Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
14-01-2006
De mariagrot 1
Mariagrot voor algemeen gebruik. Iedere volksstam of zelfs gemeente die zichzelf een beetje serieus neemt heeft één of meerdere grotten. De Talibanstrijders hebben de grotten van Tora Bora in Afghanistan, Remourchamps heeft zijn kalksteengrotten, onze verre voorouders leefden in grotten en holen en Lourdes en Arendonk hebben allebei een Mariagrot. Die van de Vraai, ge weet wel: de buurt waar het chique volk van Arendonk woont, konden niet achterblijven. Onder impuls van enkele enthousiastelingen en voorzien van een berg kasseien en geimporteerde keien uit de Ardennen werd enkele jaren geleden een heuse natuurgrot opgetrokken. Het resultaat mag er zijn. Buiten de bezoekers die men in een Mariagrot kan verwachten, de echte supporters van Ons Lieve vrouwke, wordt de grot ook bezocht door andere trafikanten: Hollanders op doorreis die er hun boterhammekes in opeten, wandelaars op de vlucht voor de vallende regen, in de winter een klad vleermuizen die er overwinteren en klein vleermuizekes maken. Wie er ook komen oefenen om klein boelekes te maken zijn de jonge leiders en leidsterkes van de plaatselijke jeugdbeweging. Waar wij vroeger onder de hoge brug moesten gaan staan om ons over te geven aan de prille liefde, gaat de jeugd van de Voorheide nu in de Mariagrot ontdekken hoe de tegenpartij er uit ziet. Ons Lief Vrouwke heeft al veel van dat jonge volkske als maagd zien binnenkomen; over hoeveel er als maagdje weer buitengaan, zwijgt Ze zedig.... zoals het een "Dame van stand" past.!!!
Verliefd en zat!!!. Ik mag niet klagen over mijn jeugd. De schoonste tijd van mijn leven zou ik zeggen, moest mijn vrouw dit blog niet lezen. Dus ik moet zien wat ik schrijf. 't Moet zo wat eind de jaren vijftig geweest zijn. Ik was een jaar of twaalf , dertien, toen ik mijn grote vacanties spendeerde aan het ophalen van patatten. Dat wil zeggen: Een familievriend transporteerde met zijn zware oplegger aardappelen van bij de West-Vlaamse boeren naar de haven van Zeebrugge waar ze dan de boot opgingen richting Engeland. Bij elke vracht moest er aangelegd worden in Pittem aan "de Kruiskalsijde." Ik zie dat café nog zo voor me staan. Een kast van een baancafé. En dan die dochter achter den toog...Man man man, dertien jaar en voor de eerste keer vlinders in den buik. Van alteratie dronk ik achter elkaar vier Bavikken... Ge kunt het nu nog met moeite krijgen. Toen het beste bier van de wereld en het mooiste meisje van de wereld verenigd op vier vierkante meter. Met moeite kreeg mijne maat me de camion in, richting Brugge. We waren juist op tijd voor de boot. Toen is het gebeurd: achter de vrachtwagen ben ik in elkaar gezakt en van mijne sus:de chauffeur van de camion hield het op zattigheid, ik ben er zeker van dat het kwam door die vlinders in mijne buik.
Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. In mijn vrije tijd heb ik met spanning de veldslagen gevolgd tussen bloggers op het seniorennet. Het ging over de vrije moraal, blote tieten, schuine moppen, en andere leuke dingen waar moslims nog niet aan mogen denken. De enen schreven en plakten, de anderen fulmineerden en spraken van godslasteringen..Een van de anti's, een chef-kok,alfonske genaamd en zelf eigenaar van twee culinaire blogs, maakte zich verschrikkelijk druk over deze porno en het effect ervan op onschuldige boelekes. Elk berichtje aan zijn adres gooide hij uit zijn gastenboek....hij was de heiligheid zelve en een toonbeeld van kuisheid.
