Eén van de weinige blanke acts op het platenlabel Motown. R. Dean Taylor en Kiki Dee waren ook de uitzondering die de regel bevestigden. Rare Earth scoorde begin jaren '70 een monsterhit met een méér dan 21 minuten durende versie van "Get Ready" geschreven door Smokey Robinson en één van de laatste hits van The Temptations. Deze "Hey Big Brother" stond ook hoog in de lijsten in 1971.
Discografie Rare Earth: http://en.wikipedia.org/wiki/Rare_Earth_(band)
Live versie van "Hey Big Brother": http://www.youtube.com/watch?v=1xRePb7VKrk



Steppenwolf scoorde in 1968 zeer hoog met "Born To Be Wild" van Mars Bonfire, maar deze "Sookie, Sookie", een cover van Don Covay mocht er ook best zijn. Frontman John Kay (onderaan op de foto, gehurkt) emigreerde als kind uit het voormalige Oost-Duitsland naar de V.S.A.
Discografie Steppenwolf: http://nl.wikipedia.org/wiki/Steppenwolf_(band)
Luister hier naar een zeldzame live versie van "Sookie, Sookie":
http://www.youtube.com/watch?v=B3PRV5JsTJg

09-08-2009 om 18:21 geschreven door DJMICO1951

Olivia Newton-John met een van haar grootste hits geschreven door John Farrar (ex-Shadows).
Klik hier voor meer info over haar carrière: http://nl.wikipedia.org/wiki/Olivia_Newton-John
Luister hier naar haar toenmalige hit: http://www.dailymotion.com/video/xgmoj_olivia-newton-john-a-little-more-lo_events


Joe Cocker heeft hier zijn wilde haren verloren maar nog steeds niet zijn ruige, rauwe, schuurpapieren, stem.
Kijk naar: http://nl.wikipedia.org/wiki/Joe_Cocker
Luister maar eens naar : http://www.youtube.com/watch?v=MBpyuYgfCWA (en let vooral op Catherine Deneuve die meespeelt in de videoclip !)

09-08-2009 om 11:06 geschreven door DJMICO1951

Een prachtig stemmenduo met hieronder hun meesterwerk en tevens zwanenzang. http://nl.wikipedia.org/wiki/Simon_&_Garfunkel 
"I Am A Rock" is van enkele jaren eerder en je kan er hier naar luisteren: http://www.youtube.com/watch?v=kPioSdlIERg


Serge Gainsbourg is een muzikaal genie en hij telde zowel Brigitte Bardot, Jane Birkin als Catherine Deneuve onder zijn "muzen". Helaas is "Qui est in, qui est out" als klankopname niet op internet te vinden. Dus zullen we het moeten stellen met "Initials B.B.", een ode aan Brigitte Bardot, na het stuklopen van hun relatie. "Je t'aime, moi non plus" werd trouwens reeds in 1968 opgenomen samen met B.B., maar pas in 1969 uitgebracht met Jane B. omdat Günther Sachs, de toenmalige echtgenoot van Brigitte Bardot dreigde met een proces.
Klik hier voor meer info over zijn carrière: http://nl.wikipedia.org/wiki/Serge_Gainsbourg 
Luister hier naar "Initials B.B.": http://www.youtube.com/watch?v=5rBiTL0ej2o

09-08-2009 om 10:31 geschreven door DJMICO1951

Mijn grote voorbeelden !

Zowel op radio als op televisie zijn mijn grote voorbeelden Mike Verdrengh en Zaki alsook Guy Depré. De Mike & Zakishows van eind jaren zestig en begin jaren zeventig heb ik helaas niet kunnen meemaken maar hun muziekkeuze hebben voor een groot deel de mijne bepaald. De Top-30 van eind de jaren '60 vond ik zodanig goed dat ik elke week gekluisterd aan mijn transistorradiootje de 30 titels en uitvoerders noteerde in een schriftje, dat ik trouwens nog altijd heb.
Later heb ik de Préhistorie op T.V. gevolgd en de laatste jaren ook op de radio. Ik kan er maar niet genoeg van krijgen en vooral de begintune is formidabel: "Because They're Young" van Duane Eddy uit het gezegende jaar 1960 !


