Voor en tegen van resistente Appelrasssen

Wat betekent resistent? Resistere (latijn) : weerstand bieden. Resistentie is geen absoluut begrip. Veel hangt af van al of niet gunstige omstandigheden. Het ene ras is al resistenter, meer weerstand biedend dan het andere. Je hebt hebt eenvoudige resistentie: 1 factor, het VF-gen van bv Malus Floribunda en de meervoudige resistentie.

Zo las ik dat het Tjeckische ras Otava tot tweemaal toe opgenomen werd in de onderzoeksboomgaard van Wageningen en telkens afgevoerd werd als te weinig resistent tegen schurft. Mijn exemplaar (op MM106?) bekwam ik van de Nationale Boomgaardenstichting in 1994. Schurftaantasting heb ik nooit geconstateerd. Daarenboven is het een zeer smakelijke en zeer goed bewarende appel tot april.

Het ras is wel vrij beurtjaargevoelig. Maar er is nog een ander gebrek: het ras (bij
mij) is ook zeer kankergevoelig. Gelukkig bleef tijdens de eerste jaren de aantasting beperkt tot de fijnere takken, die ik regelmatig weghaalde om te verbranden.

Sinds een drietal jaar worden ook de spiltakken en stam zwaar aangetast. Zo heb ik na het oogsten dit jaar het sterk aangetaste bovenstuk van de stam met verkankerde takken drastisch weggenomen. Momenteel ziet de boom er weer toonbaar uit.

Bij Relinda, een schitterend ras, bleef de kankeraantasting tot nog toe zeer beperkt. Ook Remo doet het tamelijk goed, maar dient in het oog te worden gehouden. Rewena kreeg kanker op de stam, maar wist zich toch behoorlijk te herpakken. Mijn grootste ontgoocheling betreft het Re-ras  Reanda (2003 op M 26). Al dadelijk bleek een erge schurftaantasting; het jaar daarop de erge stamkanker. Ik heb een tak overgeënt. Afwachten wat het wordt. De moederboom is kapot. Reanda geldt als een ras met meervoudige resistentie! Het kan nog altijd zijn dat ik een verkeerde boom gekregen heb bij de Duitse boomkwekerij Herr in Meckenheim, nochtans een Mekka voor de boomkwekerij.

Ik zag ook veel te veel kanker op mijn Pinova, ooit een resistent ras, maar nu sterk schurftgevoelig, alhoewel de schurft dit jaar nog meeviel.

Wat de rassen van Hugh Ermen betreft: Winter Gem, op M26, geplant in 1998 gaf tot nog toe haast geen vruchten. Er zijn wel verzachtende omstandigheden: de boom werd in het voorjaar 2005 eerst voorbereid op de verplanting, wat inhoudt het afsteken van wortels voor de verplanting in de herfst. Dit jaar is de boom nog aan het herstellen van de verplanting. De jongste rassen Limelight en Scrumptions blijken bij mij sterk kankergevoelig. Red Devil heb ik nog maar een jaar staan en blijkt nog gezond, in tegenstelling met beide voornoemden, die al dadelijk sterke kankeraantasting vertoonden.

Ecolette blijft een zeer gezond ras. In al de jaren (geplant in 1999, onderstam MM 111) heb ik ooit maar 1 klein takje met kankeraantasting weggeknipt.

Nog een ras dat kapot ging aan kanker was het eerste (?) resistente, Franse ras van Delbard Querina Florina.

Erno Eersels van de NBS is er stellig van overtuigd dat resistente rassen een grotere vatbaarheid voor kanker vertonen.

Maar waarom?