Legendary songs (part 2) "In-A-Gadda-Da-Vida" is een legendarische song geschreven door Doug Ingle van de groep Iron Butterfly. Zijn manager had hem bevolen zo vlug mogelijk een hit te schrijven anders zou de groep worden opgedoekt. Doug zuipt zich een stuk in zijn kraag (of neemt drugs naargelang de bron) en begint te componeren. Hij heeft een orgeldeuntje in zijn hoofd en besluit zijn compositie "In The Garden Of Eden" te noemen. 's Ochtends aan de telefoon dicteert hij de titel van zijn nieuwe "hit" aan zijn manager die hem niet goed begrijpt omdat hij met een dubbele tong spreekt en hij verstaat "In-A-Gadda-Da-Vida". Het nummer duurt méér dan 17 minuten en bestrijkt een volledige kant van de nieuwe elpee. Later wordt een verkorte versie op single uitgebracht. De full-versie wordt legendarisch en staat jarenlang in de LP-hitparades. http://en.wikipedia.org/wiki/In-A-Gadda-Da-Vida_(song) http://www.dailymotion.com/video/xz6ex_iron-butterfly-inagaddadavida_music (de onverkorte versie !!!)
"Baby Please Don't Go" kwam hier al eens eerder aan bod in de versie van Them. Het is een blueslied gecomponeerd door Big Joe Williams in 1935. Deze versie van The Amboy Dukes met gitaarvirtuoos Ted Nugent uit 1967 wil ik u niet onthouden. Als je goed luistert weet je waar de jonge Ted de mosterd ging halen. Juist, ja bij Jimi Hendrix. http://en.wikipedia.org/wiki/Baby,_Please_Don't_Go http://en.wikipedia.org/wiki/The_Amboy_Dukes http://www.youtube.com/watch?v=8xPecXqIU1g (Amboy Dukes met Ted Nugent die een loeiende gitaar bespeelt en de ritmesectie raast voorbij als een stoomtrein !!!) http://www.youtube.com/watch?v=SjkW-JrX5Vo (prachtige liveversie !)
"Boom Boom" is een bluesklassieker geschreven door John Lee Hooker, de specialist van de Deltablues. http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Lee_Hooker http://www.youtube.com/watch?v=2EHWujXubNM ("Boom Boom" - 1966)
Johnny Rivers was zo'n fervent aanhanger van John Lee Hooker dat hij er een song voor schreef met als titel "John Lee Hooker". En wat voor een compositie ! Het nummer duurt ongeveer 16 minuten en beslaat bijna een volledige kant van een elpee. http://www.youtube.com/watch?v=JEOIduHrTw0 (liveversie van ongeveer 10 minuten) http://en.wikipedia.org/wiki/Johnny_Rivers
Johnny Rivers had een hit met "Muddy Water" geïnspireerd op de bluesgitarist Muddy Waters en deze schreef geschiedenis met "Mannish Boy", een song gecomponeerd door Bo Diddley. Het bevat tekstregels uit "I'm A Man", "Hoochie Coochie Man" en "Rollin' Stone". http://en.wikipedia.org/wiki/Mannish_Boy http://www.youtube.com/watch?v=tAe6w_r0Vaw (live in Montreux)
Bij het nummer "Me And Bobby McGee" denkt iedereen spontaan aan Janis Joplin en het was inderdaad haar postume hit. Het lied werd echter geschreven door Kris Kristofferson. http://en.wikipedia.org/wiki/Me_and_Bobby_McGee http://www.youtube.com/watch?v=W8ZkkKfg_Rw (Kris Kristofferson)
Bij "Mrs. Robinson" denkt iedereen meteen aan de film "The Graduate" met in de hoofdrollen Anne Bancroft en Dustin Hoffman. Paul Simon schreef het lied in 1967. Enkele flarden werden gebruikt voor de film en Simon & Garfunkel namen het opnieuw op in 1968 voor hun album "Bookends". http://www.dailymotion.com/video/x22n3n_simon-garfunkel-mrs-robinson_music (live in Central Park) http://www.youtube.com/watch?v=X-3PP7hfIm4 (Trailer "The Graduate") http://en.wikipedia.org/wiki/Mrs._Robinson