Ook Michel Follet (foto hierboven links) zijn muzikale smaak weet ik te appreciëren, zowel wat betreft zijn programma's als de samenstelling van zijn cd's.
Klik naar http://users.telenet.be/chris.de.cleyn/follet.htm

(vlnr) Jacky Dewaele alias Zaki en Mike Verdrengh met hun rondreizende Mike & Zakishow. http://www.radiovisie.eu/be/nieuws.rvsp?art=00011064


Guy Depré, de vader van de Préhistorie (op radio en T.V.) met de geniale begintune !
http://radio2.be/detailpagina.cfm?id=10920&programma=dphinconcert
Luister hier naar "Because They're Young" van Duane Eddy:
http://www.youtube.com/watch?v=xHfFESFr5qA

09-08-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

Sandy Coast, een Nederlandse popgroep, die in 1973 samen met Los Angeles een dikke hit scoorde met "La Malaguena", een traditional uit de latijnse landen. Luister hier naar deze formidabele versie en de mooie productie van Hans Vermeulen: http://www.youtube.com/watch?v=FcBksFmpmIk


De ultieme beginplaat voor een dansparty of een barbecue: "Start Me Up" van The Rolling Stones uit 1981. Onverslijtbaar ! Hieronder de boegbeelden: Mick Jagger en Keith Richards. Klik hier en ontdek een live-versie uit 2007: http://www.youtube.com/watch?v=2M5-RirLbvI 

08-08-2009 om 21:16 geschreven door DJMICO1951

De boodschap van John Lennon uit 1969 (40 jaar geleden !) is nog altijd actueel !
"You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one..."

03-08-2009 om 20:52 geschreven door DJMICO1951

Een diamant van een singer-songwriter !

Neil Diamond is zo een diamant. Hij begon in het begin van de jaren '60 als schrijver van songs in de Brill Building (http://en.wikipedia.org/wiki/Brill_Building). Zo was hij het die met twee formidabele nummers The Monkees bekend maakte bij het brede publiek, inzonderheid de jeugd van toen (1966-1967). "I'm A Believer" (1966) en "A Little Bit Me, A Little Bit You" (1967) waren op het lijf van de jonge snuiters van The Monkees geschreven en zij waren samengebracht door handige platenbonzen om het succes van The Beatles in Amerika te counteren. Het is hen niet gelukt.

Maar Neil Diamond schreef en schrijft nog altijd prachtige songs.

Al was hij vaak het slachtoffer van kritiek, voornamelijk op zijn uiterlijk. Zijn propere, afgeborstelde imago speelde hem parten bij een welbepaald soort publiek. Een zanger(es) zou nooit mogen beoordeeld worden op zijn/haar imago ! Het zijn de vocale kwaliteiten die tellen.

Die kritiek veranderde enigszins toen een groep als Deep Purple zijn nummer "Kentucky Woman" coverde in 1968 ! "Red Red Wine" kent iedereen en de covers zijn ontelbaar. De twee belangrijkste zijn die van Peter Tetteroo en UB40. Cliff Richard had zijn song "Girl, You'll Be A Woman Soon" al gecoverd in 1967 en het lied werd in de jaren '90 weer opgepikt in de soundtrack van Pulp Fiction door Urge Overkill. Lulu zong in 1966 "The Boat That I Row" en Jonathan King had in 1970 een dikke hit met Neil Diamond's "Cherry Cherry". "I'm A Believer" werd zelfs in 1968 weer eens een hit voor The Four Tops !

Hij schreef ook belangrijke soundtracks als daar zijn "Jonathan Livingston Seagull" en "The Jazz Singer", waarin hij ook samenwerkte met een ander idool van mij, m.n. Gilbert Bécaud !

De laatste jaren is hij weer actief aan het schrijven geslagen en niet zonder succes.

Mijn favorieten blijven: "I'm A Believer", "Kentucky Woman"; "Cherry, Cherry"; "Solitary Man"; "Girl, You'll Be A Woman Soon"; "Do It", "Red, Red Wine", "Cracklin' Rosie"; "I Am, I Said"; "Song Sung Blue"; "Sweet Caroline"; "Love On The Rocks", "Desiree", "Soolaimon" en de  soundtrack van "Jonathan Livingston Seagull".

Zoals Raymond van het Groenewoud ooit zong: "Ik hou van veel muziekjes, en wie doet mij dat na ?".

http://nl.wikipedia.org/wiki/Neil_Diamond (biografie)

http://www.youtube.com/watch?v=WzsUOmqpaeg  (Sweet Caroline – live)

Neil Diamond in zijn jonge jaren.





