Hits op 14 en 21 januari 1978

De hoogste nieuwkomer in de BRT Top 30 van zaterdag 14 januari 1978 was Randy Newman met zijn nieuwe single 'Short People'. In de Angelsaksische wereld veroorzaakte de sarcastische tekst (met een dubbele bodem) een storm van protest. Zó erg dat de singer-songwriter zelfs doodsbedreigingen kreeg. Amerika was blijkbaar niet rijp voor dat soort humor want in het refrein legt Newman uit dat hij wèl van kleine mensen houdt. Ze hadden blijkbaar niet goed geluisterd. De controversiële song stond ook op zijn LP 'Little Criminals' (alweer een veeg uit de pan voor dwergen en kabouters?).

Linksboven staat een foto van mijn vrolijke buurman Pipou Lacomblez (zie onderaan bij Plastic Bertrand) die ook een kleine mens is.

Een persoonlijke vriend van Jacques Brel, de Amerikaanse dichter, singer-songwriter en tekstschrijver Rod McKuen, haalde een week later onze hitparade met een discoversie van het aloude Zuid-Amerikaanse lied 'Amor' en hij verdubbelde zelfs de titel tot 'Amor, Amor'. McKuen had in de jaren '60 vele chansons van Brel naar het Engels vertaald en op 21 januari 1978 stond hij zowaar met een big band te shaken op radiogolven en later op de dansvloer! ♫♫♫ Ay amor, amor, amas amor... ♫♫♫

Zelfs de Nederlandse producer Hans van Hemert stortte zich op de discorage want zijn project 'Veronica Unlimited' kwam op 21 januari 1978 ook in onze hitlijst terecht. De groep bestond uit een Duitse zanger en vier, soms drie, achtergrondzangeressen en danseressen. 'Right On' heette hun tweede single.

Op zaterdag 21 januari 1978 werden we geconfronteerd met vrouwelijke punk op de radio want een stelletje ondeugende meiden zongen over hun 'School Days' en geraakten daarmee tot in onze hitparade. De bekendste Runaways waren Cherrie Currie en Joan Jett die later nog over zich zouden laten horen want zij verlieten al vrij vlug de groep voor een solocarrière.

Niet alleen de punk zelf kwam in de ether maar ook een pastiche op het genre en onderstaande single verkocht als zoete broodjes en geraakte zo in de BRT Top 30 van 21 januari 1978. Lou Deprijck en Yves "Pipou" Lacomblez (mijn sympathieke buurman) schreven 'Ça plane pour moi' en Deprijck was de producer van dienst. De single geraakte zelfs in de Britse en Amerikaanse hitlijsten en zowat overal ter wereld en is één van de bestverkochte Belgische singles. In 2006 won Plastic Bertrand een proces dat Deprijck tegen hem had ingespannen omdat hij beweerde dat hij het nummer zelf had ingezongen. Als gevolg van deze rechtzaak werden experts aangesteld die Deprijck gelijk gaven maar de rechtbank heeft nog niet beslist over deze netelige royalties-kwestie. Sylvain Vanholme (zijn makker uit Two Man Sound) heeft onlangs nog gezegd dat Plastic Bertrand wel degelijk zong maar dat Lou Deprijck enkel de hoge noten bij "ooh, ooh, ooh, ooh" voor zijn rekening nam. Wordt ongetwijfeld in de rechtbank verder uitgevochten...

The Runaways waren een stelletje ondeugende meiden...



Toen waren Plastic Bertrand en Lou Deprijck nog dikke vrienden...

Plastic Bertrand schminkte zich zowaar.

Al vlug kwam er een Engelstalige cover.

Sylvain Vanholme (rechts) beweerde onlangs dat Plastic Bertrand wel degelijk zong maar dat Lou de hoge noten van "ooh, ooh, ooh, ooh" voor zijn rekening nam.