Nu is J.Rekel altijd al geinteresseerd geweest in ander mensen hun beweegredenen en achtergronden.Daarom is hij gaan spitten in de 2 blogs en wat vond hij in een van de blogs geschreven op 16 nov. 2005?Lees maar mee: ".....Ik bemerk dat deze blog aan populariteit aan het verliezen is. Daar moet uiteraard wat aan gedaan worden en na er grondig over nagedacht te hebben; zie hieronder de oplossing: sex. Voila, goed groot en in 't rood, dat trekt altijd de aandacht. Nog een mooi sexy fotootje er bij en nu zullen mijn cijfers pijlsnel de hoogte in gaan. ...We zullen wel zien. Anders zullen het echt verhalen worden over koks en keukenmeiden die het op de kapblok doen...." Geschreven f.n. 16/11/2005
Tot daar het gevonden fragment bij de chef-kok die zo tekeer ging tegen een aangebrande mop.
Wat is bovenstaande tekening en schrijverij dan? Is dit mijnheer de keukenpiet, dan porno met dieren???
Belangstellenden kunnen zonder bezwaar de naam van het blog, van de zondaar en van het getoonde varken opvragen bij de schrijver van deze parabel.
Arendonk wordt bestuurd door een sterke coalitie van Christen-democratische Vlaamsen en Sociaal-progressief anderen. 15 man in totaal tegen 5 mannekes en 1 vrouwke in de oppositie. Zoals gezegd een sterke ploeg die ook nog eens goed regeert. Ze hebben natuurlijk ook geen weerwerk van hun opponenten. Wie zit daarin en leven die gasten eigenlijk nog wel, vragen we ons in een onbewaakt moment wel eens af. Neem onze Vlaams Belanger; sinds zijn eedaflegging , bijna vijf jaar geleden heeft hij elke vergadering als een doofstomme bijgewoond. Niks komt daaruit. We hebben ook 1 groene jongen: op het moment dat de hele gemeenteraad zich buigt over de gemeentefinanciën begint hij vragen te stellen over huismussen en meikevers. De liberale partij is vertegenwoordigd door een manneke en een vrouwke die elkaar "en plein publique" vliegen zitten af te vangen.... En dan hebben we nog 2 aanhangers van de NVA. Geen volgelingen van de Nieuwe Alliantie van Geert Bourgeois maar oprichters en enige partijleden van "Nieuw en Veilig Arendonk". De ene is advocaat en is komen overvliegen uit het verre "bronsgroen eikenhout". Hij is diegene die zich bij de perikelen rond het asielcentrum opdrong als raadsman van de anti's. Elke rechtszaak van het prille begin tot het bittere einde hebben we verloren. Zijne maat is een hooggeplaatst ambtenaar die in zijn vrije tijd "pro Deo" oude kleren en ander vodden ophaalt. Hij komt uit een politieke familie. Zijne pa startte midden de jaren '70 de politieke dynastie met ineens twee zetels in de raad. Nu, zo'n dertig jaar later zit zoonlief op vaders plaats. De laatste verkiezing haalde hij nog zo'n 180 voorkeurstemmen. Daaraan kunt ge meten dat hij ontzaglijk werk heeft afgeleverd en dat zijn populariteit ongekende hoogtes heeft bereikt. Wilde geruchten verkondigen dat hij zoekt te stoppen met politiek:Weer ne kanarievogel minder.
Lang leve de vrije sex... (een hommage aan mijn vriend de heilige nicolaas)
Nu dat het seniorenbloggen omwille van een paar viespeuken in een dipje zit, begin ik me ook zorgen te maken. Ik vraag me zo bij mijn eigen af of ik nu nog naast mijn vrouw in de zetel mag gaan zitten? Ik beloof, in het kader van de moraal die een paar Talibanstrijders, pilaarbijters, azijnpissers en overjaarse dominees proberen in te voeren op het seniorennet, mijn handen thuis te houden, mijn broek aan te houden, haar underwear kreukvrij te houden alleen een glas water vast te houden, mijn sexueel appetijt en goesting tegen te houden, mijn piemelke en haar borsten binnen te houden, mijn vuile praat alleen voor mij te houden en..... proberen om dat alles een paar dagen vol te houden.
Nog een heel goeie avond en 't is niet omdat ik mijn manieren probeer te houden dat jullie uw eigen in moeten houden.