In de jaren '70 kreeg hij vaak kritiek omwille van zijn afgeborstelde imago.




Deze live elpee was lange tijd de best verkochte plaat ooit !


Voorwaar een soundtrack met ontroerende muziek, maar ook een film met prachtige beelden !


Een remake van de film uit 1927 met Al Jolson en een samenwerking met Gilbert Bécaud.


Neil Diamond is waardig aan het verouderen (°1941 !) maar hij heeft nog altijd die twinkeling in zijn ogen die hem jong houdt.

02-08-2009 om 11:23 geschreven door DJMICO1951

01-08-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

Vandaag staat John Barry, Brits orkestleider en componist, in de schijnwerpers.

John Barry schreef prachtige filmmuziek en instrumentale hits.

Als orkestleider van The John Barry Seven of  John Barry & Orchestra stond hij regelmatig in de hitlijsten, ook als begeleider van de Britse zanger Adam Faith.

Zo zal zijn naam voor eeuwig verbonden (let op de woordspeling !) blijven met James Bond.

Zelfs zijn initialen (JB) zijn dezelfde ! In de jaren ’60 was hij enige tijd getrouwd met een andere JB, met name Jane Birkin !

Overbekend zijn de scores van “Born Free”, “The Lion In Winter”, “Zulu”, “The Ipcress File”, “The Knack”, “Midnight Cowboy”, “The Deep”, “Out Of Africa”, “King Kong” en “Dances With Wolves”.

Kijk ook eens naar: http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Barry

http://www.filmmuziek.be/soundtracks.cgi?id=100&lang=nl

Maar het wereldbekende thema uit alle James Bond films is en blijft het instrumentale “The James Bond Theme” met zijn trompetten en twang-gitaren, zo typisch voor het begin van de jaren ’60, Carnaby Street en het hippe swinging London.

Het overbekende "James Bond Theme" werd nochtans niet geschreven door John Barry maar door Monty Norman. Onlangs won deze laatste nog een proces tegen een Britse krant die beweerd had dat John Barry eigenlijk de componist was. Hij hield er een aardige stuiver aan over !

Luister eens naar deze diverse James Bond Soundtracks: http://www.youtube.com/watch?v=YLzXgQBItAQ

In 1967 kwam er zelfs een parodiefilm in het circuit met als titel “Casino Royale” waarvoor Burt Bacharach (let op de initialen !) de soundtrack schreef. “The Look Of Love” gezongen door Dusty Springfield werd een geweldige hit, maar de film flopte niettegenstaande de uitzonderlijke cast: Peter Sellers, Woody Allen, David Niven, Ursula Andress, Orson Welles, Deborah Kerr, William Holden, Charles Boyer, John Huston, Jean-Paul Belmondo en George Raft. De LP met de soundtrack daarentegen verkocht als zoete broodjes. Herb Alpert & The Tijuana Brass stond ook maandenlang in de hitparades met “Casino Royale Theme”.

Meer hierover op http://buysoundtrax.stores.yahoo.net/casroy19ormu.html

http://www.youtube.com/watch?v=GAngV_LNQIQ

Zo is er ook een connectie tussen James Bond en The Beatles: Ringo Starr leerde Barbara Bach kennen op een filmset en trouwde met de Bondgirl, Paul McCartney schreef de titelsong voor “Live And Let Die”, George Martin vervolledigde die soundtrack met instrumentale muziek en Peter Sellers (boezemvriend van de Fab Four) speelde mee in de parodie “Casino Royale” uit 1967. Kijk eens naar onderstaand filmpje waar men “You Know My Name (Look Up The Number)” van The Beatles (b-kant van de single “Let It Be”) heeft geplakt op de trailer van “Casino Royale” uit 2006 met de nieuwe James Bond, Daniel Craig. De titelsong van deze officiële Bondfilm is van Chris Cornell en heet ook “You Know My Name”. Gewoonweg hilarisch !

You Know My Name = James Bond + Look Up The Number = 007.

http://www.youtube.com/watch?v=mdXX-qrvZs8&feature=related

 In 1983 kwam er weer een onofficiële Bondfilm uit met Sean Connery: “Never Say Never Again”, een remake van “Thunderball” uit 1965. De titel sloeg op het antwoord dat de acteur gegeven had aan de producers die hem hadden gevraagd terug in de huid van James Bond te kruipen. Steevast antwoordde hij “Never Again” (Nooit meer).

