Kruisbestuiving

Kan film muziek beïnvloeden en omgekeerd ? Jazeker ! Getuige hiervan is de Amerikaanse zanger, Buddy Holly.

In  1957 bracht hij een single uit met als titel "That'll Be The Day", een zinnetje dat herhaalde malen werd uitgesproken door John Wayne in de western "The Searchers" van regisseur John Ford uit 1956. Een jonge Paul McCartney was zodanig wild van dit nummer dat hij het meteen kon meezingen (woord voor woord) en ook noot voor noot kon naspelen. Hij stelde dit nummer voor aan zijn nieuw maatje, John Lennon en vroeg hem het lied op hun repertoire te plaatsen. Die groep heette The Quarrymen en al vlug veranderde die naam in Johnny & The Moondogs, The Rainbows, The Silver Beetles en uiteindelijk in The Beatles. Er bestaat een opname hiervan uit 1958 die verscheen op de Anthology 1 cd.
http://www.youtube.com/watch?v=ltvM3Kwfc44

Toen Buddy Holly, niettegenstaande een schitterend repertoire, geen echte hits kon scoren werd zijn contract bij de platenfirma niet verlengd en richtte hij een groepje op genaamd "The Crickets". Die naam  (de krekels) zou ook de jonge kerels uit Liverpool beïnvloeden om hun definitieve naam te kiezen: de kevers (The Beetles maar dan met ea om de beat te accentueren). Het echte succes van Buddy Holly kwam pas na zijn overlijden en in Groot-Brittannië was hij populairder dan in zijn geboorteland. Zoals het gezegde luidt: "nooit Sant in eigen land".

De western van John Ford beïnvloedde ook de keuze van de groepsnaam van de Britse beatgroep "The Searchers", bekend van o.a. "Needles and Pins".

In 1971 bracht ene Don McLean een nummer uit genaamd "American Pie" waarin hij het heeft over "the day the music died". Die song alludeerde natuurlijk op de vliegtuigcrash van 3 februari 1959 waarin Buddy Holly, Ritchie Valens en The Big Bopper het leven lieten. Jaren later werd "American Pie" ook gecoverd door Madonna zodat een jongere generatie ook het lied en de tragische gebeurtenis kende.

In 1973 kwam een film uit met als titel "That'll Be The Day" met in de hoofdrollen David Essex en Ringo Starr, de latere drummer van The Beatles. Zo zijn we weer aan het begin van ons verhaaltje gekomen en is de cirkel rond. Kruisbestuiving bestaat dus wel degelijk.

The Guitar Man

Jimi Hendrix werd geboren in 1942 op een 27ste november, net als ik maar ik werd pas 9 jaar later geboren. Dat schept een band, zowel een muzikale als een sympathieke. Hij was niet alleen een muzikaal genie, maar ook een innovator. Ziehier wat Wikipedia over hem weet te vertellen.

"James Marshall (Jimi) Hendrix (Seattle, 27 november 1942 – Londen, 18 september 1970) was een invloedrijke Amerikaanse gitarist. Hij werd bekend door zijn virtuoze, flamboyante gitaarspel. Hij bracht een revolutie in het gitaarspelen teweeg door het gebruik van nieuwe akkoorden, feedback en vernieuwende opnametechnieken. Zijn stijl is een samensmelting van rock, blues en jazz.

Jimi Hendrix werd als Johnny Allen Hendrix geboren op 27 november 1942 om 10:15 's ochtends, in Seattle (Washington VS), en was van gemengde afkomst (Afro-Amerikaans, Cherokee en Iers). Nadat zijn vader, Al Hendrix, terugkwam van zijn dienstplicht in het leger, noemde hij zijn zoon James Marshall Hendrix, omdat Johnny de naam was van een man waarmee zijn toenmalige vrouw was vreemdgegaan. Jimi's moeder Lucille, die 16 was toen ze Jimi baarde, was danseres en verslaafd aan alcohol. Jimi woonde vaak bij familie. Kleine "Jimmy", of "Buster", zoals hij werd genoemd in zijn jongere jaren, was altijd erg verlegen en terughoudend. Hij groeide op in de achterbuurten van Seattle. Zijn moeder is vrij jong aan alcoholvergiftiging gestorven, Jimi was niet bij de begrafenis aanwezig.

Van jongs af aan was hij weg van muziek. Al Hendrix, de vader van Jimi, betrapte hem er regelmatig op de bezem als gitaar te gebruiken. Dit zag hij nadat hij Jimi opdracht had gegeven de kamer te vegen, en na afloop tientallen twijgjes op de grond vond. Hierna besloot Al een ukelele voor zijn zoon te huren. Na een aantal maanden werd het steeds moeilijker voor Jimi's vader om de rekeningen te betalen, zo ook voor Jimi's ukelele. Aangezien Al Jimi's plezier belangrijker vond dan het zijne, gaf hij het saxofoonspel (hij speelde toentertijd zelf sax) op. Zo kon hij een akoestische gitaar voor Jimi kopen, die inmiddels 11 jaar was. In zijn dertiende levensjaar kocht Jimi zijn eerste elektrische gitaar, een Supro Ozark 1560 S. Jimi gebruikte deze gitaar toen hij in zijn eerste bandje speelde, "The Rocking Kings".

In 1961 verliet Jimi Hendrix zijn middelbare school, om het leger in te gaan. Later, eenmaal beroemd, vertelde hij vaak aan de pers dat hij van school af was gestuurd, omdat de rector hem hand in hand had zien lopen met een blank meisje. Dit bleek, na navraag bij zijn oude klasgenoten en zijn vader, absoluut niet waar te zijn.

Jimi ging in dienst bij de luchtlandingsdivisie, die in het zuiden van de VS was gelegerd. Hier ontmoette hij in nabij gelegen cafeetjes veel muzikanten, onder wie Billy Cox, een bassist waarmee hij later nog op het Woodstock-festival optrad en enkele singles opnam. Hendrix zag veel goede gitaristen aan het werk, die een grote indruk op hem maakten. Na veertien maanden in het leger in dienst te hebben gezeten werd hij ontslagen, vanwege een gebroken enkel na een mislukte parachutesprong. Charles R. Cross, de schrijver van het boek A Room Full Of Mirrors (Een biografie over het leven van Jimi Hendrix), beweert echter dat Hendrix zich voordeed als homoseksueel, en zo hoopte te worden ontslagen uit de luchtlandingsdivisie.