"My Boy Lollipop" is een lied uit 1956 dat verscheen op 78-toeren. De bekendste versie is die van Jamaïcaanse Millie Small uit 1964. Volgens de legende zou Rod Stewart mondharmonica gespeeld hebben in het middenstuk. Hij heeft het nooit bevestigd noch ontkend. Het is in elk geval de eerste internationale ska-hit. http://en.wikipedia.org/wiki/My_Boy_Lollipop#The_Millie_Small_version http://www.youtube.com/watch?v=Pqcpt-BKZBM ("My Boy Lollipop")
Smokey Robinson en Ronnie White schreven "My Girl" en The Temptations zongen het de hitlijsten in (1965). Het werd meermaals gecoverd door o.a. Otis Redding, Stevie Wonder, Marvin Gaye, The Jackson 5 en The Mamas & Papas. http://nl.wikipedia.org/wiki/My_Girl_(The_Temptations) http://www.youtube.com/watch?v=ltRwmgYEUr8 (luister naar de intro met de typische bas !)
George Harrison was de eerste Beatle die erin slaagde op nummer 1 te belanden na de officiële split van de Fab Four. Dit gebeurde op het einde van het jaar 1970. Op 26 december 1970 stond George nr. 1 met "My Sweet Lord" in de Amerikaanse hitparade. Hijzelf vond dat het nummer was geïnspireerd door "Oh Happy Day" van The Edwin Hawkins Singers. De platenmaatschappij van The Chiffons klaagde hem echter aan voor plagiaat op het nummer "He's So Fine". Hij werd veroordeeld tot het betalen van een gedeelte van de royalties. Onterecht volgens mij. Oordeel zelf maar ! http://nl.wikipedia.org/wiki/My_Sweet_Lord http://www.youtube.com/watch?v=_Ls8Mhoafn0 (My Sweet Lord) http://www.youtube.com/watch?v=vpAcQrt8-SE (He's So Fine)
In 1968 spitste ik mijn oren bij het beluisteren van de song "My World Fell Down", een bizar lied gezongen door de mysterieuze groep Sagittarius. Als Boogschutter van sterrenbeeld was mijn nieuwsgierigheid meteen gewekt. Gary Usher had samengewerkt met Brian Wilson (Beach Boys) en bracht sessiemuzikanten samen om een groep te vormen. Glen Campbell en Bruce Johnston die regelmatig op toernee gingen met de Beach Boys zongen mee op de single. Het resultaat was een legendarische single. http://www.youtube.com/watch?v=Qs-oGEhDP0E (luister naar de ongewone "bridge": een wenende baby, een wekker die afloopt en een fanfare tijdens een stierengevecht) http://en.wikipedia.org/wiki/Sagittarius_(band)
"My Way" staat al beschreven in part 1 onder het lied "Comme d'habitude". Dit Frans nummer van Claude François werd onsterfelijk gemaakt door Paul Anka (die er de Engelse lyrics voor schreef) en de uitvoerder bij uitstek van dit lied: Frank Sinatra. http://www.youtube.com/watch?v=T6ya7ZRlrEo&annotation_id=annotation_657105&feature=iv
"Ne me quitte pas" van en door Jacques Brel werd in vele talen vertaald en gezongen. In de Angelsaksische wereld is het bekend als "If You Go Away". De cover van Terry Jacks uit 1974 vind ik afschuwelijk. http://en.wikipedia.org/wiki/If_You_Go_Away http://www.youtube.com/watch?v=zfqgFoIdeUE (Jacques Brel met "Ne me quitte pas" uit 1959) http://www.youtube.com/watch?v=wyCVxPEPx5Y (een mooie versie van Dusty Springfield met een gedeelte in het Frans gezongen !)