Toen Ian Fleming, een vogelaar, die veel tijd doorbracht op de Bahama’s zijn boeken over James Bond schreef, had hij eigenlijk de acteur Cary Grant in gedachten. Sean Connery werd geselecteerd omdat hij onbekend was en zeer goed geleek op Cary Grant. Toen men jaren later Roger Moore aanwierf was dit grotendeels omdat hij zijn wrange humor met Cary Grant gemeen had.

Enkele Jamaïcaanse artiesten zoals Prince Buster en Desmond Dekker werden ook geïnspireerd door James Bond en brachten het nummer "007" uit.
 

Het is niet de bedoeling hier bij elke film een link te plaatsen naar de titelsong (diverse compilaties waarvan hieronder een foto zijn in de handel verkrijgbaar), maar mijn favoriete deuntjes zijn, in chronologische volgorde:

1. The James Bond Theme uit Dr. No (1962) dat in alle films terugkomt. Gecomponeerd door Monty Norman en uitgevoerd door John Barry & Orchestra.
2. Goldfinger uit de gelijknamige film (1964) gezongen door Shirley Bassey.
3. Thunderball uit de gelijknamige film (1965) gezongen door Tom Jones.
4. You Only Live Twice uit de gelijknamige film (1967) gezongen door Nancy Sinatra.
5. On Her Majesty’s Secret Service uit O.H.M.S.S. (1969) gespeeld door The John Barry Orchestra.
6. We Have All The Time In The World uit O.H.M.S.S. (1969) gezongen door Louis Armstrong.
7. Diamonds Are Forever uit de gelijknamige film (1971) gezongen door Shirley Bassey.
8. Live And Let Die uit de gelijknamige film (1973) gebracht door Paul McCartney & Wings.
9. GoldenEye uit de gelijknamige film (1995) gezongen door Tina Turner.
10. Die Another Day uit de gelijknamige film (2002) gezongen door Madonna.

Ook de moeite waard is de soundtrack uit “Never Say Never Again":

http://buysoundtrax.stores.yahoo.net/orsounnevsay.html

Hier volgt de lijst van de soundtracks van de James Bondfilms:

http://www.klast.net/bond/soundtr.html

Klik ook eens op deze verrassende link met Cary Grant:

http://www.youtube.com/watch?v=MvTeq2jUyDs

http://nl.netlog.com/go/explore/videos/videoid=nl-365873

(007 thema)
http://nl.netlog.com/go/explore/videos/videoid=nl-3571226
(Trailer van James Bond in Dr. No uit 1962)

                 Afsluitend kun je stellen dat de sixties gedomineerd werden door 3 B's:
                                      The Beatles, James Bond en John Barry.

"James Bond will be back !"

Een piepjonge John Barry. 




Een wat oudere John Barry (let op het hippe kapsel !)


John Barry schreef ook het wondermooie thema voor de TV-reeks "The Persuaders", met alweer Roger Moore in de hoofdrol. http://nl.wikipedia.org/wiki/The_Persuaders
In Vlaanderen was deze serie (1971-1972) bekend als "De Speelvogels" en in Nederland als "De Versierders". De tweede hoofdrol was weggelegd voor Tony Curtis.


Dit is Monty Norman, de componist van het overbekende thema van James Bond. Hij komt lachend uit de rechtzaal omdat hij zijn proces tegen een Britse krant heeft gewonnen ! Zijn schadeclaim werd ingewilligd en hij hield er een paar miljoenen aan over.


Alle films op een rijtje in chronologische volgorde.






Een beeld dat op het netvlies van elke Bondfan is gebrand: in "Goldfinger" bekoopt de Bondgirl haar alliantie met James met de dood !




























Ook een beeld dat op het netvlies van elke bioscoopganger is gebrand.


















Het welbekende logo van 007 (Double O Seven).




Hieronder enkele compilatie-albums die echt de moeite waard zijn !










Nog enkele bekende beelden of affiches van James Bond, die iedereen wel eens gezien heeft.










De allereerste Bond: Sean Connery.


De tweede Bond, de Australiër George Lazenby,  werd genadeloos door de critici neergesabeld en ook het publiek mocht hem niet. De enige Bond die ooit trouwde, maar het tragisch einde van de film verklap ik niet ! Toch een wondermooie soundtrack. Luister eens naar Louis Armstrong met een krop in de keel !!!


