort of door de omgeving ? ) wordt tijdens de vruchtdunning aangepakt. De aangetaste blaadjes worden met de vingers afgepulkt. De boom herstelt zich vrij snel. Het is wél zo dat de zaailingen tijdens het eerste voorjaar door de krulziekte ernstig kunnen aangetast worden. Ik verwijder de aangetaste blaadjes door regelmatig afpulken.
LUIZEN
Luizen vestigen zich graag aan de onderzijde van de bladeren. Deze beestjes worden er als een veestapel verzorgd door de mieren : zij melken ze voor hun zoete afscheiding. De luizen halen de suikers uit de perzikbladeren en ontnemen dus de zoetigheid die voor de vruchten bedoeld is. Wij kunnen gebruik maken van oorwormen en lieveheersbeestjes. De oorwormen jagen s nachts op die luizen en de lieveheersbeestjes overdag. Het is dus geraadzaam om onze helpers een behuizing te bezorgen.midden hun jachtgebied : bv. een ondersteboven gehangen bloempot, half gevuld met hooi of stro, en door middel van een opgekrulde ijzerdraad doorheen het hooi en het bodemgaatje van de pot, en met een krul aan een tak tegen de stam aanleunend, zodat hij stormvast hangt. Aan jonge boompjes kan een bundeltje holle stengels van bv. riet opgehangen worden. Reeds na enkele dagen worden zij bewoond door oorwormen, en breiden er snel hun kroost uit. De bladeren die onderaan dicht bevolkt zijn door luizen kunnen eventjes met duim en wijsvinger verwijderd worden, zonder het blad te beschadigen. Na enkele weken regelmatig nazicht ondervindt de boom een evenwicht : de prachtig diepgroene bladeren blinken in de zon, lieveheersbeestjes doen in de dag en de oorwormen s nachts hun ronde om de sporadische luizen te verwijderen waardoor de vruchten uitgroeien tot prachtig zoet fruit. Ook wespen komen likken aan het zoete luizenvocht boven op de bladeren en verraden dat er daarboven nog luizen actief zijn.
KONIJNENVRAAT
De jonge uitgeplante zaailingen zijn vooral in de winter een lekkernij voor de konijnen : zij lusten blijkbaar de amandelsmaak van het zachte stammetje (ook jonge wortelopslag van pruimelaars worden gelust, maar de perziken hebben in mijn boomgaard - misschien door de ligging t.o.v. de konijnenpijpen - de voorkeur). Om te voorkomen dat zij alle afgeknakt worden, breng ik vanaf de grond tot op 0,5 m hoogte dunne zachte plastic aan rond de stam d.m.v. nietjes. In de volgende zomer wordt de bast van de zachte stammetjes harder en misschien minder lekker en worden niet afgeknakt.
|
