In mei 1976 hing er veel elektriciteit in de lucht want Jeff Beck bracht toen zijn elpee 'Wired' op de markt. Na The Yardbirds, de Jeff Beck Group en Beck, Bogert & Appice was Beck resoluut solo gegaan in 1975. Deze plaat werd geproducet door de legendarische George Martin en zowel Narada Michael Walden, componist van de instrumental 'Sophie' en tevens drummer/toetsenist, als Jan Hammer, bespeler van de synthesizers en drummer, werden later grote namen in de muziekwereld.
In de maand mei 1976 vloog de arend heel hoog. De Steve Miller Band bracht een van zijn mooiste elpees uit met parels als het titelnummer 'Fly Like An Eagle' en 'Rock 'N Me' maar ook dit geweldige 'Take The Money And Run' met het aanstekelijk handgeklap.
De maand juni 1976 zou qua temperaturen alle records slaan want het einde van de maand kondigde zich aan als een ware hittegolf met maar liefst 10 tropische dagen. Logisch dus dat vanuit het Oosten een smeekbede kwam om die hitte te verdrijven. Boney M. speelde handig in op de zomer met luchtige nummers en/of bewerkingen van bekende hits zoals o.m. 'Daddy Cool', 'Sunny', 'Baby Do You Wanna Bump', 'Fever', 'No Woman, No Cry' en het titelnummer van de elpee 'Take The Heat Off Me'.
Rod Stewart bracht in juni 1976 zijn zevende elpee uit en de titel was 'A Night On The Town'. Op de hoes pronkte de flamboyante zanger alsof hij uit een schilderij van Pierre-Auguste Renoir kwam getooid met de typische zomerhoed van Maurice Chevalier. Naast het titelnummer stonden er ook covers op van o.a. 'The First Cut Is The Deepest' en 'Pretty Flamingo' maar ook dit hartverscheurende waargebeurd verhaal van Georgie, een homoseksueel die in 1975 werd vermoord door een straatbende uit New Jersey: 'The Killing Of Georgie'. De song bestaat uit twee delen en werd geschreven door Rod Stewart als een laatste eerbetoon aan zijn betreurde vriend.
In juni 1976 was het zowat overal de jaren '50 wat de klok sloeg en Capitol Records (VS) en Parlophone (VK) probeerden daarop in te spelen met een dubbele compilatieplaat van The Beatles omringd op de lelijke hoes met memorabilia zoals Marilyn Monroe, een old-timer en een glas Coca-Cola. Maar de Fab Four waren een typische groep uit de jaren '60. De plaat bevatte rocknummers bestaande uit meestal covers van hun helden maar ook Lennon/McCartney-composities zoals 'Helter Skelter', een song die Macca schreef in 1968 als reactie op 'I Can See For Miles' van The Who. Pete Townshend had in 1967 laten optekenen in de pers dat hij het luidste nummer ooit had opgenomen. In 1980 werd het album gesplitst in 2 delen (volume 1 en volume 2) met een andere hoestekening. 'Helter Skelter' is een soort achtbaan (roetsjbaan) op de kermis en heeft dezelfde etymologische achtergrond als ons "holderdebolder". George Harrison liep tijdens de opnames met een brandende asbak op zijn hoofd rond in navolging van 'The Crazy World of Arthur Brown' ('Fire' - 1968) en op het einde van de song roept Ringo vertwijfeld: "I got blisters on my fingers"...
Een lelijke, goedkope hoes en de vier uit Liverpool staken hun ongenoegen niet onder stoelen of banken.
