In Arendonk zijn de teerlingen geworpen.We drinken een glas, we pissen een plas en we laten de zaak gelijk ze was. "Onze Nest" blijft op zijne nest tot spijt van wie het benijdt.
Toch nog enkele slotbeschouwingen: - Niettegenstaande de "goddelijke inbreng" van een dominee op haar lijst verloren de Groenen hun enige zetel. Gevolg van het keiharde werken (!!!) de voorbije 6 jaren en het betutteld vingertjeswijzen en mekaar in de navelbuik liggen friemelen.
-De kopvrouw van NV-A binnen de CD & V-lijst werd niet rechtstreeks gekozen. Het meiske moet boeten voor de politieke strapatsen van haar vader en grootvader de laatste 25 jaar. Of hoe een politieke erfenis vergiftigd kan zijn.
- De tatoeërende germaanse schikgodin en haar collega, de brommerkesreparateur, beiden van het Vlaams Belang, werden gekozen zonder één letterke reclame. 1068 proteststemmen !!!. Protest om wat ??? Nu de weg naar het gemeentehuis nog vinden en leren praten.
- De partij van de "Vlaamsche liberalen" moet noodgedwongen afscheid nemen van haar tweede zetel en haar biljartende medemens. Tot overmaat van ramp heeft hun hollandse voorzitter ook nog eens de pijp aan maarten en de brui aan Onno gegeven.
- De allochtonen op de verschillende partijen - hollanders in dit geval - geraakten niet verkozen. Over de dominee hadden we het al; de Hollandse Fonnie van de CD&V haalde 37 voorkeurstemmen. Terug in de "nest" kruipen Fons en u bezig houden met de integratie van uw landgenoten.We zitten er op te wachten....Of eigenlijk toch maar niet.
- De kopmannen van CD&V en SP.a hebben een persoonlijk probleem: de gewone sus in de Arendonkse straten ziet ze niet graag: de ene kan niet lachen en de andere lacht teveel. (Beiden maar zo'n 9 % van het totale kiezerspubliek) 't Zal nooit goed zijn bij het gewone klootjesvolk.
- Uit het niets verscheen A+. Geboren uit onvrede en chagrijn om een gepland industrieterrein veroveren de gasten van "Arendonkpositief" vier zetels. Er staat leuk (vrouw)volk op de lijst maar daarmee is alles gezegd. Gelukkig voor de lokale cafés hebben ze verstand van bierdrinken. Het parochiecentrum van de "Vraai" zal er wel bijvaren.
- De door de SP.a heropgeviste jurist uit het bronsgroen limburgs eikenhout moet hopen op het terugtrekken van een rooie verkozene om zijn maandelijkse zitpenning op te strijken. Hij kan dat, ter compensatie van zijn anti-vreemdelingenstandpunt, terugstorten in de partijkas.Conclusie: zijn meerwaarde voor de partaai: nul komma nul.
Maar troost U, citoyens:
-Niets zo erg echter als in onze lieflijke buurgemeente Retie. Daar heeft de SP.a met één gekozene, met amper 10% van de bevolking achter zich, de resterende 20 zetels en 90% van de bevolking gegijzeld.Daar bepaalt de SP.a alles: tot en met wanneer de burgemeester mag gaan pissen. ...Of tot welke stommiteiten democratie kan leiden. 't Moet steken en pijn aan het hart doen bij de Cis en zijne kompaan van de cd&v. Naar de pijpen moeten dansen van een bleuke in de gemeenteraad. Dus eind goed al goed, nog een sjans dat we in Arendonk wonen.
Dat waren zo - na overleg met de leden van het kerkfabriek, de plaatselijke petanqueclub, een afgevaardigde van de kruideniers-rizlablaaikesverkopers en nog een zooitje ongeregeld - de slotconclusies bij de Arendonkse gemeenteraadsverkiezingen. De boeken gaan nu dicht. Mochten er zich onverhoopt andere ontwikkelingen voordoen dan hoort U dit. Anders tot volgend jaar in juni; dan mogen we weer in dat hokske kruipen. Doei.
Lieverds en andere lezers van mijn blog.... Lees, vooraleer we overgaan tot de orde van de dag, even de reacties in mijn gastenboek en de reacties onderaan voorgaand artikeltje. Daarna gaan we er weer vol tegenaan met leuke artikels.
