Terug naar de muziek uit die snikhete maand augustus 1976. Manfred Mann's Earth Band bracht toen de LP 'The Roaring Silence' op de markt. Manfred Mann kon geweldige bewerkingen maken van songs van bvb. Dylan, Randy Newman maar ook van 'Blinded By The Light' van Bruce Springsteen, een cover die ook op deze elpee voorkomt en later in de hitparades. Maar er stonden ook lang uitgesponnen nummers op zoals 'Waiter, There's A Yawn In My Ear' dat begin jaren '70 al geschreven was als 'Fish' voor Manfred Mann's Chapter Three maar nooit werd uitgebracht tot het de CD 'Odds & Sodds - Mis-takes & Out-Takes' haalde in 2005. En het was precies tegen dit soort muziek van o.a. MMEB, Yes en Emerson, Lake & Palmer dat een hele generatie zich afzette en de punkbeweging op gang kwam (back to basics, 3 akkoorden, no-nonsense). Nochtans was er tijdens festivals ook een publiek voor dit symfonisch genre, te horen aan het applaus op het einde...
Van de groep Klaatu was er ten tijde van het uitbrengen van de LP '3:47 EST' niets geweten. Er gingen zelfs stemmen op om te beweren dat het om een reünie ging van The Beatles. Niets was minder waar! In augustus 1976 beweerde Klaatu in contact te willen komen met buitenaardse wezens, in navolging van Boston en ELO die vliegende schotels afbeeldden op hun hoezen. Nu plaatste de Canadese band (zo vernam ik later) een schitterende zon op de kaft en niemand minder dan de Carpenters zouden nadien het nummer 'Calling Occupants Of Interplanetary Craft' de hitlijsten inzingen.
En plots was er een revival op gang gekomen en werd Latijns-Amerikaanse muziek weer met volle teugen gesmaakt. In augustus 1976 kwam inderdaad de LP 'Coming Out' van de Manhattan Transfer uit met daarop parels als 'Chanson d'amour', 'Poinciana (The Song Of The Tree)' en 'The Speak Up Mambo (Cuentame)'. De groep bestond al een hele tijd onder een andere bezetting maar Tim Hauser was altijd de constante en het was de baas van Atlantic Records, Ahmet Ertegün, die de vernieuwde jazz/pop/cabaretgroep in New York City zag optreden en deze artiesten meteen een platencontract aanbood. In het kielzog van dit succes werd een vroegere LP met Gene Pistilli opnieuw uitgebracht. Ik kocht ze meteen allebei. Vandaag kies ik speciaal voor dit nummer omdat mijn zoon Jeroen ook van dit genre houdt.
En daar was dan de 6de LP van Jeff Lynne met zijn Electric Light Orchestra die in september 1976 op zoek was naar het paradijs dat misschien in het heelal verscholen lag, getuige daarvan het ruimtestation op de hoes. Op 'A New World Record' stonden niet minder dan 4 hits: 'Livin' Thing', 'Rockaria!', 'Do Ya' (een bewerking van een oud nummer van The Move) en 'Telephone Line'. Al deze nummers komen later nog aan bod in de hitparademuziek. Vandaag neem ik jullie mee naar het 'Shangri-La'.
In september 1976 troonde Tom Waits ons mee naar de achterbuurten van elke grootstad waar burleske revues schering en inslag zijn. Toentertijd was de muziek op de elpee 'Small Change' nog nooit gehoord en naast 'Step Right Up', 'Tom Traubert's Blues (Four Sheets In The Wind In Copenhagen)' later bekend geworden als 'Waltzing Mathilda' en 'The Piano Has Been Drinking (Not Me)' stond ook het geweldig grappig 'Pasties And A G-String'. Zijn ruige stem kwam nog het meest overeen met een mix van de stemmen van Louis Armstrong, Dr. John en Howlin' Wolf. Het album werd hevig beïnvloed door de jazz. De stripteaseuse op de hoes was naar verluidt Cassandra Peterson ook bekend onder haar stagenaam Elvira, Mistress of The Dark.
Blijkbaar waren er vele foto's gemaakt voor de hoes...
...en werd er later een definitieve keuze gemaakt.
Naar verluidt was dit Cassandra Peterson.
