John D. Loudermilk schreef deze aanklacht al in 1968 en Don Fardon, ex-zanger van The Sorrows, bracht de song toen uit onder de veel te lange titel 'The Lament Of The Cherokee Reservation Indian', zonder al te veel bijval. In 1971 had hij meer succes met een heruitgave op 45 toeren.
 


Waar indianen opgemerkt worden zijn er altijd cowboys te vinden. Zo ook in deze compositie van Sonny Bono uit 1971. Ze verscheen op de LP 'All I Ever Need Is You' in juni van dat jaar en werd na de titeltrack als tweede single van die 33-toerenschijf uitgebracht in het voorjaar van 1972.
 


En als er cowboys en indianen in de buurt zijn, kunnen de wilde paarden nooit ver uit de buurt zijn. De song gaat natuurlijk niet over Mustangs. Het componeren ervan liep niet van een leien dakje: de opnames vonden plaats tussen december 1969 en februari 1970 en de Flying Burrito Brothers waren de eersten om deze parel uit te brengen nog datzelfde jaar, zodat de versie van de Stones uit de LP 'Sticky Fingers' (1971) slechts een auteursversie is. Maar wat voor één!
 


De originele versie uit 1970:


In december 1971 bestormden de indianen weer onze hitlijsten. De twee broers Vegas mengden ingrediënten van hekserij, voodoo- en zombiepraktijken in een grote smeltkroes en brouwden daaruit een krachtige toverdrank. En de jeugd van toen lustte er pap van.
 














De U.S. single.




De originele versie staat op deze LP.