The Jimi Hendrix Experience

Na het ontslag trok Jimi als begeleidend gitarist door de Verenigde Staten, waar hij met vele soul- en bluesgroepen optrad, waaronder veel bekende namen als B.B. King, Little Richard, Jackie Wilson, Bo Diddley en The Isley Brothers. Als beroepsmuzikant oefende Hendrix gemiddeld 6-8 uur per dag, een gewoonte, die hij tot aan zijn dood vol zou houden. In Greenwich Village in New York, waar Hendrix optrad als gitarist-zanger met zijn band Jimmy James and the Blue Flames, werd hij ontdekt door Chas Chandler (toen de basgitarist van de Engelse groep The Animals), die hem zag spelen in het plaatselijk bekende "Café Wah". Na enkele keren met hem te hebben gesproken, en tientallen keren te hebben gejamd, vroeg hij hem mee te gaan naar Engeland, om daar zijn muziekcarrière van de grond te krijgen.

In Engeland vormde hij een groep onder de naam "The Jimi Hendrix Experience". Het was een groep met een paar vluchtig bij elkaar gezochte muzikanten, maar die later een sterk trio bleek te zijn. Hendrix zong zelf en speelde uiteraard gitaar, en hij werd daarbij ritmisch ondersteund door Noel Redding, basgitaar en gitaar, en Mitch Mitchell op drums. Noel Redding was van oorsprong helemaal geen bassist, en Mitch Mitchell kwam uit een heel ander hoekje van de muziekindustrie, namelijk de jazz.

Eenmaal gevormd, trad de band op in kleine cafeetjes in Engeland. Door Hendrix' flamboyante verschijning, zijn gitaartechniek en extravagante optredens werden ze al snel populairder, maar echte faam bleef uit. Met de cover "Hey Joe", opgenomen in 1966 (het lied is vermoedelijk geschreven in 1960), kwam Jimi Hendrix op nummer 6 in de Britse hitparade. De B-kant van de single was "Stone Free", geschreven door Hendrix zelf. Nadat hun eerste album, Are You Experienced? in 1967 was uitgebracht, kwam het succes. The Jimi Hendrix Experience werd zowat in één klap beroemd in Engeland. Hun singles werden veel op radio gedraaid, en de band werd regelmatig uitgenodigd voor tv-opnames van populaire muziekprogramma's. Naarmate de tijd verstreek begon de rest van Europa ook steeds meer lucht te krijgen van "The Experience". Al snel toerden Hendrix en zijn band door veel landen in Europa, waaronder Nederland, Duitsland en Noorwegen.

Hoewel Hendrix in Engeland successen boekte en zijn faam zich verspreidde, was hij nog weinig bekend in de VS. Het eerste optreden in de VS op het Monterey International Pop Festival op 18 juni 1967 bracht daar verandering in; The Jimi Hendrix Experience sloeg in als een bom en Jimi kreeg de status from rumour to legend. Op dit optreden stak hij ook zijn gitaar in brand, iets wat hij overigens maar driemaal deed. De in brand gestoken gitaar sloeg hij vervolgens stuk op de grond. Andere gimmicks die hij ook al in Engeland gebruikte waren het spelen met zijn tanden en met de gitaar achter zijn rug.

Vanwege een onhandig platencontract moesten er twee platen worden gemaakt in 1967. Het tweede album "Axis Bold as Love" kwam uit eind 1967. Hierin is veelvuldig gebruik gemaakt van nieuwe gitaar- en studiotechnieken, waarmee Hendrix tot op de dag van vandaag nog geassocieerd wordt. Op deze plaat staat de klassieker "Little Wing" en nummers als "Spanish Castle Magic", "If 6 was 9" en "As Bold as Love".

Het derde album van de band, Electric Ladyland (1968), wordt door critici beschouwd als het beste werk in zijn carrière. Het werd ook het best verkochte album dat Hendrix ooit maakte, en het bevat tijdloze klassiekers zoals de cover van Bob Dylan All Along The Watchtower en Voodoo Child (Slight Return). De beroemde hoesfoto van Electric Ladyland, waarop 19 naakte vrouwen te zien zijn, werd geheel tegen de wil van Hendrix in gebruikt. Hendrix zelf had voor deze plaat de voorkeur voor een hoesfoto waarop hij met Redding en Mitchell te midden van een aantal klauterende kinderen op een kunstwerk zat.

Einde van The Experience

De Jimi Hendrix Experience trad vaak op in televisie-uitzendingen, clubs, en uitverkochte stadions. De drie mannen bleken elkaar erg goed aan te vullen, maar Noel Redding was vaak ontevreden over hoe alles verliep met de band. Hij vond de commerciële hype rond de band maar niets en speelde veel liever op zijn traditionele instrument, de gitaar, dan te bassen bij The Jimi Hendrix Experience. Noel Redding richtte hierom naast The Experience zijn eigen band op, "Fat Mattress", waarop Jimi vaak pesterige verwijzingen naar Noel maakte, zoals "Thin Pillow".

Het feit dat Noel zijn eigen band had betekende dat hij en Jimi elkaar steeds minder zagen in de studio. Dit betekende onder andere dat Jimi zelf een deel van de baspartijen inspeelde bij het opnemen van zijn album Electric Ladyland (ook op de andere albums speelde hij vaker bas). Noel weigerde overigens vaak dit te doen, vanwege Hendrix' perfectionisme. Bij bijvoorbeeld de single Gypsy Eyes liet Hendrix Redding de baspartij maar liefst 43 keer opnieuw inspelen, tot grote ergernis van Redding. Na een optreden op het Denver Popfestival in Denver, waarin Hendrix en de rest van zijn band zich moesten opsluiten in een truck vanwege hysterische fans, kondigde Noel Redding zijn vertrek aan.

Woodstock en de Band of Gypsys

In augustus 1969, op het beroemde Woodstock-festival in New York, verraste Hendrix iedereen door zonder aankondiging (de presentator kondigde hen wel aan, maar abusievelijk als The Jimi Hendrix Experience) opeens met een totaal andere band op het podium te verschijnen. Hij noemde de band "Gypsy Suns and Rainbows", die tijdens het Woodstock-festival bestond uit ondere andere zijn oude legermaatje en bassist, Billy Cox, en Experience-drummer Mitch Mitchell. Verder was de band uitgebreid met een tweede gitarist en twee percussionisten. Zijn optreden op Woodstock wordt door veel mensen een van zijn beste liveoptredens ooit genoemd. In deze show bracht hij onder andere een beroemde controversiële versie van het Amerikaanse volkslied ten gehore. Veel mensen dachten dat dit een protestlied was tegen de Amerikaanse regering, Hendrix zelf zei in een interview bij het televisieprogramma "The Dick Cavett Show" dat dit totaal niet het geval was. I thought it was beautiful, zei hij. Deze band was geen lang leven beschoren. Hendrix vormde weer een trio. Legendarisch zijn de optredens in de beroemde Fillmore East rond de jaarwisseling 1969/1970, met Billy Cox en drummer Buddy Miles. Ze noemden zich de Band of Gypsys. De lp die onder die naam werd uitgebracht wordt nog steeds beschouwd als een van de beste live albums aller tijden.

