Een van de mooiste Vlaamse countrysongs kwam van Luk Bral in maart 1974. Ik herinner mij dat hij samen met Luc Appermont in 1972 afstudeerde aan de Studio Herman Teirlinck. Hij begon bij de BRT als assistent-producer van het TV-programma 'Binnen en Buiten' en kreeg in 1974 een platencontract bij producer Jack de Nijs, beter bekend als Jack Jersey. In 1981 probeerde Bral het in het Engels, zonder succes en vertrok naar Parijs en Londen waar hij aan de kost kwam als straatzanger en kunstschilder. Hij leeft nu teruggetrokken in Henegouwen, nabij de Franse grens.
 


Groot was mijn vreugde toen ik hoorde dat een ster uit de jaren '60 ging samenwerken met een ster uit de jaren '70. Bowie speelde gitaar en sax op deze single en zong backing vocals als ondersteuning voor de Schotse Lulu. Mick Ronson's gitaar herken je ook meteen en op drums ging Aynsley Dunbar geweldig tekeer. Deze prachtige compositie van Bowie werd in 1993 nog eens gecoverd door Nirvana. Glamrock op z'n best uit maart 1974.
 


David Bowie kwam in dezelfde maand maart 1974 met zijn nieuwe single de BRT Top 30 binnen. Zijn uiterlijk was sinds 'Pin Ups' lichtjes gewijzigd. Hij trad nu op in een knalrode broek met hoge rijglaarzen en het ooglapje van een piraat. Jammer dat juffrouw Frieda dit deuntje gebruikt voor haar klas op TV, want dat is van het goede teveel (VRT TV-programma "De klas van Frieda").
 


Geweldige documentaire over de carrière van David Bowie op de BBC:

Vanaf de eerste gitaaraanslag herken je meteen de sound van The Hollies. Als geen andere band wisten deze Britten de geweldige compositie van Albert Hammond en Mike Hazlewood eer aan te doen. In maart 1974 en de maanden daarop was deze song dan ook onze geliefkoosde slow en een plakker van jewelste in Jeugdclub De Reinaert of Jeugdhuis De Alleman!
 








Luk Bral op de Gentse Feesten in 2008.










Het nieuwe imago van Bowie vond veel bijval bij de toenmalige jeugd maar ook bij collega's zoals Marc Bolan.