Wie zal het worden???? In deze reeks zijn we ijverig op zoek naar de nieuwe burgemeester van Arendonk. ********************* En 't vrouwvolk zult U zich afvragen. Zijn er dan geen pronte madammen in Arendonk die zich geroepen voelen om hun aanminnige billekes op de burgemeestersstoel neer te planten. Natuurlijk zijn er die: 't loopt hier vol van de Gerdaakes (de één al zotter dan de andere !), de Marinaakes, de Nadiaakes en de Fanniekes, Jeaninnekes, Fientjes en Daniëlekes. Allemaal hebben ze een plaatske gevonden op de een of andere lijst. We hebben zelfs een Silvieke op "die foute lijst" staan. En ze is niet de minste: een zelfverklaarde afstammelinge van het Noorse en Germaanse Godendom,een volgelinge van de "levensboom Ygdrasil" wiens sappen tot het levenswater - haar schoonvader zegt daar jenever tegen - leiden. De publicatie van fotos of afbeeldingen van al deze deernen zou alleen maar leiden tot nijd en jaloesie, daarom ter compensatie een sexy fotoke. Het vrouwmens dat burgemeester wordt heeft beloofd om in dezelfde outfit te poseren.
En ter afsluiting: Exclusief en voor de lezers van het "brabbesblog" de uitslag van de Arendonkse gemeenteraadverkiezingen in voorpremiere.
SP.a - onafhankelijken: 6 zetels winst + 1. CD & V en NV-A 11 zetels winst + 1. Nieuw veilig Arendonk opgefreten door sp.a en cd&v -2 VLD 1 zetel verlies -1. Groen! 1 zetel status quo. Vlaams belang 2 zetels winst +1. Arendonk+ (positief) 2 zetels winst +2.
...tot na de stemming. Ik ga er enen pakken op de goeie afloop.
Wie zal het worden???? In deze reeks zijn we ijverig op zoek naar de nieuwe burgemeester van Arendonk. ********************* Men zegt wel eens: "Het volk krijgt de burgemeester die het verdiend.!" Awel, hier is hij. Tot het laatst opgespaard, zorgvuldig gekoesterd, extra naar de hondjestrimmer geweest met zijn Consciencebaard. - Drijvend lid van "den Bond" die het kinnekesmaken propageert, - de man die duizenden Arendonkse "joeng" leerde lezen en schrijven, - die de Arendonkse horeca-uitbaters een pintje leerde tappen, - steun en toeverlaat van verloren gereden wielertoeristen, - redder en trooster van 't zatte vrouwvolk,
...Dit is de man die ge moet hebben. ...En als ge niet op hem wilt stemmen, dan is 't ie nog niet slecht gezind en blijft hij lachen...... Dus ge bekijkt het maar....
Wie zal het worden???? In deze reeks zijn we ijverig op zoek naar de nieuwe burgemeester van Arendonk. ********************* Nee nee,...We waren hem niet vergeten. Eén van onze oudgedienden. Hij heeft langer in de gemeenteraad gezeten dan op de schoolbanken. Hij kent het reilen en zeilen van de Arendonkse gemeentepolitiek. Geen enkele partij heeft geheimen voor hem.Eindelijk eens een burgemeester met een voornaam als een apostel."Johannes" : zoooo hemels....
Niet twijfelen, gewoon doen.!!!!! Voor de twijfelaars: Blanco stemmen kan ook.
Wie zal het worden???? In deze reeks zijn we ijverig op zoek naar de nieuwe burgemeester van Arendonk. ********************* Op de valreep is de kandidatuur nog binnengekomen van deze lieverd. Met een éénmanspartij wil hij kost wat kost in de schoonste stoel van het gemeentehuis geraken. Hij schuwt daarvoor de groffe middelen niet: - op zijn affiches poseren met een pispot, - onder het oog van de camera's van een trapleerke flikkeren, - platte diarree voorwenden - en zittende schepenen vergelijken met een gegraveerde "vaes". Voorwaar eindelijk een "echte burgervader met pit". Aan U om duidelijk te maken dat we met "den deze" eindelijk een hoofdvogel hebben afgeschoten.