Gedicht voor alle dames. In navolging van La douce France die lyrisch wordt als hij over vrouwen begint te klappen, om Jeff Hoeyberghs een beetje te koeioneren en om alle vriendinnekes van mij van hun depressies af te helpen volgende gedichtje. Ge begrijpt natuurlijk wel dat ik het zelf ergens heb gepikt.
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn vriend zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek".
Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak.
Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden,
De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zùlke prammen.
Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen.
En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel.
Mijn man was niet meer op zijn gemak, want op straat riepen jongens " is 't lekker, ouwe zak ?".
Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en hij ging trimmen en in het fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed!
Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.
Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen...
Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken.
Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit vanbinnen.
...Mijn vrienden hadden het niet beter kunnen zeggen.!!!
...Telkens opnieuw.! De laatste maand werden we via het seniorennet regelmatig met de neus op de feiten gedrukt: Miserie in Pakistan, doodgevroren medeburgers in Frankrijk en Brussel, landgenoten in nood... En telkens werd ons geweten aangesproken en werden we gevraagd om ook die sukkelaars te helpen. Velen onder ons doen dat; genereus en met heel veel liefde. En telkens opnieuw en opnieuw en opnieuw... Bij wie wordt er niet aan de voordeur gebeld.... door de facteur met een almanak van de post voor 2,5 euro en 2,50 euro fooi. door de chiro, de scouts of de klj met wafels, kerststronken of mandarijntjes. door schoolgaande gasten met lootjes voor de kleuter- of de lagere school. Hoe dikwijls per jaar moeten we naar een mosselsouper of een spagetti-avond van de fanfare, van de volleybalclub of van het oudercomité van de school.? Hoeveel overschrijvingen krijgen we in de bus voor Oxfam, de Blindenstichting , de Fabioladorpen, Broederlijk delen, Artsen zonder Grenzen?. Wordt U ook gevraagd om te garconnen, op te dienen, te koken of af te wassen op kerstmarkten, kerstboomverbrandingen of buurtfeesten?. Op hoeveel kruispunten wordt U tegen gehouden door Rode Kruismannekes met hun jaarlijkse Suske en Wiske-stickers? Geeft u ook ieder jaar aan "Kom op tegen kanker" of aan "Levenslijn" ?. Krijgt U ook wekelijks emailtjes van wanhopige families die geld en sponsors zoeken voor een levensreddende operatie in het buitenland?. Gebeurt het U ook in de Nieuwstraat in Brussel of op de Meir in Antwerpen dat doffe kinderoogjes om een euro smeken?. Vraagt men U ook om ceedee-kes te kopen van "Life-aid" of van "kippensoep" of van Bob Geldhof en Bono?. Bent U ook geabonneerd op nutteloze ledenblaadjes, bent U ook lid van verenigingen, alleen om een vriend te plezieren?. Reageert en sponsort U ook als er op TV of in kranten beelden verschijnen en noodnummers opduiken voor hongersnood in Ethiopië, massamoorden in Beslan, doodgeschoten kindjes in Palestina of zigeunerkindjes in Roemenië?. ...En dan bent U misschien nog één van de 27% pratikerende katholieken in dit land? Dan kost U dat iedere week tijdens de misviering nog eens 20 eurocent voor in de schaal. ....Gelukkig: het is allemaal voor het goede doel.!!!!
Wereldwonderen. Een vriend van mij is geobsedeerd door geschiedenis. Hij weet alles over Mao, Pol Pot, Palestina, de oude Belgen, de verschillende maitresses van paus Hadrianus deVIde en de geschiedenis van Retie. Hij kent zelfs de kieslijsten van de laatste 3 gemeenteraadsverkiezingen van buiten. Buiten het feit dat hijzelf een wereldwonder is, en als zodanig met de meeste omzichtigheid behandeld dient te worden, is hij ook geinteresseerd in de andere wereldwonderen. (met dank aan de studenten van de Pabo in Doetinchem).
Om hem en de rest van de mensheid in Vlaanderen en Nederland te plezieren gaan we in een paar afleveringen de 7 wereldwonderen van de Oudheid eens nader bekijken. Om zeker te zijn dat we na twee weken gegarandeerd ruzie hebben: de Chinese muur en de Taj Mahal in India staan niet tussen deze lijst. Wat dan wel? 1. de pyramides van Cheops. 2. de Kolossos van Rhodos. 3. de hangende tuinen van Babylon. 4. het mausoleum van Halicarnassus. 5. de Pharos van Alexandrië. 6. het Zeusbeeld op Olympia. 7. de tempel van Artemis in Ephese.
