Favoriete songs uit de jaren '70 (1)

Dag 1 / 8: The Doors - Riders On The Storm (1971).

Hiervoor ben ik gaan grasduinen in mijn Persoonlijke Top 3800 Aller Tijden. Het viel me op dat de acht hoogste nummers van de jaren zeventig in die lijst uit de jaren 1970, 1971 en 1972 komen. Ik was toen tussen 18 en 21 jaar oud.

De eerste keuze gaat naar een Amerikaanse band die ik vanaf 1967 volgde met de charismatische Jim Morrison als frontzanger die jammer genoeg op 27 jaar al aan zijn einde kwam. Zijn levensstijl zat daar voor het overgrote deel voor iets tussen. Maar het was vooral het geluid van de Wurlitzer en de Fender Rhodes elektrische piano van de boomlange Ray Manzarek dat mij intrigeerde en bekoorde. De single 'Riders On The Storm' werd uitgebracht in juni 1971, tevens de laatste van The Doors waarop Morrison te horen is.

In juli en augustus 1971 werkte ik tijdens een vakantiejob aan de Belgische kust voor de Koningin Fabioladorpen en de opbrengst was ten bate van de gehandicapten. Een zware job want wij deden elke dag een andere kustplaats aan en het was 's ochtends heel vroeg opstaan en 's avonds heel laat gaan slapen. Voor en na onze optredens moesten de vrachtwagens gelost of geladen worden.

Ik hoorde 'Riders On The Storm' voor het eerst in Raversijde en met de ruisende golven (dacht ik oorspronkelijk maar het was neerstortende regen) als intro werd deze song meteen in mijn geheugen gegrift. Morrison zingt over een "spree killer" waardoor ik nadien nooit meer gelift heb. Iets wat ik dat jaar tijdens de Paasvakantie nog gedaan had met mijn goede vriend Geert toen we van Brussel naar Oostende reisden om daar de boot te nemen naar Dover en vervolgens de trein naar Londen om onze vakantie door te brengen bij een gezin in Winchmore Hill. Hetzelfde gezin waar ik de hele maand juli 1969 verbleef en daar de maanlanding meemaakte op televisie, de eerste overwinning van Eddy Merckx in de Ronde van Frankrijk in de kranten maar vooral het concert van The Rolling Stones en andere groepen samen met honderdduizenden jongeren bijwoonde in Hyde Park.

Jim Morrison zag er toen al slecht uit en was van frontman naar de achtergrond verdwenen... Het lied stond natuurlijk ook op de elpee 'L.A. Woman' maar raakte nooit genoteerd in de Radio 2 Top 30.