Roger Moore was de derde Bond. Hij kreeg ook veel kritiek, maar ik hield wel van zijn humor. Ik kende hem al van "Ivanhoe", "The Saint" en "The Persuaders".


De vierde Bond: Timothy Dalton.


De vijfde Bond: Pierce Brosnan.


De zesde Bond: Daniel Craig. Voor de film uitkwam fel bekritiseerd omdat hij klein en blond was.


Toch werd Daniel Craig onlangs uitgeroepen toe de meeste sexy James Bond aller tijden. Het moet gezegd worden: hij is de sportiefste van alle zes !


Alle zes op een rij (vlnr): Daniel Craig, Sean Connery, George Lazenby, Timothy Dalton, Roger Moore en Pierce Brosnan.


Toevallig of niet: deze vijf acteurs zijn ongeveer even groot (tussen 1 m 90 en 1 m 92). Daniel Craig is de enige blonde (hier niet op de foto) en meet "slechts" 1 m 80.



Schrijver Ian Fleming had eigenlijk Cary Grant voor ogen toen hij zijn fameuze boeken schreef op de Bahama's. De producers vroegen hem maar hij sloeg het aanbod af. Hij wou alleen de hoofdrol in Dr. No en dan moesten de filmproducenten weer uitkijken naar een ander acteur. Daarom werd Sean Connery gekozen, een onbekend vrachtwagenchauffeur en turnleraar.

31-07-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

De roots van The Beatles

The Beatles waren in hun beginjaren (1957 – 1964) zeker en vast beïnvloed door Rock & Roll en Rhythm ‘n’ Blues. Het begon allemaal met een cover van "That'll Be The Day" van The Crickets uit februari 1957. Zij zouden hun naam van The Quarrymen veranderen in The Beatles (De Kevers) omdat de begeleidingsgroep van Buddy Holly The Crickets (De Krekels) was.

Maar zij hielden van veel muziekjes. Zo was John Lennon een fervent aanhanger van The Marx Brothers. Op een bepaald ogenblik geleek hij enorm op Groucho Marx, zeker toen hij zijn ziekenfondsbrilletje begon te dragen. Het idool van John was Chuck Berry. Zodanig dat hij "Come Together" schreef met Chuck in zijn achterhoofd. "You Can't Catch Me" leek verdacht een beetje veel op "Come Together" maar John kon het op een akkoordje gooien met Chuck en er kwam geen proces van voor plagiaat. John hield ook enorm van de dramatiek van Edith Piaf !

Paul McCartney was daarentegen dankzij een oudere neef en ook door zijn vader beïnvloed door Peggy Lee en music hall. Zijn idolen waren Little Richard, Buddy Holly en The Everly Brothers, voor wie hij in de jaren '80 een prachtig nummer schreef: "On The Wings Of A Nightingale". Hij was het trouwens die ervoor zorgde dat de twee broers de strijdbijl begroeven. Zij hadden elkaar in jaren niet meer gesproken !

DJ Mico vertelt...

George Harrison, de jongste van de vier, was een fervent aanhanger van country music (Carl Perkins) en Oosterse muziek, vooral Indiase. Hij leerde trouwens in enkele weken tijd de sitar bespelen hierbij geholpen door grootmeester Ravi Shankar. George hield ook van cartoons zoals Batman. Luister maar eens naar "Taxman". Bij "My Sweet Lord" had hij minder geluk. Wegens een proces voor plagiaat verloor hij alle rechten op zijn grootste hit aan de nabestaanden van The Chiffons die meenden dat zijn nummer plagiaat was van "He's So Fine". Onterecht volgens mij !

Ringo Starr hield ook van country music (Buck Owens) en Amerikaanse standards uit de jaren dertig. Hij was trouwens de oudste van The Beatles. Hij was ook verzot op Monty Python’s Flying Circus en hun aparte humor.

Komt daarbij nog dat alle vier fan waren van Elvis Presley en de humor van Peter Sellers.

http://www.beatlesagain.com/broots.html

Alle onderstaande liedjes werden ooit door The Beatles gecoverd of inspireerden Lennon/McCartney tot het schrijven van songs. Hoe wisten zij van het bestaan van die muziek af ? Simpelweg omdat Liverpool en Hamburg havensteden zijn en de zeelui die daar aanmeerden brachten platen mee vanuit de V.S.A. !

