************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
30-03-2013
Deuntjes uit november/december 1972
Deuntjes uit november/december 1972
In het kielzog van het succes van The Partridge Family kwam dit Amerikaans tieneridool de BRT Top-30 binnen op 11 november 1972. De wondermooie compositie is van Felix Cavaliere en Eddie Brigati. The Young Rascals brachten de song voor het eerst uit in 1967 en Dusty Springfield coverde hem in 1970.
Hierboven een foto van enkele kamergenoten in de kazerne die net als ik eind 1972 ook van wacht waren tijdens de eindejaarsfeesten. We hebben er het beste van gemaakt...
Het is vooral de sound van de accordeon die mij bekoort:
Eindelijk nog eens een knappe soulplaat uitgebracht op het Polydor-label maar in de beste Motown-traditie. Deze single stond op 11 november 1972 dan ook genoteerd tussen de 30 bestverkochte plaatjes van dat ogenblik.
Verstomming alom toen deze single voor het eerst werd gehoord op de radio. Waren dit The Beatles? Niet dus! Het duurde niet lang voor we vernamen dat George Kooymans achter dit project stak, zowel qua compositie als qua productie. De stem van Bas Muys klonk net als die van John Lennon en hij zou veel later gevraagd worden voor 'Stars on 45' (The Beatles Medley). Ook dit was een nieuw geluid in onze hitparade van december 1972.
De rocker Ricky Nelson was volwassen geworden, heette voortaan Rick, had zijn vetkuif ingeruild voor een modieus seventies kapsel en speelde nu country & western i.p.v. rock-'n-roll. Zonder succes evenwel en daarover bekloeg hij zich op deze single. Tijdens een van zijn optredens met The Stone Canyon Band in het Madison Square Garden waar John & Yoko met George Harrison incognito in het publiek zaten stal Chuck Berry de show en werd Nelson straal genegeerd en zelfs uitgejouwd. In tegenstelling tot wat velen denken waren Howard Hughes of Bob Dylan niet aanwezig (zie link onderaan). En, oh verrassing, met deze single had hij in december 1972 toch wel weer een hit te pakken zeker!
Helemaal onderaan staat een link waarin een verklaring wordt gegeven voor "Mr. Hughes hid in Dylan's shoes". December 1972 gaf ons ook de allereerste single van een nieuwe groep met vier muzikanten die al langer bezig waren: Graham Gouldman schreef hits voor o.m. The Yardbirds, The Hollies en Herman's Hermits en Eric Stewart kwam uit 'Wayne Fontana & The Mindbenders'. Kevin Godley, Lol Creme en Eric Stewart brachten onder het pseudoniem Hotlegs 'Neanderthal Man' (1970) uit. Jonathan King was de producer van deze Zappa-achtige parodie op het doo-wop genre (denk aan Ritchie Valens zijn gelijknamige single) en de melodie en de manier van zingen herinnert aan 'Oh! Darling' van The Beatles. Kortom een heerlijke band om in de toekomst rekening mee te houden.
De Jackson 5 kregen zowaar hevige concurrentie van vijf Osmond broertjes in december 1972. In die periode was Paul VDB Minister van Defensie en wij kregen toen wekelijks worstenbrood in de Baron Michelkazerne voorgeschoteld. Zou daar toen ook paardenvlees ingezeten hebben?
Maar de allermooiste uit december 1972 vond ik deze single van alweer een nieuwe Amerikaanse formatie. Met deze deun in mijn hoofd trok ik altijd goedgemutst huiswaarts tijdens de weekends als ik tenminste niet van wacht was...
Grappig detail: onderaan rechts staat een muzikant (met de muts) die als twee druppels water lijkt op een kamergenoot in de legerkazerne.
Millie Jackson wist als geen andere haar fans te bekoren...
Deze emoticon diende als model voor het kenmerk van de Belgische new beat-beweging uit de jaren '90.
Alleen Little Jimmy en Marie ontbreken op de foto.