Wordt dit het nieuwe gemeentehuis van Arendonk voor de volgende zes jaren?
En wordt onze volgende roerganger?... - een boerenzoon? - iemand uit de plastiekverwerkende sector? - een bedienaar der heilige sacramenten? - een doodgewone waarkmeins? - of miss tattoo?
(tussen haakjes: ik pak een week congé en ga me bezinnen in Zwitserland....Salu.)
Wie zal het worden???? In deze reeks zijn we ijverig op zoek naar de nieuwe burgemeester van Arendonk. ********************* "Daar is em, daar is em!!!!" Uit het bronsgroen Limburgs eikenhout kwam zes jaar geleden deze Johny op tafel gesprongen. Samen met een soortgenote ijverde hij voor "AZA", een "Arendonk zonder Asielcentrum". Als beloning voor zijn onverdroten inzet voor deze sukkelaars en sussen wordt hij nu beloond met een ereplaats op de lijst van de sossen.
Spaar uw aanmoedigingen niet voor deze onverdroten ijveraar voor andermans geluk.
God, Kop van den Eynde,Karl Marx en "klein peterke" gaan u dankbaar zijn.
Wie zal het worden???? In deze reeks zijn we ijverig op zoek naar de nieuwe burgemeester van Arendonk.
Gaan we op 8 oktober, zoals de burgers van Hameln, met zijn allen achter deze muizenvanger aan?
Hij is even populair als Jean Luc Dehaene, hij is populairder dan de burgermeesters van Laakdal, Essen, Turnhout en Herselt. Spijtig voor hem zijn er nog een 150tal vlaamse gemeentes waar de burgers hun vader liever zien dan wij de onze.
"...Hij blaft ons af alsof we in een hondenkennel zitten"zegt een van de leden van de gemeenteraad. Misschien heeft hij helemaal geen ongelijk:Om alle kiekens terug op hun peulder te krijgen moet ge van tijd tot tijd het beest in U loslaten.
Wat er ook van zij: Een nieuwe ambtstermijn van zes jaar leidt automatisch naar het ere-burgemeesterschap. En zeg nu zelf: Misgunt U dat aan deze lieverd ???? Foei, neen toch?
De collectieve waanzin heeft toegeslagen.... Nog 2 dagen en in Duitsland begint het wereldkampioenschap voetballen. We moeten daar niet flauw over doen: De belgische sjotters zijn daar niet bij en plezant vinden we dat niet. Dat ze niet mee voetballen nog daar aan toe maar nu moeten we meer dan twee weken lang lijdzaam de hollandse spotternijen ondergaan en aanhoren "hoe leuk en lekker onze jongens toch weer foetballe...". Aan hun pronostieken te horen worden ze dit jaar voor de zesde keer wereldkampioen.
Onze noorderburen worden algemeen beschouwd als een nuchter en beschaafd volk: mensen die ook in extreme omstandigheden hun hoofd koel kunnen houden. Eén keer om de vier jaar slaat echter decollectieve waanzin toe bij onze hollandse vrienden, dan slaat de oranjegekteom zich heen met een kracht van acht punt drie op de schaal van Richter. Voorgevels van burgerlijke rijtjeshuizen worden met oranje verf beklad, ambtenaren en ander kantoorvolk sloft vanaf vrijdagmorgen op met molentjes versierde klompen naar hun werk terwijl zelfs de meest bezadigde opa een met leeuwtjes versierde hoed op zijn kanes heeft staan met daarop "koud hé" (of is dat met het schaatsen?). Jonge moeders hebben hun kroost oranje pampers omgebonden en de oma's van het kleine grut flaneren met zelfgebreide truitjes met daarop "Hup Holland Hup" geborduurd. Overal te lande zijn er actiecomités opgericht om er voor te zorgen dat "men de leeuw niet in zijn hempie zal laten staan" en elke autoantenne is versierd met een oranje plastic balletje; een soort cliniclownneusje. Dat zal zo duren tot na de eerste twee matchen van het oranjeteam: De eerste match tegen Servie-Montenegro gelijk gespeeld (1 - 1) en dan door pech verloren van Ivoorkust (0- 1 na een stommiteit van de hollandse keeper). Dan sluipt de paniek in de rangen van de Nederlandse natie, tegen die tijd begint "het volk" te morren en de spelers in Duitsland te rebeleren. .... Hoe ik dat allemaal weet zult U zich afvragen: Ik weet dat van een hollandse cafébaas die iets van foetballe afweet: Die trakteert al zijn klanten met een gratis pint voor elke goal die de hollandse sjotters maken. Hollandse cafébazen en hun ijver om gratis pinten weg te geven kennende, kan ik dan ook voorspellen dat het oranjeteam hooguit aan twee goaltjes zal geraken. ....Ik ga dan ook vragen of ik mijn twee gratis pilskes mits wat opleg kan omruilen tegen twee "blonde Leffes".