De Cry of Love Band

Na ongeveer twee maanden rust te hebben genomen en aan zijn nieuwe album, First Rays Of The New Rising Sun te hebben gewerkt, besloot Hendrix zijn oude band, The Jimi Hendrix Experience weer bij elkaar te brengen. Hendrix, Mitchell en Redding hadden net bekend gemaakt weer te gaan toeren, maar op het laatste moment haakte Redding af en haalde Jimi opnieuw Billy Cox terug als bassist. De band heeft nooit een officiële naam gehad, maar veel fans die de optredens hebben meegemaakt na hun, overigens ietwat korte tour, noemden de band steevast "The Cry of Love Band", naar de naam van de tournee zelf. Veel shows van deze tournee zijn professioneel opgenomen in hoge geluidskwaliteit en worden nu nog steeds beschouwd als gedenkwaardige concerten van Hendrix.

Electric Lady Studios

Al zijn hele carrière lang vertelde Hendrix aan veel mensen dat hij graag een plek had voor zichzelf waar hij in alle rust liederen kon opnemen, componeren en mixen. In de beginjaren van zijn carrière had hij daar simpelweg het budget niet voor, maar hij maakte zijn droom in augustus 1970 eindelijk waar. Hij zocht samen met zijn geluidstechnicus Eddie Kramer een pand uit ergens in New York dat kon dienen als een pand om een studio in te vestigen. Na een korte zoektocht vond Kramer een geschikte locatie op 8th street, en liet Jimi zich door professionele architecten leiden en zijn droomstudio bouwen. Veel conflicten vertraagden de bouw: hevige regenval verwoestte een deel van de ruwbouw, en pompen moesten worden geïnstalleerd toen bekend werd dat het pand gesitueerd was boven een ondergrondse rivier. Uiteindelijk moest een zesvoudige lening van Warner Brothers de studio redden.

Hendrix spendeerde uiteindelijk maar vier weken tijd in de studio, drie weken daarvan terwijl het bouwen van de studio nog in de eindfase zat. Op 26 augustus werd de bouw voltooid en werd een groot openingsfeest gehouden. De volgende dag vloog hij naar Londen voor zijn optreden op het Isle Of Wight Festival op 30 augustus 1970 (Hendrix zou pas na middernacht het podium betreden).

Electric Lady Studios, zoals Hendrix zijn studio had genoemd, is na Hendrix' dood een immens populaire studio geworden waar veel beroemde artiesten en bands hun muziek hebben opgenomen, onder wie John Lennon, Led Zeppelin, The Rolling Stones, David Bowie, The Who, Stevie Wonder, Frank Zappa, Dave Matthews Band en Green Day.

Dood

Gedenksteen in Duitsland

Hendrix stierf in het Samarkand hotel te Londen op 18 september 1970 op op z'n 27ste, nadat hij als gevolg van een overdosis slaappillen en het drinken van wijn in een coma was geraakt. Hierbij zou een rol hebben gespeeld dat Britse slaappillen die hij in had genomen sterker waren dan de Amerikaanse slaappillen, waaraan hij gewend was. Hij werd begraven in Renton, een stadje bij Hendrix' geboortestad Seattle (WA). Na een autopsie werd duidelijk dat Hendrix nooit in zijn leven verslaafd is geweest aan heroïne, en dat dit dan ook niet de doodsoorzaak was, wat destijds veel mensen dachten.

De omstandigheden rond zijn overlijden zijn echter nooit geheel opgehelderd. Volgens een vroegere roadie is hij vermoord door zijn manager. James ’Tappy’ Wright doet hiermee een boekje open over de mysterieuze dood van deze legende; het staat in scherp contrast met de gebruikelijke aanname dat Hendrix was gestikt in zijn eigen braaksel van die cocktail van wijn en pillen. Volgens de roadie flapte manager Michael Jeffery na de tragedie in een ladderzatte toestand eruit dat hij Hendrix had vermoord — hij zou hem met de hulp van enkele vennoten vol drank en pillen hebben gestopt, omdat hij bang was dat Hendrix naar een andere manager zou overstappen. Wrights laattijdige bewering (juni 2009) kan niet op waarheid worden getoetst, omdat Jeffery al lang in een vliegtuigcrash overleden is (drie jaar na Hendrix' dood en hij zou dit zo een maand voor die crash hebben gezegd).

Invloed

Hendrix' stijl was uniek, en ondanks zijn hectische toerschema en perfectionisme in het opnemen van nummers, heeft hij meer dan 300 onuitgebrachte nummers nagelaten. Muzikaal gezien tilde Hendrix volgens velen het elektrische gitaarspel naar een veel hoger niveau, en door zijn gebruik en combinatie van onder andere feedback, distortion en wahwahpedalen is de populariteit van deze effecten en technieken na Hendrix' dood veel groter geworden. Hij haalde het uiterste uit zijn gitaar, meestal een Fender Stratocaster (die hij daarmee definitief op de kaart zette), en combineerde die op allerhande manieren met zijn versterker(s) (meestal Marshall).

De invloed van Hendrix is tot op de dag van vandaag terug te vinden in moderne muziek. Artiesten als Queen, Dave Murray (Iron Maiden), Joe Satriani, Lenny Kravitz, Popa Chubby, Steve Vai, Yngwie J. Malmsteen, Prince, Billy Gibbons, Jeff Beck, Stevie Ray Vaughan, John Frusciante,  Mike McReady, John Mayer, Wolfmother, Eric Johnson, Matthew Bellamy (Muse) en Walter Trout zijn door hem beïnvloed."


Jimi Hendrix in zijn typische houding tijdens een gitaarsolo. Meestal met gesloten ogen, bijna in extase.


Jammen met Jimi in de kleedkamer. ;-)


Achter de bühne, na een optreden. Jimi kijkt goedkeurend toe. ;-)


Een donderslag bij heldere hemel eind 1966 als de eerste single van The Jimi Hendrix Experience uitkomt: een bewerking van een heel oud nummer (Blue Steel 44) ontdekt door Tim Rose en gecoverd door twee garagebands, m.n. The Leaves en Love. Chas Chandler, ex-bassist van The Animals, ontdekte het nummer in een discotheek, kocht het op en gaf het aan Hendrix, met de opdracht het vertraagd op te nemen. Een succes ! In 1992 werd het nogmaals een dikke hit voor Willy DeVille, overgoten met een mariachi-saus.