Arthur Alexander: "Anna (Go To Him)".


The Cookies: "Chains".


The Shirelles: "Boys, Baby It's You".


Lenny Welch: "A Taste Of Honey".


The Isley Brothers: "Twist And Shout", "Shout".


Peggy Lee: "Till There Was You".


The Marvelettes: "Please Mr. Postman".


Chuck Berry: "Roll Over Beethoven", "Rock and Roll Music", "Too Much Monkey Business".


Smokey Robinson (& The Miracles): "You've Really Got A Hold On Me".


The Donays: "Devil In His Heart".


Barrett Strong: "Money (That's What I Want)".


Vier jonge Beatles met hun idool Little Richard: "Long Tall Sally", "(Medley) Kansas City/Hey-Hey-Hey-Hey!", "Ooh My Soul".


Larry Williams: "Slow Down", "Dizzy Miss Lizzy", "Bad Boy".


Carl Perkins: "Matchbox", "Honey Don't", "Everybody's Trying To Be My Baby", "Glad All Over".


Dr. Feelgood & The Interns: "Mr. Moonlight".


Buddy Holly: "That'll Be The Day", "Words Of Love", "Crying, Waiting, Hoping".


Buck Owens: "Act Naturally". Hij zou vele jaren later nog een duet opnemen met Ringo Starr, dankzij wie zijn nummer wereldbekend werd.


The Top Notes: "Twist & Shout".
Kijk ook eens naar deze link: http://www.youtube.com/watch?v=LsDpc-8iR8g 
Iedereen denkt bij dit nummer meteen aan The Isley Brothers of The Beatles maar dit is het origineel ! Merkwaardig hoe John met zijn typische stem zich dit nummer toeëigende.



Hieronder het origineel singletje van The Top Notes bij Atlantic.


The Coasters: "Young Blood".


The Crickets (featuring Buddy Holly): "Don't Ever Change".


Ray Charles: "I've Got A Woman".


Roy Orbison: "Dream Baby (How Long Must I Dream)". Roy toerde met The Beatles doorheen Groot-Brittannië in 1963 als The Big-O en oogste meer succes dan de toen nog relatief onbekende jongens uit Liverpool ! In de jaren '80 zou hij in de supergroep The Traveling Wilburys stappen samen met zijn maat George Harrison.


Roy Hamilton: "I'm Gonna Sit Right Down & Cry (Over You)".


Arthur Crudup: "That's All Right". Dit is de orginele versie van een nummer dat Elvis wereldbekend maakte.


Elvis hier met zijn toenmalig lief: Ann-Margret ("I Just Don't Understand").


The Everly Brothers: "So How Come (No One Loves Me)".


Little Eva: "Keep Your Hands Off My Baby".


The Fab Four met Chris Montez (links) en Tommy Roe op hun eerste tournee doorheen Groot-Brittannië (9 maart 1963). Tommy Roe: "Sheila". Chris Montez: "Let's Dance".


Chan Romero: "Hippy Hippy Shake". Het origineel uiteraard. De cover is van The Swinging Blue Jeans.


The Beatles in 1962 (de periode van hun eerste officiële single "Love Me Do"), vier netjes afgeborstelde jongens. Een boysband "avant la lettre" versus de meidengroepen uit de V.S.A. zoals The Chiffons, The Marvelettes, The Cookies, The Shirelles en The Donays.


In de beginjaren brachten The Beatles covers uit van hun idolen. Een ware menselijke jukebox op de scene !

            
John Lennon met zijn idool Groucho Marx. Let op de treffende gelijkenis !


Ringo Starr met Peter Sellers in de film "The Magic Christian" uit 1969. De soundtrack was van de groep Badfinger die net door Apple was uitverkoren boven onze eigen Antwerpse Pebbles !


Ringo Starr met Raquel Welch uit dezelfde film. Kijk eens naar deze link met een scène uit de film met een piepjonge John Cleese !
http://www.youtube.com/watch?v=c54d2wHk4Oo



Met dank aan de samensteller(s) van deze formidable CD die in geen enkele collectie van een Beatlefan mag ontbreken. Ook zeer de moeite waard is de CD "Pre fab! The Rock & Roll and R'n'B that inspired Lennon & McCartney".