Ingesneeuwd... Mijn acht vrienden zijn terug van de Kronplatz of zoals de Italianen zeggen "Plan de Coronnes". Normaal bezoeken zij het land van Berlusconi in september maar dit jaar waren er gegronde redenen om reeds in mei naar Tirol te trekken. De zoveelste "Giro d'italia" trok door de Dolomieten en mijn acht vrienden hadden zich voorgenomen om drie bergritten te volgen. Reeds weken van te voren hadden zij hun favorieten uitgekozen. Het zouden dit jaar de engelsman Charles Wegelius en de spanjaard Juan Antonio Staccato worden. Daar zou anders toch niemand voor supporteren. De rit met aankomst op de Kronplatz zou het hoogtepunt van hun verlof worden. Gewapend met een spandoek met daarop "Hallo Brabbes" en twee potten witte verfom het parcours te schilderen zijn ze 's morgens rond een uur of half zes uit hun hotel vertrokken. 's Avonds rond half twaalf waren ze afgepeigerd terug in het hotel: ze hadden geen coureur gezien. Alleen een paar uitgeputte wielertoeristen die zich voor één dag Fausto Coppi waanden. De twee flessen "grappa" in hun rugzakske waren reeds om tien uur in de voormiddag soldaat gemaakt. Uitgedronken van pure miserie en koude. Kort na de middag zijn ze zelfs uit de sneeuw gegraven door een peloton carabinieri. Via het sportkanaal van de Rai Uno, ook van Berlusconi, hoorden ze in het allerlaatste avondnieuws dat Piepoli had gewonnen. Van pure miserie zijn mijn acht vrienden aan de drank geraakt. Hun lievelingsbier , de Forst, was om half één 's nachts uitgeput. Een uurtje later was ook het lokale "birra" opgetutterd en toen heeft de wanhopige hotelbaas de brouwer laten komen met nog twee bakskes van een plaatselijke pilssoort.
's Anderendaags kwamen de coureurs over de Pordoi gefietst. Ook daar waren mijn acht vrienden present. En ook daar hebben mijn acht vrienden geen coureurs gezien: ze lagen op hun rug tegen een bergflank aan met aan de ene kant nog een stuk in hun voeten en aan de andere kant een hevige kater. Allemaal een gevolg van hun uitspattingen van de vorige nacht. Eén troost voor mijn acht vrienden: ze hebben de kosten van de genuttigde consummaties eerlijk kunnen delen met vier zatte hollanders die al in de waan verkeerden dat Nederland "het wereldkampioenschap foetballe" had gewonnen... Vandaar natuurlijk hun vlotte traktatie....
Het trabantjesweekend. Afgelopen zaterdag en zondag had er op de enigste parking die Arendonk nog rijk is een nostalgisch treffen plaats van een hoop oud ijzer, in de volksmond ookTrabantjes genoemd. Ge kent dat soort autootje wel: een stinkend monsterke op wielen met een tweetakt motortje en destijds het enig rijdend vehikel in Oost-Duitsland buiten de geimporteerde sovjettanks. De organisatoren waren aan hun tweede uitgave toe en in tegenstelling tot vorig jaar werd de collectie DDR-tuffertjes uitgebreid met alles wat reed en ouder was dan twintig jaar.
