Sinterklaasdag 1975
Op 6 december 1975 kwam de kerstsingle van Jack Jersey binnen in onze BRT Top 30 en uitgerekend op die Sinterklaasdag mocht hij zijn nieuwste plaatje gaan lippen of playbacken (zoals dat toen heette) in de studio van de AVRO voor het welbekende TV-programma TOPPOP.
De zangeres van de Duitse discoformatie 'Silver Convention' probeerde het solo en slaagde daar in want haar single 'Lady Bump' kwam ook terecht tussen de 30 bestverkochte 45-toerenplaatjes van Sinterklaasdag 1975. En zie: een nieuwe dans was geboren, nl. "The Bump". Daarbij werd met twee achterwerken meermaals tegen elkaar gestoten zodat de blauwe plekken 's anderendaags in de spiegel konden bewonderd worden...
Hoe een dubbeltje rollen kan: de song werd geschreven door Daniel Vangarde en Jean Kluger. De zoon van Vangarde (echte naam Bangalter) maakt deel uit van 'Daft Punk', maar dit geheel terzijde. De original stond op die fameuze LP van de Yamasukis uit 1971, gezongen in een nonsens-taaltje. Michel Jaspar, producer en mentor, richtte de groep Black Blood op met Afrikaanse muzikanten en hertaalde de tekst in het Swahili (want hij zag het daglicht in Belgisch Congo). En het werd een grote hit in België en Frankrijk en Bananarama maakte er later nog een cover van.
En ook op 6 december 1975 kwam deze discoversie van een bekende song onze hitlijsten binnengehuppeld. Gloria Gaynor had er haar handelsmerk van gemaakt composities van anderen te coveren. Geschreven door Morgan Lewis/Nancy Hamilton voor de Broadway-revue 'Two For The Show' uit 1940. Dit was de opvolger van 'One For The Money' uit 1939. Eunice Healy & Co brachten dus de original uit in 1940. De covers zijn legio: Benny Goodman (1940) [eerste plaatopname (Columbia); zang: Helen Forrest], Freddy Rich (1940) [zang: Rosemary Calvin], Larry Clinton (1940), Harry James (1940), Richard Himber (1940), Mitchell Ayres (1940), Lionel Hampton (1942), Dizzy Gillespie (1944), Barney Bigard (1944) [met Shelly Manne], Les Paul (1945) [zonder Mary Ford op een V-Disc], Django Reinhardt (1945), Don Byas (1946), Ella Fitzgerald (1947) [en verschillende keren achteraf], Stan Kenton (1948), Coleman Hawkins (1948), Charlie Parker (1950) [ook zijn 'Ornitology' is losjes gebaseerd op 'How High The Moon'], Les Paul & Mary Ford (1951) [n°1 US; met de eerste succesvolle overdubs, zowel gitaar als zang], Dave Brubeck (1954), Mel Tormé (1960), Marvin Gaye (1961), Floyd Cramer (1963), Chuck Berry (1963), Rob De Nijs (1964) [als ''n Egoist'], Gloria Gaynor (1975), Bireli Lagrene (1981), Emmylou Harris (1981), Manhattan Transfer (1984), Jeff Beck (2011) [zang: Imelda May]. Zo vaak binnen de jazz gecoverd dat de song een bijnaam kreeg: 'The Bop Hymn'. Met dank aan Arnold Rypens (c). "Que alta esta la luna?"...
"Mooie liedjes duren niet lang" zegt het spreekwoord. Op 6 december 1975 kwamen de Italiaanse muzikanten en zangers van de groep 'I Santo California' met de overbekende slow 'Torneró' binnen in onze hitparade op nummer 30. Helaas was hun aanwezigheid slechts van korte duur want de volgende week was het plaatje al verdwenen uit de BRT Top 30 maar niet uit mijn geheugen!
Penny McLean ging solo.
|