Dit zijn de live optredens die ik heb gezien van 1980 t.e.m. 1982
1980 André Brasseur & Les Clodettes - Brussel (Heizel, Amerikaans Theater).
1980 Gaston Berghmans & Leo Martin - Overijse (Druivenfeesten).
1982 Luna Twist i.p.v. King Crimson - Brussel (Vorst-Nationaal) Voorprogramma Roxy Music.
1982 Roxy Music - Brussel (Vorst-Nationaal) (10 september).
Mijn vrouwtje was toen zwanger van onze zoon Jeroen en hij heeft lustig meegeschopt op de tonen van de muziek !
Luna Twist mocht i.p.v. de aangekondigdeKing Crimson in het voorprogramma komen spelen van Roxy Music en ze hadden zoveel succes dat Bryan Ferry hen toeliet een bisnummer te brengen!
Dit zijn de live optredens die ik heb gezien in het jaar 1971
1971 Focus - Brussel (Vorst-Nationaal). Voorprogramma Ten Years After (Focus bracht de nieuwe single die insloeg als een bom: "House Of The "King en een keigoede versie van "Hocus Pocus"). 1971 Ten Years After - Brussel (Vorst-Nationaal). TYA met een vingervlugge Alvin Lee.
1971 Tony Joe White - Antwerpen (Antwerps Sportpaleis). Voorprogramma C.C.R.: keigoede swampmusic. 1971 Creedence Clearwater Revival - A'pen (Sportpaleis). Tom Fogerty had net de groep verlaten. Nieuwste single: Sweet Hitchhiker.
1971 John Terra - Oudergem (Cultureel Centrum). Bal op oudejaarsavond met mijn allerliefste, mijn huidige vrouw !
Focus (met Thijs van Leer en Jan Akkerman)
Creedence Clearwater Revival (C.C.R.) zonder Tom Fogerty
Dit zijn de live optredens die ik heb gezien in het jaar 1970
1970 The Humblebums (Gerry Rafferty & Billy Connolly) - Elsene (Flageygebouw BRT Omroep Brabant). Gerry Rafferty zou twee jaar later furore maken met zijn groep Stealers Wheel. 1970 Musical Hair - Brussel (Koninklijk Circus) Tijdens de finale (The Flesh Failures - Let The Sunshine In) ben ik op het podium geklommen en heb ik met andere jongeren meegedanst met de cast.
1970 The Pebbles - Sint-Lambrechts-Woluwe (opening Woluwe Shopping Center)
1970 The Wallace Collection - Elsene (Parking des 2 Portes - Louiza/Naamsepoort)
Dit zijn de live optredens die ik heb gezien in 1967 en in 1968
Kwaliteit primeert over kwantiteit.
Hierna volgen de live optredens welke ik heb mogen meemaken:
1967 Jess & James and The J.J. Band (voorprogramma: Los Cuervos) - Brussel (Rogiercentrum) 1968 Wannes Van de Velde - Brussel (Beursschouwburg) 1968 Up With People - Brussel (Koninklijk Circus)
Zoals hieronder te zien was "Move" slechts de b-kant van de single. De a-kant werd geen radiohit en het is pas nadat enkele dj's de b-kant begonnen te draaien op fuiven en in discotheken, o.m. de Mike & Zaki Show, dat "Move" een grote hit werd ! De fuiven waarvan sprake heetten toen "T-dansants" en vonden plaats in de namiddag !
Op 5 juli 1969 vond het Hyde Park Free Concert plaats. Het was een warme zomerdag in Londen en aangezien ik toen bij een Engels gezin woonde, om mijn Engels te perfectioneren, vond ik het beter naar dat concert te gaan i.p.v. naar een of ander museum, zoals voorzien. 's Ochtends had ik les in het London University for Foreign Students en 's namiddags gingen we naar een culturele activiteit.
Naar schatting zouden zo'n 180.000 fans komen afzakken, maar dat werden er uiteindelijk 500.000, met een grandioze verkeerschaos als resultaat.
Enkele dagen voordien was Brian Jones, gewezen gitarist van The Rolling Stones en net uit de groep gezet, dood in zijn zwembad aangetroffen. Prompt werd hij vervangen door Mick Taylor van John Mayall's Blues Breakers. Op de affiche stonden die dag o.a. Alexis Korner, Family, King Crimson en natuurlijk The Rolling Stones, voor wie wij allen gekomen waren. Onvergetelijk zijn de momenten waarop Mick Jagger een gedicht voorleest ter nagedachtenis van Brian, het loslaten van duizenden vlinders op de massa en de inzet (de koeienbel en dan de drums) van Honky Tonk Women, de splinternieuwe single van de Stones.
Op dat ogenblik was ik 17 (een paar maanden later zou ik 18 worden). De hippies in Hyde Park namen mij voor Art Garfunkel en ik moet toegeven dat de gelijkenis toen treffend was.
Nooit zal ik die warme zomer vergeten ! Op 21 juli behaalde Eddy Merckx zijn eerste Ronde van Frankrijk binnen (30 jaar nadat de laatste Belg, Sylveer Maes, die had gewonnen) en dezelfde dag zette de eerste mens voet op de maan (Neil Armstrong: a little step for man, a giant leap for mankind). Op 15, 16 en 17 augustus vond Woodstock plaats, waar 1 miljoen hippies verzamelden in het weiland van boer Max Yasgur.
Die zomer heb ik in Londen de film "The Graduate" (Soundtrack van Simon & Garfunkel) met Dustin Hofmann gezien (in België pas vanaf 18 jaar toegankelijk). Nummer 1 stond toen in de hitparade: "Wet Dream" van Max Romeo. Werden ook regelmatig op de BBC gedraaid: "Harlem Shuffle" van Bob & Earl, "Tommy, Can You Hear Me ?" van The Who, "The Ballad Of John And Yoko" van The Beatles, "Bad Moon Rising" van Creedence Clearwater Revival, "Oh Happy Day" van The Edwin Hawkins Singers, "In The Ghetto" van Elvis Presley, "Israelites" van Desmond Dekker en tenslotte "In The Year 2525" van Zager & Evans. "Je T'aime, Moi Non Plus" van Serge Gainsbourg & Jane Birkin mocht natuurlijk niet gedraaid worden op de BBC maar werd toch goed verkocht en stond daarmee zelfs in de Engelse hitparade! Sounds Nice scoorde ook met een instrumentale versie "Love At First Sight" zonder gehijg en gekreun.
De warme zomer van 1969 zal ik niet vlug vergeten.
Van 1 tot en met 31 juli verbleef ik in een Engels gezin (Mr. & Mrs. Farthing) in het zuiden van Londen. Op 5 juli vond het Hyde Park Free Concert plaats. Op 21 juli won Eddy Merckx zijn eerste Ronde van Frankrijk, 30 jaar na Sylveer Maes, de laatste Belg die de Tour won. Op 21 juli zette Neil Armstrong de eerste stap op de maan (a big step for man, a giant leap for mankind).
Van 1 tot en met 31 augustus verbleef ik in België (thuis in het Brusselse, aan zee of in het Hageland bij mijn grootmoeder). Op 15, 16 en 17 augustus vond Woodstock plaats.
Eric Clapton was de boezemvriend van George Harrison en speelde gitaar op "While My Guitar Gently Weeps" uit het dubbele witte album "The Beatles" (1968). Beiden waren ooit getrouwd met dezelfde vrouw: Pattie Boyd. Zij was de muze voor "Something", "Layla", "Bell Bottom Blues" en "Wonderful Tonight".