Hier is nog een clip van een andere provider:

In februari 1974 werd de dubbele liveplaat van die andere grootmeester uitgebracht. Van the Man had met zijn Caledonia Soul Orchestra gedurende 1973 wereldwijd getourd, van L.A. tot Londen, en deze elpee was de neerslag daarvan. Hij brengt hier een schitterende versie van de song van Willie Dixon die Muddy Waters wereldwijd bekend maakte en die de gigant Coca-Cola gebruikte voor een reclamespot in de versie van Etta James.
 


Op de elpee 'Second Helping' van de band met de moeilijk te schrijven naam stond deze parel, in feite een reactie op 'Southern Man' van Neil Young die enige kritiek had op het zuiden van de VS. Met deze ode aan Alabama werd het imago van die staat ineens omhoog gekrikt. De LP werd in april 1974 op de markt gegooid.
 


10cc bracht in mei 1974 de elpee 'Sheet Music' uit die een tijdje later tussen de overige vinylplaten in mijn collectie stond te pronken. Een ssssssssssschitterende track daaruit is deze 'Silly Love'. Gee whiz, how I love that guitar sound!
 


Paul Rodgers (vocals, ritmegitaar, piano) en Simon Kirke (drums), allebei voormalig lid van de Britse band Free, kregen het gezelschap van Mick Ralphs (ex-Mott The Hoople gitarist/toetsenist) en Boz Burrell (ex-King Crimson bassist). In juni 1974 stond deze song op de LP 'Bad Co' van Bad Company en ze konden maar niet genoeg krijgen van al dat rocken.
 


Een ander legendarisch album is de zogenaamde ACNE-plaat die wordt toegeschreven aan Kevin Ayers, John Cale, Nico en Brian Eno. Het is de weergave van een concert dat plaatsvond op 1 juni 1974 en dus de toepasselijke titel 'June 1, 1974' meekreeg. De plaat werd op 28 juni uitgebracht en onder de gastartiesten bevonden zich o.m. Ollie Halsall, Robert Wyatt en Mike Oldfield die op deze 'Everybody's Sometime and Some People's All the Time Blues' gitaar speelt. Op de hoesfoto kijken Ayers en Cale elkaar raar in de ogen omdat Cale de nacht vóór het concert Ayers in bed betrapt had met zijn vrouw.
 




Bob Dylan