Als we daarna nog goesting hebben bekijken we nog eventjes 7 moderne wereldwonderen. En dat zijn: 1. de beelden van Paaseiland. 2. de Eifeltoren in Parijs. 3. de Maya-stad Tikal in Zuid-Amerika. 4. het Sydney-operahuis in Australië. 5. de kathedraal van Chartres in Frankrijk. 6. de Borobodur in Indonesië. 7. de tempel van Angkor Wat in Cambodja.
En tenslotte en als toemaatje om het af te leren, toch maar 1. de Taj Mahal in India 2. de Chinese muur. 3. ...de schetsen en plannen voor een op te richten standbeeld voor mijn vriend naast dat van het Heilig Hartbeeld in het centrum van Arendonk.
Kommer en kwel.!!! Opzoekingen en je stamboom uitpluizen levert telkens opnieuw verrassende gegevens op. Om de haverklap kom je haagweven tegen, processen-verbaal voor het dieven van strooisel in het bos van de baron, inboedelbeschrijvingen en haafkoopdagen. Ook de parochie- en gemeenteregisters waar de geboortes, overlijdens en huwelijken werden genoteerd zijn schatten aan informatie.Neem nu de familie van Janneke Lasters. In 1822, op zijn vijfentwintigste trouwt Janneke te Kasterlee met ene Maria Van Dijck, een meiske van 29 jaar. 't Was van moetes want 5 maand later wordt hun eerste dochter geboren. Zij doorspartelde haar eerste levensjaren en zou zelfs 23 jaar worden eer ze stierf. Na haar geboorte werd het echter kommer en kwel. De tweede geborene was Peterke die stief toen het twee en een halve maand was. Toen volgde Aldegondis; zij werd net geen jaar toen zij stierf en in 1833 wordt Anneke geboren die na enkele maanden ook overlijdt. Moeder Maria Van Dijck sterft een jaartje later op haar tweeënveertigste. Pa Lasters blijft verweesd achter met 1 levend dochterke op 4 geboortes. Hij gaat ijverig op zoek naar een tweede bruid en in 1838 moet hij weer in de rapte trouwen met Marieke Sas; een vrouwke van 32 jaar. Twee maanden na hun huwelijk wordt een jongetje dood geworden, in 1840 nog een doodgeboren jongetje en in 1841 nog eentje. In het laatste kinderbed sterft ook de moeder, op haar vijfendertigste. Tussendoor, in 1839, wordt Ludoviekske geboren en die redt het wel. Na de dood van zijn tweede vrouw verhuist vader Lasters terug naar Retie, samen met het dochterke uit zijn eerste huwelijk en het zoontje uit zijn tweede. Daar sterft ook het zoontje,Ludoviekske, in zijn dertiende levensjaar. Vader Janneke zelf legt er het bijltje bij neer op zijn zevenenveertigste. Van zijn acht nakomelingen worden er zes geen twaalf maanden oud. ...en dan spreken we wel eens van die goeie ouwe tijd.!!!
