En geheel in de tijdsgeest van toen sprong deze Nederlandse formatie op de country & western-trein. Op 13 september 1975 kwamen ook deze Noorderburen binnengereden in onze hitlijsten om er gedurende enkele weken hun bivak op te slaan. Zij klasseerden zich meteen op nummer 15, ergens tussenin 30 en 1...
 


Hoe konden deze Nederlanders weten dat Chantal en ik, ter gelegenheid van haar verjaardag, naar Brussel-kermis geweest waren? Het was haar 21ste verjaardag, dus werd het een speciale viering. Hoe dan ook, op zaterdag 13 september 1975 was het nog altijd prachtig weer en op het reuzenrad was het lekker fris uitwaaien. Het plaatje kwam rechtstreeks binnen op nummer 14 in onze hitlijst.
 


Diezelfde 13de september 1975 kwam deze Amerikaanse zangeres met een discoversie van 'What A Difference A Day Makes' en hevig gekreun à la Donna Summer binnengerold in de BRT Top 30. Zij nestelde zich meteen comfortabel op nummer 13. Die song kende ik nog in de versie van Dinah Washington uit 1959.
 


September 1975 bracht ons een schitterende nazomer maar deze single deed ons terugdenken aan die lange hittegolf van de maand voordien. Op 13 september kwam dit schoolvoorbeeld van een one-hit wonder binnen op nummer 10 van de BRT Top 30. Mijn zoon Jeroen leerde deze song kennen in de versie van de Vengaboys uit 1999, maar dit is de enige echte original, met zelfs tsjirpende krekels bij de intro èn de outro... Trouwens, de Vengaboys gingen niet naar Barbados maar naar Ibiza!
 






Pete Wingfield in 1975.


Raar maar waar: in de VS kwam het plaatje effectief binnen op nr. 18, met stipnotering!










Dit waren de twee Britse geluidsingenieurs die verantwoordelijk waren voor dit one-hit wonder.



In plaats van een tiental singles te kopen schafte ik mij deze verzamelelpee aan.