The Moody Blues werden op slag legendarisch met het uitbrengen van dit prachtige nummer: "Nights In White Satin". Justin Hayward componeerde het prachtige epos en Mike Pinder bespeelt de mellotron. http://en.wikipedia.org/wiki/Nights_in_White_Satin http://www.dailymotion.com/video/x1giyr_moody-blues-nights-in-white-satin_music (bij 2:07 hoor je de typische drumslag en dan begint Ray Thomas op een wonderlijke manier dwarsfluit te spelen)
Prince schreef ook dit legendarische nummer: "Nothing Compares 2 U". Hij schreef dit in 1984/85 voor een nevenproject The Family. Het kwam enkel uit op een elpee en was daarom minder bekend. In 1990 nam Sinéad O'Connor het lied op en bracht zij het uit als single. Met een wereldwijde nummer 1 als gevolg. Ook legendarisch is de videoclip. http://nl.wikipedia.org/wiki/Nothing_Compares_2_U http://www.youtube.com/watch?v=rO8JWbG6bVw (op het einde van de clip rollen er traantjes !)
Tina Turner schreef slechts één lied, en wat voor één ! "Nutbush City Limits" (1973) gaat over haar jeugd, toen ze nog Anna Mae Bullock heette. Marc Bolan (T.Rex) zou gitaar hebben gespeeld op dit nummer. Gloria Jones (het toenmalig liefje van Marc en ex-achtergrondzangeres van Ike & Tina) bevestigt dit. In elk geval bespeelde Ike op een formidabele wijze de moog synthesizer. http://en.wikipedia.org/wiki/Nutbush_City_Limits http://www.youtube.com/watch?v=ipOz_k9zvzo (Ike & Tina Turner)
Maria Lanza was het idool van Elvis Presley. "O Sole Mio" is een oud Italiaans lied uit 1899. In 1949 werd het lied vertaald in het Engels en heette het "There's No Tomorrow". Tien jaar later werd een nieuwe versie gemaakt speciaal voor Elvis, deze keer onder de titel "It's Now Or Never". Enrico Caruso heeft dit lied ook op zijn repertoire gehad. http://nl.wikipedia.org/wiki/'O_sole_mio http://www.youtube.com/watch?v=XT2kHxSFMS0 (Mario Lanza uit 1949)
"Paradise By The Dashboard Light" is een fenomenaal nummer van Jim Steinman uit 1977. In deze song word het liefdesspel van een jongen en een meisje in een auto vergeleken met het honkbalspel. Meat Loaf zong dit samen met de toen nog onbekende zangeres Ellen Foley. Voor de videoclip en de optredens werd zij vervangen door Karla DeVito (familie van Danny ?) http://nl.wikipedia.org/wiki/Paradise_by_the_Dashboard_Light http://www.youtube.com/watch?v=j0ns8t9iQck (Meat Loaf en Karla DeVito)
"Pastorale" werd natuurlijk geschreven door Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot en uitgevoerd door Liesbeth List en Ramses Shaffy in 1968. Eén van de mooiste Nederlandstalige liederen ooit. http://home.scarlet.be/waltertje/waltertjes_bestanden/Songtexts/liesbethlist_ramsesshaffy-pastorale.htm http://www.youtube.com/watch?v=x5cntzEZo1w (Liesbeth List en Ramses Shaffy met "Pastorale")
"Plaisir d'amour" is hier al een aantal keren aan de beurt geweest. Eerst als "Can't Help Falling In Love" en vervolgens als "I Want To Live". Telkens gaat het om hetzelfde nummer. "Plaisir d'amour" werd geschreven door Jean-Pierre Claris de Florian (1755-1794). In 1859 maakte Hector Berlioz een instrumentale versie van voor orkest. In 1955 nam Tino Rossi een versie op. http://fr.wikipedia.org/wiki/Plaisir_d%E2%80%99amour Helaas geen Tino Rossi gevonden op internet met zijn eigen versie, vandaar Nana Mouskouri. http://www.youtube.com/watch?v=kiJ-KMotjME&feature=related