Veertien dagen geleden heeft onze regering drie asielcentra verkocht aan bouwpromotoren. Het gaat om Les Dolimarts in Vresse, Hengelhoef in Houthalen en Zon en Zee in Westende. De laatste twee waren eigendom van de Christelijke mutualiteiten die daar al jaren van het sociaal toerisme hadden geprofiteerd. De laatste jaren was er de klad ingekomen: Het waarkvolk had een eigen auto, kon een landkaart lezen of pakte het vliegtuig naar Spanje, Italië, Turkije...allemaal plaatsen waar het goedkoper was dan in de Limburg of aan de zee, en waar de zon altijd scheen. De CM wou af van hun vacantiecentra want ze geraakte in de rooi cijfers.....En wie kwam daar als de "Deus ex machina" ?... Johan Van de Lanotte. Die was op zoek om duizenden en duizenden asielzoekers aan een bed en een bad te helpen. Bij een paar potten en pinten Blonde Leffe was 't rap geregeld. Johan kocht de vacantiecentra voor héél véél geld en toog aan de arbeid. Evenwel zonder rekening te houden met de middenstanders, met de plaatselijke politiekers, met de buurtbewoners en met de bedienden van de ziekenkas. 't Ging allemaal in staking en in proces. Ik zie de zwarte kerstbomen nog staan voor de ingang van Zon en Zee, ik zie de op- en afritten in Houthalen nog versperd. Allemaal Ce.Mekes die gingen betogen tegen asielzoekers. (of daar niet?). Het gerecht ging er zich mee bemoeien en de zaken gingen niet door. De beide centra werden terug gesloten. Indertijd, in 2000-2001 betaalde Van de Lanotte 36 miljoen euro. Nu zijn ze verkocht voor bijna 15 miljoen euro. Op 4 jaar tijd een verlies van 21 miljoen euro of 850 miljoen oude belgische franken.
Dezelfde dag liet de Regie der Gebouwen weten dat in "Totem" het asielcentrum van Arendonk, de vergunde uitbreiding van 175 bedden naar 300 bedden in het voorjaar van 2006 gedeeltelijk (met 50 bedden) zou uitgevoerd worden.
Vluchthuisje gezocht.! 't Zijn niet direct mijn favorieten, maar in deze dagen moet een mens al eens kompassie hebben met een ander levend wezen. Daarom het volgende: Vlaams minister Katleen Van Brempt, U kent die wel; die zo met haar koppeke schudt als ze praat, en vlaams parlementslid Anissa Temsamani, dat schatje zonder diplomas, zijn op de loop voor Margriet Hermans. Zij zijn driftig op zoek naar een onderduikadres, een vluchthuis voor sexueel geintimideerde parlementsleden. Margriet, de bakkersdochter uit de Kempen, VLD-senator en parttime jodelaarster bij de Kaasboerin heeft namelijk haar zinnen gezet op beide dames en zou, niettegenstaande ze van een andere partij zijn, met hen de bedstee willen induiken. Margriet is namelijk bi-sexueel. Niettegenstaande dat is ze ook al jaren heel gelukkig getrouwd. Als ge van dezelfde partij bent als Willy Claes, de Steef en Lowieke Tobback dan kunt ge normaal uw vrouwke staan; toch zijn Kathleen en Anissa op de vlucht, schrik als ze hebben om onder Margriet verpletterd te geraken. Margriet op haar beurt is niet alleen bisexueel; Margriet is bovenal mediageil:Politiek totaal onkundig laat ze zich deskundig opnaaien door Jean-marie den Decker en sportschepene Walterke van Lier, ondertussen luidruchtig toeterend over haar gerenoveerde borsten, uitgevoerde liposucties en andere verbouwingswerken....Is allemaal heel erg handig: dan moet ge niet over politiek praten. Dus als ge Kathleen en Anissa tegenkomt, hebt mededogen, laat ze binnen en zich verstoppen voor die Turnhoutse furie
Nieuwe jaarke zoete.!!! Aan al die lieve lezers en lezeressen die in de loop van het voorbije jaar "Jef Koffie's trots" bezochten, een gelukkig nieuwjaar gewenst met heel veel geluk en vooral gezondheid.
J. Rekel en zijn maten; Jef, Renée, Eva, Kobe, Emiel en Lien
Vandaag ben ik er eventjes niet.!!! Vandaag (31 dec.) ga ik even passen. Mijn eigenste lieveling is namelijk jarig. Ik ga natuurlijk niet uit de biecht klappen maar het is nog altijd koek en ei tussen ons. Daarom dat ik geen tijd heb om vandaag te bloggen. Ik plant mijn schat zo dadelijk in de zetel en van af dat ogenblik ga ik "maitre d'hotel" spelen. Volk binnen laten, als het te druk wordt weer volk buiten zetten, taarten doorsnijden, koffie, fris- en andere spirituozen aanslepen, de cadeautjes wegzetten, tussendoor afwassen, als 't er inzit het bed opmaken en de warmwaterblaas klaarleggen, de bloemen in 't water zetten, telefoons oppakken, met de kruimeldief de ronde maken, terug volk binnen en buiten laten, enz.... Nu ik het zo bedenkt: 't kan ook zijn dat ik me zo dadelijk in een zetel laat zakken en de dingen de dingen laat zijn. Ik moet er nog eens over denken. Bloggen doe ik vandaag in ieder geval niet meer. Ik ga nu alvast beginnen met kussen.
