LPs september 1980

Met zijn elpee 'Scary Monsters (And Super Creeps)', uitgebracht in september 1980, sloeg David Bowie alweer een nieuwe muzikale weg in. De bekendste track was zonder twijfel 'Ashes To Ashes' die ondertussen al op single was uitgebracht. Daarvoor had de kameleon van de popmuziek het alter ego van de treurige clown, de pierrot, aangenomen. Zoals altijd was Bowie zijn tijd vèr vooruit en daarom was de nieuwe sound wel even wennen. Hier is 'Scream Like A Baby'...

Een heel andere sound kwam van Barbra Streisand die voor haar elpee 'Guilty' de hulp inriep van producer Barry Gibb van de Bee Gees. Die langspeelplaat kwam ook op de markt in september 1980 en Barry schreef alle nummers alleen of samen met Maurice of Robin of met platenproducer/componist/muzikant Albhy Galuten. De bekendste track uit het album was 'Woman in Love' die als single op weg was een wereldhit te worden.

In september 1980 stond Stevie Wonder al in onze hitparade met het zeer dansbare 'Master Blaster (Jammin')' dat ook op zijn elpee 'Hotter Than July' stond. De zomer van 1980 was inderdaad zeer regenachtig begonnen en de nazomer was warmer. Het was inmiddels al de 19de (!) langspeelplaat van het Amerikaans muzikaal wonder en vandaag viel mijn keuze op het rustig voortkabbelende 'Rocket Love'.

Natuurlijk stond 'Johnny and Mary' uit de elpee 'Clues' al in onze BRT Top 30 van de maand september 1980 en 'Looking For Clues' zou later volgen. Maar Robert Palmer had ook een geweldige muzikale smaak want hij koos als cover voor een onderschatte parel van Lennon/McCartney: 'Not A Second Time' uit de LP 'With The Beatles' (1963). Andy Fraser speelde de geweldige baspartij op deze track.

Niets gaat boven de fantastische versie van The Animals en toch bracht Alan Price, die in 1964 voor een speciale toets (!) aan de traditional 'The House Of The Rising Sun' had gezorgd, in 1980 zijn eigen versie uit. De exacte maand waarin de plaat werd uitgebracht heb ik niet meer kunnen achterhalen maar de elpee 'Rising Sun' kocht ik omstreeks september 1980. Ditmaal lag het accent niet op het orgel maar op de saxofoon...

Alweer een nieuwe muzikale richting voor Bowie!

Een mooi paar:

En maar zweten...