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=bpBDOolcs9g   
http://www.youtube.com/watch?v=h3YlnQze028   

Klik hier om meer te vernemen over de zangeres en presentatrice Yasmine: http://nl.wikipedia.org/wiki/Yasmine

Yasmine zong niet alleen, ze speelde ook voortreffelijk gitaar.

24-07-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

Live acts Part 12 - Bal national 21 juli 2009 - Vossenplein te Brussel

Na een lange werkdag besloten we, mijn vrouw, mijn zoon en ik, toch eens naar het Vossenplein in de Brusselse Marollen te gaan. Mijn zoon kwam net terug van een trip naar Londen (dus precies 40 jaar na zijn vader; zou dat toeval zijn ?).

De affiche klonk veelbelovend en het weer was zwoel. Hadden de Marollen (van Spaanse afkomst) of de zuiderse wind die uit Spanje kwam daar iets mee te maken ?

Ik was speciaal gekomen om Lange Jojo, de Brusselaar bij uitstek naast Toontje de Plekker, te zien. Eigenlijk was het geen live optreden maar playback. Jammer, maar ik kan begrijpen dat een prille zeventiger niet meer zingt als vijfendertig jaar geleden. Toch kregen we geen Lange Jojo te horen maar zijn alter ego "Le Grand Jojo". Het waren enkel de Franstalige versies van zijn hits die we te horen kregen en niet die sappige Brussels-Vlaamse meebrullers en meestampers. Toch was hij het die ambiance kon maken en de zowat 10.000 toeschouwers kon doen meezingen. De beste acts waren zijn Spaans getinte nummers (E viva Mexico, Valencia) en Angelina (Italiaans: Oh mama, zuma zuma, 't es on aa...).
Ik had hem graag de "Chinuuzen Tango" horen zingen !

Vervolgens kwam DJ Sus Florent een potpourri draaien van Belgische klassiekers: "J'aime la vie" (Sandra Kim), "Ik wil je" (De Kreuners), "Onzen bok is dood" (Mama's Jasje !), "Ca plane pour moi" (Plastic Bertrand), "Born to be alive" (Patrick Hernandez), "Les Filles du bord de mer" (Arno), "Zeil je voor het eerst" (Bart Kaëll), enz.... 
Ook "Ik hou van u/Je t'aime tu sais" in de versie van Stijn Meuris (Noordkaap) en Marie Daulne (Zap Mama) werd door iedereen uit volle borst meegezongen en is eigenlijk een tweetalig Brussels volkslied geworden !

Tenslotte kwam Günther Neefs (een Maneblusser nota bene; zou dat iets te maken hebben met de maanlanding 40 jaar geleden ?) zijn hits brengen in het Nederlands ! Dat vond ik zeer moedig van de Mechelaar. Na een zestal nummers schakelde hij over naar zijn soulrepertoire in het Engels. Het moet gezegd: het publiek lustte er pap van.

Toch was de sfeer enigszins verslapt en na een geslaagde parodie op de maanlanding (op de tonen van "Also sprach Zarathustra" werd de Belgische driekleur op het podium geplant), kon de DJ van dienst weer ambiance onder het publiek brengen, met succes. De massa begon moeiteloos te dansen op de tonen van "Can You Feel It" van The Jacksons en andere discotheek-krakers.

Omstreeks middernacht moesten mijn vrouw en ik huiswaarts keren met de laatste metro.

Mijn zoon heeft mij 's anderendaags verteld dat de "Magical Flying Thunderbirds" met Miguel Wiels ook zeer de moeite waren.

Een veelbelovende affiche.


Een prille zeventiger bracht ambiance op het Vossenplein.
http://www.brusselnieuws.be/artikels/stadsleven/brusselaar-van-het-jaar-lange-jojo/?searchterm=wekelijks


Nostalgie troef met de ode aan de Rode Duivels na hun succesrijke Mondiale van 1986 in Mexico !


Na enkele liedjes was het jasje van Le Grand Jojo vlug uitgetrokken !


Günther Neefs in één van typische poses als charmezanger.

http://nl.wikipedia.org/wiki/G%C3%BCnther_Neefs

De zoon van Louis Neefs getuigde van veel moed om in het Nederlands te komen zingen in het hartje van Brussel !


Ook zijn Engelstalig soulrepertoire mocht er zijn. We kregen schitterende versies te horen van "I Heard It Through The Grapevine", "Upside Down" en "Ain't No Mountain High Enough".

21-07-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951