John Fogerty (Creedence Clearwater Revival) schreef een prachtige song in 1968: "Proud Mary" over een stoomschip op de Mississippi (rollin' down the river). Het lied werd legendarisch want slechts enkele maanden na het succes van CCR met "Proud Mary" (1969) stond er al een andere versie in de hitlijsten: "Checkmates Ltd" met een wall of sound van Phil Spector en in 1971 stond een tweede (de meest legendarische) versie in de hitparade. Deze keer waren het Ike & Tina Turner die het lied volledig hadden omgevormd en naar hun hand hadden gezet (we do the beginning nice and easy and then we do the finish rough !). http://www.youtube.com/watch?v=XfyEpmQM7bw (het origineel)
Hier is de versie van Sonny Charles & The Checkmates Ltd. in een productie van Phil Spector. http://www.youtube.com/watch?v=CCEQXXcygH0
Hier is een prachtige liveversie van Ike & Tina Turner met The Ikettes. http://www.youtube.com/watch?v=54XRNQ2C2x0
"Rain And Tears" is een aanpassing van een klassiek canon (Pachelbel). Het is de eerste single van een Griekse progressieve popgroep (Demis Roussos, Vangelis en Lucas Sideras) die uit hun vaderland waren gevlucht voor het kolonelsregime dat een staatsgreep had gepleegd in 1968. Op hun weg naar Londen werden zij genoodzaakt (door een staking van het luchtvaartpersoneel) zich in Parijs te vestigen, waar zij de kans kregen een opname te doen. Dit is het resultaat. Enkele weken later had een andere popgroep, Los Pop Tops, een andere versie van het canon opgenomen: "Oh Lord, Why Lord". http://www.youtube.com/watch?v=ZNCu5QGWJII&feature=related (Rain And Tears) http://www.youtube.com/watch?v=14BcNmDb678 (Oh Lord, Why Lord - Los Pop Tops) http://www.youtube.com/watch?v=d7RuZBauvG8 (Canon van Pachelbel) http://nl.wikipedia.org/wiki/Canon_in_D_(Pachelbel)
"Red Red Wine" werd geschreven door Neil Diamond in 1968 maar is in onze contreien het best bekend door een vroege coverversie uit 1969 van Peter Tetteroo, de voorzanger van de Nederlandse popgroep Tee Set. Na interne strubbelingen was Peter solo gegaan en een deel van de bezetting van Tee Set ging ook apart onder de naam After Tea. Tee Set zou in 1969 een wereldhit scoren met "Ma Belle Amie". Een versie van UB40 uit 1983 vond Neil Diamond niet zo best omdat het lied een vrolijke ondertoon heeft, terwijl hij oorspronkelijk bedoelde dat rode wijn het beste middel is om een verloren liefde te vergeten. Deze nuance had Peter Tetteroo heel goed begrepen. Luister maar: http://www.youtube.com/watch?v=YekUuF8XAU4 http://en.wikipedia.org/wiki/Red_Red_Wine
Otis Redding schreef "Respect" in 1965 met middelmatig succes. In 1967 nam Aretha Franklin het op met behulp van haar twee zussen als achtergrondzangeressen en King Curtis op de saxofoon. Er werd een tussenstuk toegevoegd (het befaamde R-E-S-P-E-C-T) en klaar was kees. Een wereldhit was geboren. Later zou Otis op het Monterey Pop Festival beweren dat zijn song door een klein meisje was gestolen. Van een bluessong was het een statement geworden voor de vrouwenbeweging. http://en.wikipedia.org/wiki/Respect_(song) http://www.youtube.com/watch?v=Qo3aeXZFZkg&feature=related (het origineel door Otis Redding met een geweldige bas en koperensemble - live) http://www.youtube.com/watch?v=z0XAI-PFQcA&feature=related (Aretha Franklin met haar versie)