...Ze zijn geschokt.!!! Doktoor Van Krunkelsven en met hem de rest van de paarse gilde is kwaad op kardinaal Danneels. Wat verbeeldt die paapse rakker zich wel: foutieve informatie verspreiden over euthanasie. Foei, foei en nog eens foei, kardinaal. Krunkel en met hem de regeringspartijen willen de euthanasiewet uitbreiden tot dementerenden en alzheimerpatienten. Indien deze laatsten, bij hun volle verstand, een papierke ondertekenen waarin zij toestemming geven tot euthanasie bij dementie, moet dit bij wet mogelijk gemaakt worden. Een van de basisprincipes van de Kerk is respect voor elke vorm van leven: zowel het ongeborene als een leven dat zijn einde nadert. Daarin is de Kerk principieel. Het is dan ook niet meer dan normaal dat de vertegenwoordigers van diezelfde Kerk dat principe verdedigen en uitdragen. Als we met zijn allen toch zo tolerant zijn dat alles mag gezegd worden, waarom mag dan een kardinaal de standpunten van zijn kerk niet verwoorden? Als madame Leduc, dokter Van Krunkelsven, mijnheer Distelmans en met hen nog wat professors en politiekers euthanasie en abortus verdedigen en in wetten willen gieten dan is dat hun volste recht. Dat is democratie. Als de Kerk en de vertegenwoordigers ervan, op hun beurt verklaren dat dit niet strookt met de principes waar zij voor staan en die zij verdedigen, dan is het kot te klein. ...dan sprinten de voorstanders van levensbeëindiging naar de microfoons en de gazetten en wordt mijnheer de kardinaal een foute interpretatie en misleiding van de gewone mens verweten...Zouden die politiekers nu al dementeren?
Nadat mijn franse vriend van hogerhand werd gesommeerd om met zijn pornosite te stoppen (zie: La douce france) en om een inwonende maagd bij een andere vriend ter wille te zijn start vandaag een artikelenreeks over sex en voortplanting. We beginnen bij de beesten en de bijtjes, langs bronstige opas om te eindigen op de zwoele naaktstranden van Thailand die, behalve dooreen andere vriend van mij, ook bezocht worden door Duitsers met bierbuiken en bezopen Engelsen.
Ook uw verhalen en avonturen zijn welkom. We publiceren zonder commentaar. Vandaag gaat het over sex en voortplanting bij de beesten.
Vleermuizen brengen hun jongen ter wereld in kraamkolonies. Ongeveer vijf weken daarna willen de vrouwtjes weer paren.De paring vindt meestal plaats in de herfst of winter. Het vrouwtje bewaart het sperma in haar lichaam tot na de winterslaap. Pasna ongeveer vijf maanden vindt de eigenlijke bevruchting plaats.
Bij veel paddensoorten hebben de mannen, met name tijdens de paartijd een wratachtige verdikking aan de binnenkant van de voorpoten. Daarmee kunnen ze de vrouwtjes bij de paring beter in de houdgreep houden
Gerbilszijn geslachtsrijp als ze zo'n drie maanden oud zijn. Aan de paring gaat een heel spel vooraf, waarbij de dieren elkaar wederzijds achternazitten, en af en toe met hun poten roffelen. De dieren snuffelen aan elkaars genitaliën, en als het vrouwtje bereid is zal ze haar achterlichaam oplichten, zodat het mannetje haar kan beklimmen. Het mannetje moet een vrouwtje wel zo'n 10 keer penetreren voordat hij een zaadlozing krijgt.
Dolfijnenzijn polygaam, maar leven niet in harems. Tijdens de paartijd worden de vrouwtjes vaak door verschillende mannetjes bevrucht.. Vol overgave schuren de dolfijnen zich tegen de borstvinnen van hun partner. De paring zelf duurt niet langer dan 15-20 seconden en vindt onder water plaats.