De omstreden hoes van de elpee Electric Ladyland. Jimi had liever een andere gehad, bijvoorbeeld met spelende kinderen. Deze hoes werd in sommige landen zelfs geboycot en vervangen door een rode hoes met het zijaanzicht van Jimi Hendrix.


Ook deze single was zeer succesrijk. Van bij de eerste tonen hoorde je dat dit Jimi Hendrix was. Terecht één van de mooie gitaarriffs ooit !

20-12-2009 om 10:51 geschreven door DJMICO1951

Met kevers in gedachten

Voor mijn verjaardag kreeg ik de volledige box van The Beatles met al de geremasterde albums (13 in totaal), aangevuld met "Past Masters", in stereo. Dit alles met erbovenop een DVD van mini-documentaires over het maken van elk album. Zowel de muziek als de filmpjes zijn echt de moeite waard en een echt tijdsdocument van wat er zich afspeelde tussen 1962 en 1969 van de twintigste eeuw. De elpee "Let It Be" kwam toch uit in maart 1970, zult u zeggen. Ja, maar die plaat werd reeds opgenomen het jaar voordien, nog vóór "Abbey Road", de echte zwanenzang van The Beatles. Maar echte kenners weten dit natuurlijk allemaal.

Het symbool van de Sixties: de kever, maar een kever is ook een "beetle" ! (of was het nu Beatle ?).
 







The Beatles in 1967 tijdens de rechtstreekse uitzending op televisie, uitgezonden over de hele wereld (Mundovisie). Een jonge fan uit Belgiïe is hen komen gelukwensen ;-) !



Reeds in hun Hamburgperiode was er belangstelling vanuit ons land.


En nu, op 58-jarige leeftijd nog altijd fan van de geweldige muziek van The Beatles, maar ook van andere goede muziek.

19-12-2009 om 17:07 geschreven door DJMICO1951

Een eerbetoon aan een geweldige deejay

Een tijdje geleden schreef ik hier een artikeltje over de deejays die mij in mijn jeugd en ook later hebben beïnvloed. Ik luisterde veel naar de RTBf radio want daar werd vaak progressieve rock gedraaid, terwijl men op Omroep Brabant nog vaak smartlappen en Vlaamse schlagers draaide. Ook naar Hilversum III en Radio Luxemburg (op zaterdag) en naar de Top-30 op Radio London (op zondag) luisterde ik elke week. De meeste invloeden kreeg ik van Mike & Zaki, Guy Depré en ook Michel Follet qua muziekkeuze. Ook Jan Schoukens (Omroep Brabant) en Willy Delabastita (Omroep Antwerpen) mogen niet over het hoofd worden gezien. Deze laatste introduceerde in Vlaanderen de muziek van James Brown en funk, een genre waar eind jaren '60 op neergekeken werd. Bijna was ik Jo met de Banjo, alias Jo De Clercq, vergeten. Deze germanist (hij sprak dan ook als één van de weinigen een vlekkeloos Nederlands op onze radiozenders) wist de hits van eind jaren '60/begin jaren '70 moeiteloos aan elkaar te praten. Later werd hij applausmaker voor "Tien Om Te Zien" en nu zetelt hij al jaren in de Herentse gemeenteraad als schepen voor sport en cultuur. In elk geval vond ik zijn DJ-naam geweldig goed gekozen. Hij komt uit het lied "De Wandelclub" van Jasperina de Jong. "Jo met de banjo en Lien met de mandolien. Kaatje met d'r mondharmonicaatje !" Prachtig !

http://nl.wikipedia.org/wiki/Jo_De_Clercq

http://www.youtube.com/watch?v=PunrVALf6Ow

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GBE7LOC3

Jo De Clercq zoals hij er nu uitziet, niet met zijn lang sluik haar van de jaren '60.


Jo zetelt al jaren in de gemeenteraad van Herent als schepen van sport en cultuur.

18-12-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

Van de intro van "Revolution" krijg ik na 40 jaar (1969 !) nog altijd kippenvel op mijn schedel !
 

"Satisfaction" uit 1965 heeft een formidable gitaarriff en intro, volgens mij de beste !


Aardig in de buurt komt Jimi Hendrix met zijn versie van Dylan's "All Along The Watchtower" met een beetje hulp van Dave Mason (van de groep Traffic).


Eric Clapton moet natuurlijk niet onderdoen voor al die gitaarhelden.


Dit is natuurlijk Keith Richards van The Rolling Stones die 's nachts wakker werd en de intro van "Satisfaction" hoorde en het deuntje neuriede en vlug op een cassette opnam alvorens terug in te slapen !



Jimi Hendrix staat natuurlijk symbool voor dé gitaarman aller tijden !

17-12-2009 om 18:11 geschreven door DJMICO1951

De beste gitaarriffs aller tijden

Op het einde van het jaar verschijnen er her en der allerhande lijstjes van de beste songs ooit, de knapste video's, de grappigste singles, de Top 2000 aller tijden, enz.
Zo verscheen er onlangs een lijst van de beste gitaarriffs aller tijden, waar ik het niet volledig mee eens was. Vandaar mijn eigen lijst. Het zijn 60 songs geworden. Ik heb het begrip gitaarriff nogal breed genomen. Ook merkwaardige intro's (als het maar op gitaar is) heb ik erbij genomen. Als je direct herkent over welk nummer het gaat, vind ik het ook een merkwaardige riff. Elke foto van de hoes of de groep heeft onderaan tekst en uitleg en ook een audiolink als die al voorhanden is op het internet. De lijst werd alfabetisch per song geklasseerd door de computer. Dus cijfers en haakjes komen vóór de letter A. Veel plezier ! Natuurlijk zal iedere muziekliefhebber een ander lijstje hebben. Over smaak en kleuren valt niet te discussiëren. Alle suggesties en opbouwende kritiek zijn welkom.

Riff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

De riff uit het begin van Deep Purple's "Smoke on the Water".

Een riff is een begrip in de muziekwereld, waarmee een ritmisch basispatroon bedoeld wordt (volgens Van Dale). Het begrip komt uit het Engels.

Voorbeelden van riffs zijn de intro's van composities. Riffs kunnen ook een repeterende eigenschap hebben. Ze komen dan iedere keer weer in een compositie om de hoek kijken en fungeren op die manier als een fundament voor de melodie.