"Riders On The Storm" geschreven door Jim Morrison, John Densmore, Robby Krieger en Ray Manzarek (The Doors) in 1970 en uitgebracht in 1971. Het lied werd legendarisch omdat het verscheen op de laatste elpee waarop Jim Morrison nog te horen was. Het lied is losjes gebaseerd op een massamoordenaar (Billy Cook) die zich voordeed als lifter en vervolgens moordde. Hij werd terechtgesteld in 1952. In 2006 zou het nog eens in de hitparade komen gekoppeld aan "Rapture" van Blondie (mashed up). http://www.youtube.com/watch?v=q6CJG04OlD8 (Rapture Riders) http://en.wikipedia.org/wiki/Riders_on_the_Storm http://www.youtube.com/watch?v=DKbPUzhWeeI (luister naar de regen, de donder, de spookstem van Jim Morrison en de formidabele elektrische piano van Ray Manzarek)
"River Deep, Mountain High" uit 1965 werd geschreven door Phil Spector, Jeff Barry en Ellie Greenwich en op single uitgebracht in 1966. Ike Turner is niet op deze single te horen, hem werd zelfs de toegang tot de studio ontzegd door Phil Spector. Het nummer werd geen hit in de V.S.A., wat Phil ertoe noopte te stoppen met de "Wall Of Sound", de speciale opnametechnieken die hij gebruikte voor zijn meidengroepen en soms voor The Beach Boys. Glen Campbell (gitaar) en Leon Russell (piano) speelden mee in de studio. In het V.K. kwam de single tot een derde plaats, enkel voorafgegaan door de single van The Beatles en die van The Kinks. In 1969 werd de plaat nog eens uitgebracht met meer succes dan drie jaar ervoor. In 1970 hadden The Four Tops & The Supremes (zonder Diana Ross) ook een hit met hetzelfde nummer. Het werd later ontelbare keren gecoverd, zelfs door Deep Purple en Eric Burdon & The Animals. http://nl.wikipedia.org/wiki/River_Deep_-_Mountain_High#Originele_versie http://www.youtube.com/watch?v=4KkMSkmx7sM (video met Ike Turner deze keer en bij de Ikettes herken je zeker P.P. Arnold, de middelste en kleinste van de drie achtergrondzangeresjes)
De Rock 'n' Roll-rage begon allemaal dankzij een film met dezelfde naam "Rock Around The Clock" uit 1956. Het was niet de eerste rock 'n' roll plaat, noch het eerste succes van Bill Haley. Het nummer werd in 1952 geschreven door Max C. Freedman en James E. Myers (als Jimmy DeKnight), doch Bill kon het pas opnemen in 1954. De film uit 1956 bracht alles in een stroomversnelling. Ook in de film "Blackboard Jungle" (1955) verscheen dit nummer. Oorspronkelijk heette het lied "We're Gonna Rock Around The Clock Tonight!", later ingekort tot "(We're Gonna) Rock Around The Clock". Alle andere covers zouden de naam "Rock Around The Clock" krijgen. In 1968 was er een nieuwe rockrage en het nummer werd opnieuw met bijzonder veel succes uitgebracht. http://en.wikipedia.org/wiki/Rock_Around_the_Clock http://www.youtube.com/watch?v=GW1_A9-kBNw (Trailer van "Blackboard Jungle") http://en.wikipedia.org/wiki/Rock_Around_the_Clock_(film) http://www.youtube.com/watch?v=F5fsqYctXgM (Bill Haley met een versie uit 1956)
McKinley Morganfield (aka Muddy Waters) schreef het nummer "Rollin' Stone" waardoor een jonge band uit 1962 zich The Rollin' Stones zouden noemen en vanaf 1963 (The) Rolling Stones. Bob Dylan baseerde zich op dit nummer om "Like A Rolling Stone" te componeren. http://www.youtube.com/watch?v=nBywcdZ65Z8 (live in het Newport Jazz Festival in 1960)
