************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
09-01-2013
Fut, Titanic, Lennon & McLaughlin in 1970
Fut, Titanic, Lennon & McLaughlin in 1970
Rariteit uit 1970: Steve Kipner en Steve Groves (2 Australiërs uit de band 'Tin Tin') bevinden zich in een Londense studio met Maurice Gibb en diens vrouw Lulu en haar broer Billy Laurie. Na een volle fles Johnny Walker Scotch soldaat gemaa...kt te hebben beginnen de opnames en Gibb parodieert Lennon met de riff van 'The Word', een vroegere song van The Beatles. In 1974 werd een U.S. copyright genomen door Abigail Music op naam van Kipner & Groves en verscheen deze song op verscheidene bootlegs. Lennon vond het een goede imitatie. In 1985 nam zelfs Yoko Ono een U.S. copyright voor Lenono Music. De geruchten van een mogelijke reünie van de Fab Four waren dan ook in het begin van de jaren '70 niet van de lucht.
In 1961 namen The Beatles de instrumental 'Cry For A Shadow' op als hommage aan Hank Marvin & zijn makkers. De instrumentale gitaargroepen hadden afgedaan en moesten plaats ruimen voor beatmuziek. Nu, een goede 10 jaar later, moesten The Beatles opzij gaan voor hard rock/heavy metal, al brachten deze Noormannen hun ode in de stijl van de jaren '30, Ã la 'When I'm 64' of 'Your Mother Should Know'. En in 1980, alweer 10 jaar later, moest de wereld afscheid nemen van John Lennon: inderdaad, 'cry for a Beatle'...
Op 11 december 1970 werd de LP 'John Lennon/Plastic Ono Band' uitgebracht. De voormalige Beatle kon rekenen op de medewerking van o.m. Ringo Starr, Klaus Voormann, Billy Preston en Phil Spector. Op dezelfde dag werd Yoko Ono's eerste avant-garde soloplaat 'Yoko Ono/Plastic Ono Band' op de markt gegooid met nagenoeg dezelfde hoesfoto. Lennon levert hier kritiek op het systeem van de sociale klassen in de maatschappij en de invloed van Dylan's 'Masters of War' (1963) is hier duidelijk te horen.
En hier een fragment uit die LP van Yoko Ono, niet mijn kopje thee...
En zijn ziel legde Lennon helemaal bloot in deze single die op 28 december 1970 verscheen en ook op het album 'John Lennon/Plastic Ono Band' stond. De song gaat over de moeilijke relatie die hij met zijn moeder had en uiteindelijk ook over zijn vader die matroos was en bijna nooit naar huis kwam. Na de scheiding van zijn ouders werd de kleine John dan ook door zijn tante opgevoed. Yoko had John geleerd de trauma's uit zijn jeugd van zich af te schrijven en van zich af te zingen.
Het jaar 1970 sluit ik hier officieel af met een instrumentale track. Jimi Hendrix, het gitaarwonder, was niet meer maar o.m. Duane Allman, Eric Clapton en Carlos Santana stonden te trappelen om de fakkel van hem over te nemen. Zo ook John McLaughlin die hier ritmische steun krijgt van Buddy Miles, de vroegere 'buddy' van Jimi. Op naar het jaar 1971.
De b-kant die bijna niemand ooit gehoord heeft.
Wat ooit als grap bedoeld was mondde uit in veelvuldige bootlegs. Hier een exemplaar uit 1975. Zelfs Yoko Ono liet zich bij de neus nemen.
'Cry For A Beatle' was de hommage van de Noormannen aan de vier Liverpudlians.
John Lennon/Plastic Ono Band
Yoko Ono/Plastic Ono Band Wie ziet de 5 verschillen? :wink:
