Linksboven een foto van mij met mijn verloofde uit oktober 1973. Ondertussen zijn we al meer dan 38 jaar gelukkig getrouwd. In die maand liet ik mijn bakkebaarden en snor groeien, zoals dat toen de mode was. De legeroversten hadden ons tijdens onze laatste maand legerdienst in West-Duitsland opgedragen niet meer naar de kapper te gaan en af te zwaaien in burger want de lokale bevolking mocht niet weten dat wij soldaat waren geweest.
In 1973 schreef de Australiër Kevin Johnson deze droevige autobiografische song over zijn onsuccesvolle carrière. De muziek veranderde zo snel dat ze hem altijd een stapje voor was. In zijn thuisland bereikte hij toch de vierde plaats maar in de Benelux scoorden The Cats uit Volendam met zijn mooie compositie vanaf de maand februari 1974.
In de VS was het Terry Jacks die de song coverde, maar gerechtigheid geschiedde want het origineel scoorde alsnog in het VK in 1975:
En niet alleen het gezicht van de muziek veranderde want sinds november 1973 liet ik mijn baard groeien en na 3 maanden solliciteren had ik eindelijk een job te pakken. Uit Engeland kwam de nieuwste sensatie genaamd Mud met achter de groep het alomtegenwoordige schrijvers- en producersduo Chinn & Chapman op het platenlabel RAK Records. Leadzanger Les Gray was een hevige fan van Elvis Presley en de band combineerde dan ook glamrock met rock-'n-roll uit de fifties. Dit was die nieuwkomer uit februari 1974.
Maar de ex-leadzanger van de Nederlandse Outsiders liet zich niet onbetuigd in februari 1974 want toen kwam hij als een raket binnengeschoten in de BRT Top 30 met zijn nieuwste solosingle 'Miss Wonderful'. De laatste jaren van zijn leven ging het bergaf en zag hij zich genoodzaakt kleine bedragen te lenen van zijn buren, meestal om een biertje te kunnen kopen. Zij verwachtten geen terugbetaling, raakten dit stilaan gewoon en spraken dan ook van de Wally-taks.
Paul McCartney zocht heil bij een "Mrs." en niet bij een "Miss" om een nieuwe hit te scoren in februari 1974. De song stond ook op de LP 'Band On The Run' van december 1973. De "ho hey ho"-kreetjes doen mij altijd denken aan de 7 dwergen die 's avonds huiswaarts keren na een vermoeiende werkdag in de mijn. Howie Casey zorgde voor de saxofoonsolo. Deze single werd enkel in continentaal Europa en Australië uitgebracht en dus niet in het Verenigd Koninkrijk of in de Verenigde Staten. ♫♫♫ Down in the jungle living in a tent, you don't use money you don't pay rent ♫♫♫...
Dan Lacksman in zijn studio zittend aan de knoppen met links op de foto een aandachtige Toots Thielemans.
Zelfs Paul McCartney liet zijn bakkebaarden en snor groeien...