En hier zijn dan The Rolling Stones zelf met een B-kant, en wat voor één! "Ruby Tuesday" werd in 1966 geschreven door Jagger/Richards (volgens de overeenkomst) en blijkbaar niet goed genoeg bevonden voor de A-kant. Volgens Bill Wyman werd het nummer volledig geschreven door Keith Richards (over een voormalig liefje) wat dan weer wordt tegengesproken door Marianne Faithfull die beweert dat het nummer van Brian Jones zou zijn en dat Keith hier en daar kleinigheden heeft aangepast. Er zijn memorabele versies, o.a. Melanie Safka en Rod Stewart. http://en.wikipedia.org/wiki/Ruby_Tuesday http://www.dailymotion.com/video/x1dqf4_the-rolling-stonesruby-tuesday-in-1_music
"Sabre Dance" van Love Sculpture uit 1968 was de verrassing van het jaar ! In feite is het een soloprestatie van Dave Edmunds, want hij bespeelt alle instrumenten. Het lied is natuurlijk gebaseerd op de Sabeldans van Khachaturian, de Armeense componist. De compositie werd gevulgariseerd door bijna alle circussen ter wereld. http://en.wikipedia.org/wiki/Sabre_Dance http://www.youtube.com/watch?v=eUFWaauGPCs (Berliner Philharmoniker met de Sabeldans, uit Gayaneh, van Khachaturian) Luister hier naar de formidabele prestatie van Dave Edmunds en zijn vingervlug gitaarspel: http://www.youtube.com/watch?v=JRR6fZ9mV0s
Alweer een compositie Jagger/Richards alhoewel het nummer toch zou geïnspireerd zijn door Muddy Waters' "I Can't Be Satisfied". "(I Can't Get No) Satisfaction" uit 1965 is het meest herkenbare deuntje uit de popgeschiedenis. Van bij de eerste gitaarakkoorden kun je het herkennen. En het is een meezinger van jewelste. Otis Redding nam ook een knappe versie op. http://www.youtube.com/watch?v=MejtR81RzCo http://en.wikipedia.org/wiki/(I_Can't_Get_No)_Satisfaction
"Season Of The Witch" is een legendarisch nummer geschreven door Donovan Leitch in 1966 en gepopulariseerd door Julie Driscoll, Brian Auger & The Trinity; Stills, Bloomfield & Kooper. Led Zeppelin speelde het altijd als opwarmingsnummer omdat het jams toeliet. Het lied zou geïnspireerd zijn door een Britse horrorfilm "The Night Of The Eagle". http://www.youtube.com/watch?v=92HjH1GG3ro
"Seasons In The Sun" werd natuurlijk geschreven door Jacques Brel als "Le Moribond", ook bekend als "De Stervende", een cover van Will Ferdy. Rod McKuen schreef de Engelse lyrics. De beste Engelstalige versie is die van The Fortunes uit 1968. De versie van Terry Jacks uit 1974, veruit de bekendste, vind ik de meest afschuwelijke. http://www.youtube.com/watch?v=6Jl-R2NhUiI (Le grand Jacques - Le Moribond) http://www.youtube.com/watch?v=RIdvL7FMROE&feature=related (Fortunes: zeer slechte kwaliteit :cry:)
"See Me, Feel Me" is in feite een onbestaande song. Het is slechts een onderdeel van het laatste liedje van de rockopera Tommy. Dit lied heet "We're Not Gonna Take It" en duurt méér dan 7 minuten. The Who speelden dit nummer live op Woodstock en de aanwezige hippies herdoopten het tot "See Me, Feel Me", wat door Roger Daltrey herhaaldelijk wordt gezongen. Het kwam dan ook na Woodstock uit onder die nieuwe titel. http://en.wikipedia.org/wiki/See_Me,_Feel_Me http://www.youtube.com/watch?v=m7AHblQ3_oM (live optreden in Woodstock)