Voorbeelden:

• Een bekende riff is het, met powerakkoorden opgebouwde, deuntje op de slaggitaar van Ritchie Blackmore van Deep Purple in "Smoke on the Water". De gitaarriff van Whole Lotta Love (Led Zeppelin) wordt nog steeds gebruikt als herkenningstune van het Britse popprogramma Top of the Pops.
• In de jazz kent men de intro van de compositie van Miles Davis in So What. Ook het Dave Brubeck Quartet maakte veel gebruikt van riffs, bijvoorbeeld in Take Five.
• In de blues is de opening van Dust My Blues Elmore James heel bekend.
• In de rock-'n-roll is het Chuck Berry gitaarintro een standaard riff.

Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/Riff"

16-12-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

Het solowerk van John, Paul, George en Ringo

Een van mijn muziekvrienden vroeg me op een dag wiens solowerk van de vier bandleden van The Beatles ik het belangrijkst vond. Een zeer moeilijke vraag om te beantwoorden. Na enige overpeinzingen kwam ik tot het volgende besluit. Het werden twee pagina's.

Beste Herwig,

Je vroeg mij wie van de 4 Beatles het beste solowerk afleverde na de split. Een moeilijke vraag.

Hierbij voeg ik een overzicht van platen (zowel albums als singles) die ik, vandaag nog, de moeite

waard vind en die ik dan ook in mijn bezit heb.

Daarmee is je vraag nog niet beantwoord.

Ik ben eens in mijn collectie gaan snuffelen en wat blijkt ?

Het solowerk van Paul is veruit het grootste, ook al omdat hij productiever is dan de 3 anderen,

maar ook omdat hij langer leeft dan John of George.

Ringo is altijd de minst productieve geweest, maar zijn werk mag niet onderschat worden. Denk

maar aan zijn zangpartijen op "I Wanna Be Your Man", "Yellow Submarine", "With A Little Help From My Friends"

en "Octopus's Garden". Ook zijn drumsolo op "The End" is er eentje om duimen en vingers af te likken.

Zijn beste singles: "It Don't Come Easy" en "Photograph" met de hulp van George.

George had ook bij de groep prachtige composities zoals "Taxman", "Love You To", "Within You, Without You",

"While My Guitar Gently Weeps", "Something", "Here Comes The Sun" en "Old Brown Shoe".

Zijn beste soloplaat vind ik "My Sweet Lord" en al die heisa rond plagiaat vind ik niet terecht. Hij dacht trouwens

aan "Oh, Happy Day" (Edwin Hawkins Singers) bij het schrijven ervan en niet aan "He's So Fine" (The Chiffons).
Als dat plagiaat is, dan zijn er veel plagiaten. Er zijn trouwens maar een beperkt aantal muzieknoten !

Ook zeer de moeite waard is het verzamelalbum uit 2009 "Let It Roll" en de singles "What Is Life" en

"Got My Mind Set On You".

Blijven nog over: John & Paul. Bij het oeuvre van The Beatles is het niet altijd duidelijk wie het nummer geschreven

heeft. Meestal is het een samenwerking tussen beiden: "Lennon/McCartney". Alleen op de eerste LP is er een onderscheid

gemaakt als Paul het nummer had geschreven. De vermelding was dan "McCartney/Lennon" !

Een schoolvoorbeeld is "A Day In The Life" dat in feite bestaat uit 2 verschillende nummers. Het ene geschreven door

John en het andere door Paul, en dan aan elkaar geplakt !

Het belangrijkste bij John vind ik: "Imagine", zijn werk bij de Plastic Ono Band, "Rock 'n' Roll" en "Shaved Fish" (een

best of).

Het belangrijkste bij Paul vind ik: "McCartney", "Ram", "Band On The Run", "London Town", "McCartney II",

"CHOBA B CCCP", "Paul Is Live!". Zijn allerbeste composities: "Maybe I'm Amazed", "Hi Hi Hi", "Live And Let Die"

en "Band On The Run". Ook heel goed zijn de samenwerkingen met Stevie Wonder en Michael Jackson.

Zo, dat was het dan. Ik durf geen keuze te maken. Het is net als The Beatles vergelijken met een fruitschotel met daarin

appelen, peren, abrikozen en pruimen. Ik hou van alle vier en de ene dag al wat meer dan de andere.

Ik kan geen appelen met peren vergelijken. Ik hoop dat ik geen liedjes vergeten ben.

Met muzikale groeten,

Michel Colemans.

ALBUMS                                                                   SINGLES

JOHN LENNON – PLASTIC ONO BAND

Live Peace In Toronto 1969                                         Give Peace A Chance 1969

John Lennon/Plastic Ono Band 1970                            Cold Turkey 1969

Imagine 1971                                                               Instant Karma 1970

Mind Games 1973                                                       Mother 1971

Walls and Bridges 1974                                               Power to the People 1971

Rock ‘n’ Roll 1975                                                      Imagine 1971

Shaved Fish 1976                                                        Happy Xmas (War is over) 1971

Double Fantasy 1980                                                   Woman is the nigger of the world 1972

Menlove Avenue 1986                                                 Mind Games 1973

Nr. 9 Dream 1975                                                       Whatever gets you thru the night 1974

Lennon Legend 1998                                                   Starting Over 1980                  

                                                                                    Woman 1981   

PAUL McCARTNEY – WINGS

McCartney 1970                                                          Another Day 1971

Ram 1971                                                                    Eat At Home 1971

Wild Life 1971                                                             Hi Hi Hi 1972

Band On The Run 1973                                                My Love 1973

London Town 1978                                                      Live and Let Die 1973

Wings Greatest 1978                                                    Mrs. Vanderbilt 1974

McCartney II 1980                                                      Jet 1974

Tug Of War 1982                                                        Band On The Run 1974

Pipes Of Peace 1983                                                    Listen to what the Man said 1975

All The Best! 1987                                                       Silly Lovesongs 1976

Choba B CCCP 1988                                                  Let ‘em in 1976

Tripping The Live Fantastic 1990                                 Maybe I’m Amazed 1977

Unplugged – The Official Bootleg 1991                        Mull Of Kintyre 1977

Off The Ground 1991                                                  With A Little Luck 1978

Paul is Live! 1993                                                        Coming Up 1980

                                                                                    Ebony And Ivory 1982 (+ Stevie Wonder)

                                                                                    The Girl Is Mine 1982 (+ Michael Jackson)