't Is een prettige vaststelling op zo'n treffen mensen tegen te komen die naast enige nostalgie voor oude rommel ook over een hoop geld schijnen te beschikken -al dan niet in 't zwart verworven. Ik trof er zelfs de trotse eigenaar van een MG. Een keurig engels sportwagentje. Prettig detail: de eigenaar was de schoonbroer van de man die pretendeert de leer van Marx en Engels in de Noord-Oost Kempen te hebben geintroduceerd. Zijn zwager had hij in ieder geval niet kunnen overtuigen van een socialistische heilstaat. Die zag duidelijk meer heil in een kapitalistisch racemachientje. Om enige importantie en geloofwaardigheid aan het gebeuren te geven hadden de organisatoren onder leiding van een plaatselijke horecaboer, een nietsvermoedende parochiepater zo ver weten te krijgen dat deze laatste om klokslag twaalf uur met kwispel en wijwater de aanwezige autootjes van zijn en Gods zegen voorzag. Aan de angstige blikken van sommige deelnemers was duidelijk te zien dat zij vreesden voor enige schade aan het lakwerk veroorzaakt door het uiteenspattende wijwater.
Nadat de pater van dienst vakkundig van het terrein was verwijderd begonnen de randactiviteiten. Een oude Duits - waarschijnlijk gevonden in een van de Trabantjes - amuseerde de kindjes terwijl de ouderen konden genieten van een Palm en een Jupiler. Dat laatste werd hun aangereikt door de plaatselijke pitspoezen. ....Nu ja, pitspoezen: het leken meer op geopereerde Japanese sumo-worstelaars, maar dat kan gelegen hebben aan het gesponsorde t-shirt dat ze over hun aanminnig lijf hadden getrokken. In 't kort; weerom een weekend dat we zonder al te veel hartritmestoringen of psychische klachten zijn doorgekomen.
Punt 1 en punt 2. "vuurpelotonners in la douce France". Punt 1: Mijn acht vrienden zijn terug van de "Kronplatz". Een bataljon van de Italiaane carabienieri heeft ze uit de sneeuw gegraven. Punt 2: Afgelopen zaterdag en zondag had er op de enigste Arendonkse parking een nostalgisch treffen plaats van een hoop oud ijzer, in de volksmond Trabantjes genoemd. Deze twee spannende gebeurtenissen moeten echter nog enkele dagen wachten op een verslag. Ik wou het nog even hebben over het verdwijnen van een paar lieftallige blogs op het seniorennet. Dat "het vuurpeloton" vroeg of laat de duimen zou moeten leggen was van het begin af aan duidelijk. Iets of iemand die om wat voor reden ook succes en sympathie wekt, wordt door anderen als gevaarlijk en bedreigend gevoeld. Er zijn honderd en één ....aan te halen . "Het vuurpeloton" was een blog waar je voor of waar je tegen was. Een blog met duidelijke standpunten en vaak op het randje. Honderden keren is er op honderd verschillende manieren geschreven dat een blog dat je niet zinde, links of rechts moest laten liggen, er niet moest gaan kijken. Je kon er vergift op innemen: De reglementen van het Seniorennet als alibi gebruikend profiteerden kommaneukers, moraalridders en vooral enkele ontevredenen en haatdragende filous ervan om "het vuurpeloton" te wraken. Zij zijn daar in geslaagd. Het is voor "het vuurpeloton" geen eerlijke strijd geworden. In plaats van als "derde hond" met het been te gaan lopen is het door twee bijtende honden doodgebeten. "Het vuurpeloton" is weg, amen en fini. Dat het gesneuveld is op HET reglement stemt echter tot nadenken. Van de vele duizenden senioren die dagelijks langs het Seniorennet surfen zijn er vele duizenden die perfect weten wat ze doen en die nog voldoende realiteitszin hebben. Die mensen en bloggers rond hun oren slaan met een reglement dat hun vrijheid van schrijven beperkt gaat tot meerdere opgaves leiden. En dan kom ik tot het volgende blog: "La douce France"; een blog waarvan de schrijver ook geen blad voor de mond nam. Eentje die de zere plekken in onze maatschappij dierf blootleggen. Ook hij stopt met zijn blog. "Ik ga me bij elk woord dat ik intik, niet afvragen of het wel getolereerd wordt of niet" zegt de schrijver van "La douce France". En gelijk heeft hij: indien er morgen een rancuneus iemand is die de heer Jean Peeters van "la douce France" niet meer moet of een kloot wil aftrekken dan moet hij HET reglement in zijn pollen pakken, eventjes gillen en pats...weg blog. Dat "La douce France" hiervoor paste is dus meer dan begrijpelijk. En dat vind ik een gevaarlijke situatie. Dat er blogs verwijdert worden omwille van plagiaat, racisme, porno.....is niet meer dan normaal, is zelfs een dwingende opdracht voor het Seniorennet, maar raken aan de vrije meningsuiting gaat mijn inziens te ver...Maar ja, wie ben ik? Waarschijnlijk een "brabbes" in de woestijn.