Parende octopussen zien er uit alsof zij handjevrijen. In werkelijkheid pompt het mannetje zaadpakketjes door een speciaal gevormde arm in de mantelholte van het vrouwtje, om haar eitjes te bevruchten. Ongeveer een week daarna legt het vrouwtje in haar nest trossen eitjes die ze inbedt in een geleiachtige massa.
De superbasketter.!! Een kleine vriend van mij is basketter geworden. Een jonge gast moet natuurlijk iets met zijn leven. Tesamen met een paar van zijn klasmaten is hij destijds geronseld voor de plaatselijke basketbalclub. Hij had ook bij het judo, de volleybal, de voetbal of bij het korfballen kunnen gaan. Of gaan pingpongen, diepzeeduiken of base-jumpen. Hij is per slot van rekening al zeven jaar. 't Is basketten geworden; die waren er als eersten bij. Nu is mijne kleine vriend een crack: hij kan perfect velorijden, vissen voederen kan ie als de beste, hij is goed in bellen blazen en zijn zussen plagen beheerst hij als geen ander. Alleen basketten lukt niet echt; of toch niet echt genoeg. Hij doet het graag, maar hij zal nooit een Michael Jordan worden. Zodoende is hij met een paar van zijn maten - ook allemaal een beetje gebuisd - verhuisd naar de reserven van de microbenploeg. Samen vormen zij een ploegske met de overschot van het volk. Daarvoor betalen zij rond de honderd euro lidgeld per jaar. In ruil daarvoor mogen zij twee keer per week komen trainen, krijgen zij een sportzak met daarop reklame van de een of andere dubieuse staminee, een gesponsord shirtje maat XXL gekocht op de groei, en éénmaal per jaar gratis paaseieren. Als het meevalt mogen ze soms op een vroege zaterdagmorgen een competitiematchke spelen. Liefst ver weg op verplaatsing naar Puurs, Willebroek, Boom,...in vogelvlucht zo'n 50 kilometer van de thuisbasis. Ik zeg als het lukt: als er genoeg slechte spelerkes komen opdagen, als de "drukbezette" jeugdverantwoordelijke geen foutieve speeluren doorgeeft, als de coach de avond van tevoren geen stuk in zijn voeten heeft gedronken, of als de sporthal vrij is. Voor dat alles betalen pa en ma vlotjes zo'n honderd euro. Dat pa en ma eigenlijk betalen om het eerste elftal mee in leven te houden, of nikkelen om de hoofdtrainers te helpen betalen moeten zij er omwille van hun ouderliefde goedschiks kwaadschiks bijnemen. Ik zie mijne kleine vriend nooit basketter van het jaar worden.!!!
Ons familiewapen. Wij hebben ook een familiewapen. (zie mijn berichtjes van 6/11 14/11 23/11 en 10/12). 't Is niet goedgekeurd, het voldoet aan geen enkele eis van welke commissie dan ook, het is geschiedkundig niet verantwoord, in één woord er klopt nikske van. We hebben het zelf uitgevonden. Omdat we van het gedacht waren dat als Prins Laurent van Saksen Coburg Gotha en Jeanpol Dudekem d' Acos er eentje hebben, wij er ook recht op hebben. Het schild zelf bevat 5 onderdelen, een koffiepot, een orchidee, een horloge, een oorlelbolleke en een bij.
Vandaag gaan we het hebben over de Bij. De gade van ons vader (zo heet dat in sommige families !) heette De Bie, met twee hoofdletters. Haar voorouders kwamen van Begijnendijk, een dorp van messenvechters werd gezegd. Moeder De Bie was thuis degene die de zaakjes moest regelen. Toen we nog klein waren hadden we thuis wel eens een kalfje dat vetgemest moest worden. Dat was werk voor onze vader. Het beest verkopen dat deed ons moeder. De naam zegt het zelf: een bie. Van tijd tot tijd kon ze stekelig uit de hoek komen. Dat hebben we ook overgeërfd; sommigen worden daar ambetant van, wij hebben er mee leren leven. Omdat ons Moe zaliger de spilfiguur in de familie was hebben we als hommage een bie in 't wapenschild gezet. ...'t Is maar dat ge het weet.!