                                                                                    Say Say Say 1983 (+ Michael Jackson)

                                                                                    We All Stand Together 1985 (+ Frog Chorus)

                                                                                    My Brave Face 1989

                                                                                    Hope Of Deliverance 1992

GEORGE HARRISON – TRAVELING WILBURYS

All Things Must Pass 1970                                           My Sweet Lord 1970

Living In The Material World 1973                              What Is Life 1971

The Best Of George Harrison 1976                              Bangla Desh 1971

Gone Troppo 1982                                                      All Those Years Ago 1981

Cloud Nine 1987                                                         Got My Mind Set On You 1987

Traveling Wilburys Volume 1 – 1988                           When We Was Fab 1988

Traveling Wilburys Volume 3 – 1990

Let It Roll – Greatest Hits 2009

RINGO STARR – RINGO STARR AND HIS ALL-STARR BAND

Beaucoups Of Blues 1970                                           It Don’t Come Easy 1971

Ringo 1973                                                                 Photograph 1973

Ringo Starr and his All-Starr Band:                              You’re Sixteen 1974   

           The Anthology… So Far 2001

12-12-2009 om 15:44 geschreven door DJMICO1951

Favoriete albums (2008-2009)

En dan zij we nu aanbeland bij de laatste serie van mijn favoriete albums. Het jaar 2009 is ver ten einde en veel cd's zullen er niet meer bijkomen, vrees ik. We leven tenslotte in een economische en financiële crisis ! Mijn verjaardag is net voorbij en de Sint is al geweest. De Kerstman zal misschien enige vertraging oplopen want er is sneeuw aangekondigd ! Op de valreep bracht hij mij toch nog een album van Robbie Williams, het langverwachte na drie jaar: "Reality Killed The Video Star" (zie foto links). Al bij al waren het twee boeiende jaren op muzikaal gebied: de gevestigde waarden bleven scoren maar ook nu weer waren er nieuwkomers zoals Duffy, Gabriella Cilmi, Jim Cole en Free Souffriau. The Beatles staken weer met hoofd en schouders boven elke competitie uit met hun schitterende box in stereo van alle officiële 13 albums plus de cd "Past Masters" aangevuld met een dvd waarin wordt beschreven hoe alle albums tot stand kwamen. Om duimen en vingers af te likken !

Geniet mee van de prachtige hoezen.

2008 - Allez Allez - "Best Of"


2008 - Arno - "Covers Cocktail"


Bart Peeters - "De Hemel In Het Klad"


2008 - Belle Perez - "Gipsy"


2008 - Bobbejaan Schoepen - "Bobbejaan"


2008 - Born Crain - "The Pleasure Of Your Company"


2008 - Carla Bruni - "Comme si de rien n'était"


2008 - dEUS - "Vantage Point"


2008 - Disney/Soundtracks - "Greatest Love Songs" (speciaal gekocht voor mijn schatje voor haar Valentijn, maar ik hou ook van deze muziek !)


2008 - Duffy - "Rockferry"


2008 - Eva de Roovere - "Over & Weer"


2008 - Gabriella Cilmi - "Lessons To Be Learned"


2008 - Günther Neefs - "My Soul"


2008 - Helmut Lotti - "Time To Swing"


2008 - Jim Cole - "Soul In 2"


2008 - Laurent Voulzy - "Recollection"


2008 - Madonna - "Hard Candy"


2008 - Moby - "Last Night"


2008 - Ozark Henry - "Grace"


2008 - Roland Van Campenhout - "Never Enough"


2008 - Seal - "Soul"


2008 - Tom Jones - "24 Hours"


2008 - Will Tura - "100 Hits"


2009 - The Black Eyed Peas - The E.N.D."


2009 - Free Souffriau - Free Souffriau zingt Ann Christy een beetje AnNders"


2009 - George Harrison - "Let It Roll"


2009 - Jacques Dutronc - "Best Of Jacques Dutronc"


2009 - Natalia - "Wise Girl"


2009 - Ringo Starr And His All Starr Band - "The Anthology ... So Far"


2009 - Wendy Carlos - "Wendy Carlos's Complete Original Score - A Clockwork Orange"


2009 - Yevgueni - "We zijn hier nu toch"


2009 - Michel Sardou - "Les N°1 de Michel Sardou"


2009 - Clouseau - "Zij Aan Zij"


2009 - Rod Stewart - "Soulbook"


2009 - Mika - "The Boy Who Knew Too Much"


2009 - King Crimson - "In The Court Of The Crimson King. An Observation By King Crimson" (een heruitgave van de elpee uit 1969 natuurlijk, maar met vele bonussen !)


2009 - Tony Joe White - "The Best Of Tony Joe White Featuring Polk Salad Annie" (Een vraag aan de samenstellers: "Groupy Girl" uit 1969 ontbreekt op deze compilatie! Waarom?)


2009 - The Beatles - "Verzamelbox van alle 13 officiële studio-albums in stereo plus "Past Masters", aangevuld met een dvd over het maken van alle albums" (Prachtig verjaardagscadeau van mijn schatje en mijn zoon, duizendmaal bedankt !)

"Please Please Me" (1963) - "With The Beatles" (1963) - "A Hard Day's Night" (1964) - "Beatles For Sale" (1964) - "Help" (1965) - "Rubber Soul" (1965) - "Revolver" (1966) - "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" (1967) - "Magical Mystery Tour" (1967) - "The Beatles aka The White Album" (1968) - "Yellow Submarine" (1969) - "Abbey Road" (1969) - "Let It Be" (1970) - "Past Masters" (1988)


2009 - Vaya Con Dios - "Comme on est venu..."

11-12-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

Favoriete albums (2005-2007)

En dan gaan we nu onverdroten verder met de jaren 2005, 2006 en 2007. De gevestigde waarden brengen nog altijd platen uit, zoals o.m. Paul McCartney, The Beatles, Rod Stewart, John Fogerty, Led Zeppelin, Eagles, Roland, Paul Anka, Eric Clapton & J.J. Cale, Bruce Springsteen, Bryan Ferry, Madonna en Clouseau. Andere gevestigde waarden worden gelauwerd zoals Will Tura en Urbanus. Maar er zijn ook nieuwkomers, godzijdank ! Zo maken we kennis met Roisin Murphy, Il Divo, Junior Jazz, Yevgueni, Lemon, Eva de Roovere, Gnarls Barkley, Snow Patrol, Mika en James Morrison. Amy Winehouse breekt in 2006 definitief door met haar album "Back To Black" (zie foto links). Geniet mee van de mooie hoezen.