Omwille van de belangrijkheid, blijft dit bericht staan tot zondagavond. In Memoriam .bij het sterven van een blog.
Het vuurpeloton is niet meer. Verwijderd door hogerhand.
Ik vertel U niets nieuws als ik u zeg dat ik een supporter was van het vuurpeloton. Niettegenstaande ik door de leden ervan regelmatig door de mangel ben gehaald hield ik wel van hun aanpak. Afwisselend, recht voor de raap, eerlijk, voor niets of niemand bang.
De reacties in hun gastenboek waren eveneens van een bepaalde kwaliteit: lovend als het de bezoeker uitkwam, bitsig en dreigend als weer eens iemand zich geviseerd voelde. Ik herinner me nog hoe de eerste maanden de moraalridders , de boer Bavos zeg maar, struikelden over zogenaamde porno en schunnige fotos en tekeningen op het vuurpeloton. Die reacties, waarschijnlijk uitgebracht door lieden die de moraal belijden met hun tong maar met hun genitaliën op een ander zitten, zijn ondertussen vervangen door reacties van bezoekers die zich geroepen voelen om hun eigen ongenoegen en frustraties te ventileren langs andermans blogs. De laatste weken hadden een paar enkelingen last van een opstoot van zogezegd fatsoen: Geen woord meer over de blote kutjes en klootjes, pesten was het nieuwe modewoord. Daar moest en zou op gereageerd worden. En blijkbaar met succes.
Dus het vuurpeloton is niet meer. Het zij zo. Er is geen mens overboord, het leven gaat verder en er zullen ongetwijfeld nog blogs sneuvelen op het altaar van de onverdraagzaamheid.
Waar ik me echter aan stoor is dat het vuurpeloton geen eerlijke kans heeft gekregen. Persoonlijk ben ik met mijn brabbesblog twee maal zeer nauw betrokken geweest bij een schorsing en een tijdelijke verwijdering. In beide gevallen was er de mogelijkheid tot een weerwoord van de blogbezitter. Na een aanpassing en enig overleg hadden de blogs steeds de mogelijkheid om wel of niet terug te keren naar het Seniorennet. Zelfs het manneke Cyberfox heeft destijds herhaalde malen de mogelijkheid gekregen om zijn blog terug op te starten. (ik wil dolgaarne voor diegenen die het willen de correspondentie die Cyberfox/Willy Annaert destijds in oktober 2005 voerde met de webmaster en met de redactieraad van het SN doorsturen. Diverse emails van Cyberfox /Blogassistent/blogassistentester, allen één en dezelfde persoon, briefjes aan week- en maandbladen om zijn gelijk te halen ). Cyberfox was zelfs van kwade aard en begon stalking en onderkruiperijen toe te passen, en toch had ook hij de kans op een verzoening met het SN. Dat is dus iets dat het vuurpeloton niet heeft gekregen: Ik kan opmaken uit het officiële orgaan van het SN, het blog Blognieuws dat het vuurpeloton zonder de mogelijkheid op een weerwoord, zonder recht op verdediging werd verwijderd. Het zij zo. Ik vind het een aantasting van het vrije woord en een ernstige vorm van censuur.
De redactieraad van Seniorennet met de webmaster op kop heeft hier een unieke kans laten liggen op dialoog. Het lijkt me dat het SN met deze actie de poort heeft opengezet naar willekeur en vrije interpretatie van de huisreglementen.