Ik heb kompassie met de facteurs. ...Niet alleen met de feestdagen die in aantocht zijn. Nu valt het nogal mee: als ze geluk hebben en ze wensen de mensen een gelukkig nieuwjaar zit er misschien nog een euro fooi in voor bewezen diensten. Neen, ik heb kompassie met die postbodes als ze voor al die overvolle brievenbussen staan: Wekelijks worden die dingen door loslopende gasten, geassisteerd door hun halve familie, volgepropt met pakken reklame; zo'n 5 centimeter dik die door een spleet van 4 centimeter gefrot worden, daarboven op nog een folderke van de plaatselijke middenstand met de aanbieding van hun gesoldeerde en gedemodeerde spullen, nog een aanbieding voor een karaoke-avond bij de Kaasboerin ... En dan komt de facteur met zijne post: Negen van de tien is de brievenbusmond volledig versperd, de reklamefolders zitten muurvast en kunnen niet meer voor noch achteruit. Ondertussen is het beginnen regenen, en de folders, half uit de bus hangend -en gedrukt op waardeloze rotzooi- zijn pulp en pap geworden. Daarboven op of tussenin moet hij zijn handel kwijt zien te geraken....Hoe hard hij ook duwt of plooit, nikske krijgt hij er nog bij. Om maar aan te tonen hoe een plichtsbewust en goedmenend ambtenaar over zijn toeren kan geraken.... En dan heb ik het nog niet gehad over die ambetante fox-terriërs of geföhnde showshowkes die aan zijn broekspijpen zitten te knauwen of tegen zijn benen staan op te rijden.
Jef Koffie's trots. Aan al die lieve lezers en lezeressen die in de loop van het voorbije jaar "Jef Koffie's trots" bezochten, een zalig Kerstfeest gewenst en voor het nieuwe jaar heel veel geluk en gezondheid.
J. Rekel en zijn maten; Jef, Renée, Eva, Kobe, Emiel en Lien
Het OCMW in 1612. Tegenwoordig zorgt het OCMW voor de armlastigen onder ons. Opvang van daklozen, wezen, huisvesting van bejaarden, enz... Vroeger was dat "de openbare onderstand" en nog vroeger, zo'n 400 jaar geleden "De tafels van de Heilige Geest". De Schepenenbank, ons huidig gemeentebestuur, plaatste weeskinderen en kinderen van armlastigen bij de boeren en de burgerij van het dorp. Hiervoor ontvingen dezen dan een geldelijke vergoeding. Ieder jaar werd het geplaatste kind bezocht en naargelang de omstandigheden werd het verblijf verlengd, de vergoeding omhoog of omlaag gebracht of werd het kindje op een ander geplaatst. Meestal waren het voor de opvang enkel goedkope arbeidskrachten.
Hieronder een uittreksel uit de lijst van de visitatie van 5 augustus 1612 in Arendonk met de commentaar van de visiteurs. 1. Anna Stoel, oud 1 jaar is besteed bij Jan van Janneken. Is wel bevonden, moet een paar kouskens hebben en boesemkens. 2. Bartel Stom, doof, oud 14 jaren, besteed bij Willem van de Venne. Wel bevonden, boven het vorzegde gebrek is het een zeer fraaie jongen. 3.Mariken St. Joris, oud 6 jaren, besteed bij Frans Vennen zijn vrouw Lisken. Wel bevonden voor 12 guldens anders terug te brengen. 4. Dingsken Simpel, oud 25 jaar, besteed bij Steven de groot. Wel bevonden. Is zeer slecht en ziekelijk. 5. Anneken Vissers, oud 7 jaar, besteed bij Peeter Thijs. Blijft op de oude prijs voor nog één jaar. 6.Hugo de Laat, is simpel, oud 40 jaar en woont bij Jan de Putter. Is kwaad van zinnen. 7.Hansken Bol, oud 12 jaar, bultachtig. Goed bevonden en terug te brengen. 8. Benedictus Coorenmert, oud 14 jaar. Voortaan voor de kost te houden en ook nog te kleden.