2005 - Paul McCartney - "Chaos And Creation In The Backyard"


2005 - dEUS - "Pocket Revolution"


2005 - Il Divo - "Il Divo"


2005 - Diverse Artiesten - "Viva Tura"


2005 - John Fogerty/CCR - "The Long Road Home - The Ultimate John Fogerty - Creedence Collection"


2005 - Hooverphonic - "No More Sweet Music"


2005 - Il Divo - "Ancora"


2005 - Junior Jazz - "Junior Jazz"


2005 - Katie Melua - "Piece By Piece"


2005 - Lemon/Soundtrack - "Kinderen van Dewindt (Original Soundtrack)"


2005 - Madonna - "I'm Going To Tell You A Secret"


2005 - Marc Moulin - "Entertainment"


2005 - Michael Bublé - "It's Time"


2005 - Moby - "Hotel"


2005 - Paul Anka - "Rock Swings"


2005 - Ray Charles - "The Right Time"


2005 - Robbie Williams - "Intensive Care"


2005 - Rod Stewart - "Thanks For The Memory - The Great American Songbook Volume IV"


2005 - Roland Van Campenhout - "The Great Atomic Power"


2005 - Shakira - "Fijacion oral vol. 1"


2005 - Shakira - "Oral Fixation vol. 2"


2005 - Admiral Freebee - "Songs"


2005 - Dana Winner - "Beautiful Life"


2005 - Yevgueni - "Kannibaal"


2006 - Admiral Freebee - "Wild Dreams Of New Beginnings"



2006 - An Pierlé & White Velvet - "An Pierlé & White Velvet"


2006 - The Beatles - "Love"


2006 - Christina Aguilera - "Back To Basics"


2006 - J.J. Cale & Eric Clapton - "The Road To Escondido"


2006 - Elvis Costello & Allen Toussaint - "The River In Reverse"


2006 - Eva de Roovere - "De Jager"


2006 - Gnarls Barkley - "St. Elsewhere"


2006 - Helmut Lotti - "The Crooners"


2006 - Henri Salvador - "Révérence"


2006 - Il Divo - "Siempre"


2006 - James Morrison - "Undiscovered"


2006 - Laurent Voulzy - "La Septième Vague"


2006 - Ozark Henry - "The Soft Machine"


2006 - Reborn - "Fools Rush In"


2006 - Robbie Williams - "Rudebox"


2006 - Snow Patrol - "Eyes Open"


2006 - The Beatles - "The Capitol Albums Volume 2"


2006 - Trijntje Oosterhuis/Metropole Orchestra - "The Look Of Love - Burt Bacharach Songbook"


2006 - Voice Male - "Goody Bag"


2006 - Bruce Springsteen - "We Shall Overcome - The Seeger Sessions"


2007 - Josss Stone - "Introducing Joss Stone"


2007 - Bart Peeters - "Slimmer dan de zanger"


2007 - Carla Bruni - "No Promises"


2007 - Clouseau - "Vonken en Vuur"


2007 - Bryan Ferry - "Dylanesque"


2007 - Eagles - "Long Road Out Of Eden"


2007 - Elvis Costello - "Rock And Roll Music"


2007 - John Fogerty - "Revival"


2007 - Gabriel Rios - "Morehead - A Couple Of Covers And Some Alternate Versions"


2007 - James Blunt - "All The Lost Souls"


2007 - Kid Rock - "Rock N Roll Jesus"


2007 - Led Zeppelin - "Mothership"


2007 - Michael Bublé - "Call Me Irresponsible"


2007 - Mika - "Life In Cartoon Motion"


2007 - Natalia - "Everything & More"


2007 - Norah Jones - "Not Too Late"


2007 - Paul McCartney - "Memory Almost Full"


2007 - Regi - "Registrated"


2007 - Rod Stewart - "Still The Same... Great Rock Classics Of Our Time"


2007 - Roisin Murphy - "Overpowered"


2007 - Sarah Bettens - "Shine"


2007 - The Traveling Wilburys - "The Traveling Wilburys Volume 1 & 3"


2007 - Clouseau - "20"


2007 - Urbanus - "Vobiscum"


2007 - Vanessa Paradis - "Divinidylle"


2007 - Yevgueni - "Aan De Arbeid"

09-12-2009 om 00:00 geschreven door DJMICO1951

2004 - Brian Wilson - "Brian Wilson Presents Smile"

02-12-2009 om 15:39 geschreven door DJMICO1951

Favoriete albums (2003-2004)

En we gaan onverdroten verder met de jaren 2003 en 2004. Toevallig of niet, maar deze reeks begint weer met mijn favoriete groep aller tijden, The Beatles ! Na 33 jaar werd niet alleen het stof maar werden ook de overbodige fiorituren (zoals strijkers) van het oorspronkelijk album "Let It Be" verwijderd door Paul McCartney. Die fiorituren waren daar aangebracht door Phil Spector en McCartney had toentertijd vergeefs gepoogd die eraf te halen en de plaat te laten klinken zoals ze oorspronkelijk klonk. Zelfs een rechterlijk bevel mocht niet baten. Bij deze is dit dus rechtgezet. En ik moet toegeven dat "The Long And Winding Road" minder stroperig klinkt. "Let It Be ... Naked" !


2003 - The Beatles - "Let It Be ... Naked"


2003 - The Black Eyed Peas - "Elephunk"


2003 - Buscemi - "Camino Real"


2003 - Diverse Artiesten - "Concert For George" (een eerbetoon aan de op 29 november 2001 overleden Beatle George Harrison - het concert in de Royal Albert Hall werd gehouden op 29 november 2002, net één jaar na zijn overlijden - met o.a. Paul McCartney, Ringo, Eric Clapton, Ravi Shankar en Jeff Lynne)

2003 - Dido - "Life For Rent"


2003 - Céline Dion - "1 fille & 4 types"


2003 - Eric Clapton - "Martin Scorsese Presents The Blues" (Soundtrack)


2003 - Evanescence - "Fallen"


2003 - Admiral Freebee - "Admiral Freebee"


2003 - Hooverphonic - "Sit Down And Listen To Hooverphonic - The Live Theater Recordings"


2003 - Joss Stone - "The Soul Sessions"


2003 - Katie Melua - "Call Of The Search" (includes 'The Closest Thing To Crazy')


2003 - Soundtrack - "Kill Bill Vol. 1"


2003 - k's Choice - "10 - 1993>2003 Ten Years Of k's Choice"


2003 - Gregorian - "Masters Of Chant Chapter IV"


2003 - Michael Bublé - "MB"


2003 - Natalia - "This Time"