Niemand houdt vanaf nu nog rancuneuse mensen tegen die omwille van een persoonlijke vete andere blogs gaan aanklagen. Ik raad de leden van het vuurpeloton aan om, na een periode van bezinning, ijverig op zoek te gaan naar alle blogs die racistische praat verkopen, mopkes over Marokkanen vertellen, vieze en vuile plaatjes van blote kutjes en tetjes afbeelden, reklame maken voor de verkoop en verhuur van hun appartementen of vakantiehuisjes en deze te melden aan het Seniorennet.
Alle senioren hebben met zn allen een nederlaag geleden en de zwijgende meerderheid heeft eens te meer de duimen moeten leggen..!!!!
Ten slotte nog dit: Mijnheer Annaert, alias Cyberfox, ik heb u destijds leren kennen als iemand die niet tegen zijn verlies kon. Op zich is dat niet erg. IK HEB ZELFS ENIGE SYMPATHIE VOOR U GEHAD. Uit uw verlies is echter een rancune gegroeid die zich als een kankergezwel ontwikkelde tot een diepe haat tegen het Seniorennet. Om het SN te kloten gebruikt u alle middelen die U uitkomen Dat alles, Cyberfox, maakt U tot een slecht mens, een vergift voor onze maatschappij. Meer woorden wil ik aan U niet meer vuilmaken.
De Giro d' Italia.. Acht vrienden van mij zijn zondagmorgen vertrokken naar "La bella Italia". Naar de koers kijken. Al meer dan dertig jaar gaan vrienden van mij naar een lieflijk plaatske in de Dolomieten. Ze logeren dan in Onach niet ver van Brixen ergens in Tirol. Slapen, eten en drinken doen ze bij de "Frie" een sympathieke hoteluitbater. Normaal gaan ze in augustus-september maar dit jaar moest en zou het midden mei worden. Het gasthof van de Frie ligt namelijk op zo'n 25 kilometer van de "Kronplatz" of de "Plan de Coronnes". Koersanalfabeten zal dat nikske zeggen maar de "Kronplatz" is naast een gerenommeerd skigebied dit jaar voor de eerste maal de aankomstplaats van een bergetappe uit de Giro. 16,9 kilometers stijl bergop, over onverharde wegen en vol haarspeldbochten. Elke coureur heeft er schrik van. Mijn vrienden hebben zich voorgenomen om al van 's morgens vroeg met een paar potten witte verf de bergflank op te trekken en de naam van hun favorieten, de engelsman Charles Wegelius, en de spanjaard José Antonio Garrido, op de kiezelstenen te schilderen. Om half zes deze morgen zijn ze vertrokken. Twee grote rugzakken met daarin een dikke trui, vier grote salamis, een fles grappa en hun verfborstels. Rond een uur of acht uur moesten ze hun auto aan de kant laten staan wegen file bergop. Tevoet verder. Ze hadden nog zo'n kilometer of tien voor de boeg eer ze aan de aankomst zouden zijn. Door de regen, door een ijskoude wind en de laatste twee kilometer door sneeuwvlagen en bij minus twee graden Celcius zijn ze om half drie op de top aangekomen. Van verven en schilderen is nikske in huis gekomen, zelfs van hun salamis hebben ze niet kunnen bijten. Dood van de kou en van vermoeidheid horen ze daarboven toch wel zeggen zeker dat de laatste vijf kilometers van de koers zijn geschrapt. Wegens te gevaarlijk en te veel sneeuw. Daar staan ze nu met hun potjes verf en hun spandoek van "hallo Brabbes" want dat hadden ze beloofd; ze zouden me de groeten doen via de Italiaanse televisie. Niks dus. Van de koers hebben ze nikske gezien en ik heb mijn schatten van vrienden net een sms-ke gelaten en hun meegedeeld dat geen enkele van hun twee favorieten heeft gewonnen. Het is toch wel Piepoli geworden zeker. Volgens de laatste berichten van de "carabinieri" mogen mijn vrienden rond een uur of negen vanavond de terugtocht naar hun autoke halverwege tevoet aanvatten. Daarna nog een uur of vier in de file. Dat heb ik allemaal gezien en gehoord op den televisie....Gelukkig is de "Frie" dan nog wakker. 't Heeft wel iets; zo een rit in de Giro volgen....
25/05/2006. Volgens de laatste berichten zijn mijn vrienden om half twee 's nachts in het hotel aangekomen...De potten verf hebben ze onderweg aan een hollander verkocht.
