************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
26-03-2013
Rock, re-issues, ska en pop uit 1972
Rock, re-issues, ska en pop uit 1972
In juni 1972 bracht The Move deze laatste single uit geschreven door Jeff Lynne die -zoals eerder vermeld- langzaam maar zeker het laken naar zich toe trok en Roy Wood in de wind zette. Het werd geen hit. Lynne zou de song heropnemen met het Electric Light Orchestra... in 1977.
Chris Andrews schreef menige hit voor Sandie Shaw maar zijn compositie uit 1969 werd geen hit in het Verenigd Koninkrijk. In de Benelux daarentegen wel en een heruitgave uit 1972 zou deze mix van pop en ska nog bekender maken.
Deze single uit 1967 werd in augustus 1972 opnieuw uitgebracht. Plots was blue beat of ska enorm populair in de discotheken. Lou Deprijck die ik in die periode tegen het lijf liep in 'Le Noeud' zou het genre later oppikken en er hopen geld mee verdienen met zijn single 'Kingston, Kingston'. Ook de Britse groep Madness herontdekte deze Jamaïcaanse singer/songwriter en producer en zou vanaf 1979 een heuse skarevival teweegbrengen.
Nog zo'n leuke re-issue (het origineel komt uit 1964):
De vroegere zanger van The Zombies probeerde eerst solo door te breken in 1969 als Neil MacArthur, met succes overigens, maar in 1972 bracht hij twee schitterende singles uit onder zijn eigen naam. In deze song verwerkt hij zijn breuk met een bekend fotomodel/actrice Caroline Munro. Blunstone kreeg enige airplay in de Benelux maar zijn single flopte helaas.
Op de b-kant stond deze parel geschreven door Denny Laine die in 1972 deel uitmaakte van de groep Wings en die in de mid-sixties nog zong bij The Moody Blues:
Nog een hele leuke song uit de elpee 'Paul Simon' die ook als single werd uitgebracht in mei 1972. De unieke percussiesound werd gecreëerd met een "cuica", een Braziliaans druminstrument dat vaak gebruikt wordt in sambamuziek.
Deze moderne bewerking van een compositie van Tchaikovsky door Kim Fowley is ook heel leuk. De single stond in 1962 op nr. 1 in het VK en de re-issue kwam op nr. 20 terecht in juli 1972.
Ook Emerson, Lake & Palmer waren fans want de song stond op de LP 'Pictures At An Exhibition' uit november 1971 en was altijd een hoogtepunt tijdens hun live optredens. Kijk en luister maar:
Deze noveltysong werd in 1952 geschreven door Dave Bartholomew en de cover van Chuck Berry werd zijn enige Amerikaanse nr. 1 hit in juli 1972. De moraalridders stonden meteen op hun achterste poten en de single werd dan ook meestal geweigerd op sommige radiostations. Niet echt mijn ding maar een grote hit kon ik jullie moeilijk onthouden. Dit is de lange versie die later dat jaar op de elpee 'The London Chuck Berry Sessions' stond. Twee leden van de Average White Band, gitarist Onnie McIntyre en drummer Robbie McIntosh, speelden mee op de single.
De Schotse soulband 'Average White Band' brengt mij dan naadloos bij de Amerikaanse jazzformatie 'The (Jazz) Crusaders', want deze geweldige dansplaat werd iets later ook op het repertoire van de kiltdragers gezet. Maar dit is de enige, echte original uit 1972.
Het populaire TV-programma 'The Persuaders' met Roger Moore en Tony Curtis in de hoofdrollen zorgde ervoor dat dit leuk deuntje vaak werd gespeeld op radio en televisie in 1972. In Vlaanderen heette het feuilleton 'De Speelvogels' en in Nederland 'De Versierders'. De glansrol in het orkest van John Barry was weggelegd voor de Moog synthesizer!
Prachtige b-kant, ooit gebruikt in een reclamespotje voor shampoo (Sunsilk):