Songs uit 1982 (3)

Het Madouplein ligt niet eens zo ver van mijn huis verwijderd en in 1982 was ik dan ook verheugd het lied 'Witte nachten' van de groep Madou af en toe op de radio te horen. De stem van Vera Coomans stond meteen in mijn geheugen gegrift en ook het mooie geluid van de saxofoon. De stijl van de groep was zijn tijd ver vooruit en de melancholie past perfect bij deze herfstige avonden. Jammer genoeg was het voor deze groep na slechts één elpee afgelopen.

Eric Clapton bezong zijn geliefde Pattie Boyd, toen zij nog getrouwd was met zijn boezemvriend George Harrison, in zijn epos 'Layla' van Derek & The Dominos. Het nummer uit 1972 is geïnspireerd op een verhaal over de Perzische (Iraanse) Layla, die wordt aanbeden door Majnun. Deze wordt waanzinnig over het feit dat hij de onbereikbare Layla nooit lief zou kunnen hebben. Als eerbetoon aan Clapton noemde Walter Grootaers zijn dochter Layla en schreef hij er een lied over, maar het is geen cover van Claptons nummer. De Kreuners werden hiermee in 1982/1983 vaak gedraaid op radio en tv maar wisten met deze single niet te scoren in de BRT Top 30.

The Clash waren in 1982 ook vaak present op onze radiogolven met het zeer dansbare 'Rock The Casbah'. Na de Iraanse revolutie van 1979 was westerse popmuziek er inderdaad verboden en dat leverde dan ook inspiratie op voor de Engelsen om deze song te schrijven. Het genre van de oorspronkelijke punk/rockband werd inmiddels door kenners omschreven als "new wave" of "dance punk". De lyrics bevatten verschillende leenwoorden uit het Arabisch, Hebreeuws, Turks en Sanskriet zoals "sharif, bedouin, sheikh, kosher, rāga, muezzin, minaret en natuurlijk casbah".

Een ontroerend en melancholisch nummer uit 1982 dat mij nooit zal vervelen is 'Old And Wise' van The Alan Parsons Project. De Britse producer (o.a. Pink Floyd), componist, musicus en klankingenieur uit de Abbey Road studio's, Alan Parsons had het lumineuze idee Colin Blunstone (bekend van The Zombies en zijn alias Neil MacArthur) te vragen om zijn begenadigde stembanden aan het nummer te lenen. Nogmaals een welgemeende dank aan Adolphe Sax want zijn instrument wordt hier op magistrale wijze bespeeld.

Enkele schuifelende voetstappen in de gang die gepaard gaan met mysterieus gefluit en je verwacht meteen hetzelfde scenario als in de single 'O.K. Chicago' van Resonance. Maar deze song van Doe Maar begint daarna meteen aan een reggaegetinte song waarvan niemand ooit gedacht had dat die in het Nederlands kon gezongen worden. Voor wie zich afvraagt 'Is dit alles?' antwoord ik volmondig neen, want morgen begin ik met het jaar 1983, voorzien van muziek, wereldnieuws en persoonlijke herinneringen uit die periode. Tot dan!

Vera Coomans was de stem van Madou en later van Madouce.

Alan Parsons

Colin Blunstone