2003 - Joe Cocker - "Night Calls"


2003 - Michael Jackson - "Number Ones"


2003 - Celine Dion - "One Heart"


2003 - Bart Peeters - "Het plaatje van Bart Peeters - 14 nummers uit 'Zonder Circus'"


2003 - Helmut Lotti - "Pop Classics In Symphony"


2003 - Carla Bruni - "Quelqu'un m'a dit"


2003 - Axelle Red - "Face A / Face B"


2003 - Rod Stewart - "As Time Goes By ... The Great American Songbook Volume II"


2003 - Britney Spears - "In The Zone"


2003 - Amy Winehouse - "Frank"


2003 - Yardbirds - "Birdland"


2004 - Agnetha Fältskog - "My Colouring Book"


2004 - Joss Stone - "Mind Body & Soul"


2004 - Nancy Sinatra - "Nancy"


2003 - Anouk - "Hotel New York"


2004 - The Beatles - "The Capitol Albums Volume 1"


2004 - Fleetwood Mac a.o. - "Blues Jam In Chicago Volume One"


2004 - Fleetwood Mac a.o. - "Blues Jam In Chicago Volume Two"


2004 - Brian Wilson - "Gettin' In Over My Head"


2004 - Eric Clapton - "Me And Mr. Johnson"


2004 - Danny Brillant - "Jazz ... A Nouvelle Orléans"


2004 - Diana Krall - "The Girl In The Other Room"


2004 - Yasmine - "Live Vandaag"


2004 - John Fogerty - "Deja Vu All Over Again"


2004 - Gary Jules - "Trading Snakeoil For Wolftickets"


2004 - Gregorian - "Healing Spirits"


2004 - Flip Kowlier - "In de fik"


2004 - James Blunt - "Back To Bedlam"


2004 - Jamie Cullum - "Twenty Something" (Special Edition)


2004 - Jennifer Lopez - "Como Ama Una Mujer"


2004 - Soundtrack - "Kill Bill Volume 2"


2004 - Gwen Stefani - "Love.Angel..Music...Baby."


2004 - Juanes - "Mi Sangre"


2004 - Voodoo Child (aka Moby) - "Baby Monkey"


2004 - Natalia - "Back For More"

02-12-2009 om 15:25 geschreven door DJMICO1951

Favoriete albums (2000-2002)

En dan zijn we nu aanbeland in de jaren 2000 en volgende. Velen zeggen mij dat het zoveel beter was in de jaren zestig of zeventig, maar ook nu wordt nog boeiende muziek gemaakt. Het heeft allemaal met nostalgie te maken. We koppelen een muziekje aan een herinnering, een blije of een droevige, en die muziek krijgt dan een andere dimensie. Geniet mee van onderstaande hoezen van elpees of cd's. De gevestigde waarden zijn weer van de partij maar toch ook een paar nieuwkomers van formaat !


2000 - The Beatles - "1"


2000 - Golden Earring - "The Devil Made Us Do It - 35 Years"


2000 - Hooverphonic - "The Magnificent Tree"


2000 - Helmut Lotti - "Latino Classics"


2000 - Lenny Kravitz - "Mama Said"


2000 - Paul McCartney - "Run Devil Run"


2000 - Madonna - "Music"


2000 - Moby - "Play The B-Sides"


2000 - Anastacia - "Not That Kind"


2000 - Britney Spears - "Oops! ... I Did It Again"


2000 - Belle Perez - "Hello World"


2000 - Queen - "Queen+"


2000 - Axelle Red - "A tâtons"


2000 - Roland Van Campenhout & Wannes Van de Velde - "De nomaden van de muziek" (inclusief een magistrale versie van Bob Dylan's "Masters of War" - "Oorlogsgeleerden") !


2000 - Johan Verminnen - "Vroeger en Later - 30 jaar"


2001 - Axelle Red - "Alive"


2001 - Ozark Henry - "Birthmarks"


2001 - Destiny's Child - "Survivor"


2001 - Dido - "No Angel"


2001 - Paul McCartney - "Driving Rain"


2001 - Clouseau - "En Dans" (hoestekening van Marcel Vanthilt)


2001 - Eric Clapton - "Reptile"


2001 - Gregorian - "Masters Of Chant Chapter II"


2001 - Michael Jackson - "Invincible"


2001 - Jamiroquai - "A Funk Odyssey"


2001 - Jennifer Lopez - "JLo"


2001 - Kosheen - "Resist"


2001 - Helmut Lotti - "Latino Love Songs"


2001 - Diverse Artiesten (brengen hulde aan Louis Neefs) - "Louis Neefs - 20 jaar later"


2001 - Bob Dylan - "Love And Theft"


2001 - Eminem - "The Marshall Mathers LP"


2001 - Nickelback - "Silver Side Up"


2001 - Flip Kowlier - "Ocharme Ik"


2001 - Robbie Williams - "Sing When You're Winning"


2001 - Shakira - "Laundry Service"


2001 - Robbie Williams - "Swing When You're Winning"


2001 - Syd Barrett - "The Best Of Syd Barrett - Wouldn't You Miss Me ? Includes 'Bob Dylan's Blues'"
 

2001 - The Strokes - "Is This It"


2001 - Marc Moulin - "Top Secret"


2001 - Dana Winner - "Unforgettable"


2001 - Cher - "Living Proof"


2001 - Zucchero Sugar Fornaciari - "Shake"


2002 - Diversen/Soundtracks - "The Best Of Bond ... James Bond"


2002 - Christina Aguilera - "Stripped"


2002 - Diana Krall - "The Look Of Love"


2002 - Céline Dion - "A New Day Has Come"


2002 - Fleetwood Mac - "The Best Of Peter Green's Fleetwood Mac"


2002 - George Harrison - "Brainwashed"


2002 - Gregorian - "Master Of Chant Chapter III"


2002 - Hooverphonic - "Hooverphonic Presents Jackie Cane"


2002 - Jennifer Lopez - "This Is Me ... Then"


2002 - Ursula 1000 - "Kinda' Kinky"


2002 - Moby - "18"


2002 - Norah Jones - "Come Away With Me"


2002 - Novastar - "Novastar"


2002 - Ozark Henry a.o. - "Sedes & Belli The Music" (Soundtrack)


2002 - Rod Stewart - "The Great American Songbook"


2002 - Santana - "Shaman"


2002 - Shania Twain - "Üp!"


2002 - Tom Jones - "Mr. Jones"


2002 - Helmut Lotti - "My Tribute To The King"


2002 - Robbie Williams - "Escapology"