"(Get Up, I Feel Like Being Like A) Sex Machine" uit 1970 is een legendarisch nummer geschreven door James Brown. Algemeen wordt aangenomen dat dit het eerste nummer is waarin het woord "sex" voorkomt. Het nummer was zo lang dat het in twee stukken werd geknipt voor de single (part 1 & part 2). http://www.youtube.com/watch?v=D-PfHQW9rL0 (gedraaid tot aan het gaatje van de plaat !) http://nl.wikipedia.org/wiki/James_Brown
Daarnet hadden we nog Peter Tetteroo (solo) aan de beurt, de voormalige zanger van Tee Set en nu is het aan de volledige groep. Tee Set scoorde in 1970 niet alleen in de Benelux, maar ook in het V.K. en in de V.S.A. een hit met het controversiële "She Likes Weeds". De Angelsaksen begrepen eerst dat het om drugs ging, wij hadden eerst verstaan dat ze zongen over "she likes sweets". Uiteindelijk ging het over een heks, de titel zou komen uit de film "The Ipcress File" en de BBC hief de ban op. http://nl.wikipedia.org/wiki/Tee_Set http://www.youtube.com/watch?v=WNYWBO2klMg (Tee Set inclusief Peter Tetteroo)
"She Was Naked" was een song van de Nederlandse band Supersister en het eerste popnummer waarin Latijn werd gezongen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Supersister http://www.youtube.com/watch?v=6iJr_uPP710 (live versie - reünieconcert uit 2000)
The Zombies hadden het nummer "She's Not There" al op hun repertoire staan in 1964 maar toen de band splitte en de zanger Colin Blunstone solo ging, nam hij het nog eens op onder de schuilnaam Neil Macarthur. Deze versie met een licht gewijzigd arrangement scoorde in 1969 ook goed. Het is een compositie van Rod Argent. In 1977 zou Santana ook een grote hit hebben met dit nummer. http://en.wikipedia.org/wiki/She's_Not_There http://www.yamelo.com/clip/neil-macarthur--colin-blunstone/11122_neil-macarthur--colin-blunstone_shes-not-there.html (Cover van Neil Macarthur aka Colin Blunstone) http://www.youtube.com/watch?v=aBdrDu9nq7Q (Het origineel van The Zombies) http://www.youtube.com/watch?v=La-9bHte8R8 (Cover van Santana)
"Shout" is een legendarisch nummer van The Isley Brothers uit 1959 geschreven door de drie broers (Rudolph, Ronald en O'Kelly). http://en.wikipedia.org/wiki/Shout_(Isley_Brothers_song) Ontelbare artiesten zouden het lied coveren. Lulu had in 1964 een wereldhit met haar versie. The Beatles hadden het nummer ook in hun live-repertoire. http://www.youtube.com/watch?v=VL9xOLpwI0I (het origineel)
Hier is volgens mij de beste versie: http://www.123video.nl/playvideos.asp?MovieID=485482 (Lulu and The Luvvers uit 1964)
"Sixteen Tons" is een song die iedereen kent. Merle Travis beweert hem te hebben geschreven in 1946. Pas in 1955 werd het een nummer één in de versie van Tennessee Ernie Ford, de bekendste versie. Ook onze Louis Neefs had een dikke hit als Lou Neefs in 1963, in volle popcorn periode. George S. Davis beweert ook de song te hebben geschreven in de jaren dertig. Er bestaat dus enige controverse over het auteurschap. Wat er ook van zij, dit is een legendarische song ! http://en.wikipedia.org/wiki/Sixteen_Tons#Lyrics http://www.youtube.com/watch?v=Joo90ZWrUkU (Tennessee Ernie Ford - 1956) http://www.youtube.com/watch?v=XTQXPNJiP-k (Lou Neefs uit 1963) http://www.youtube.com/watch?v=5pfVvqLM_e4 (Merle Travis - het origineel)
Lee Hazlewood schreef fantastische songs. Eén ervan was "Some Velvet Morning" dat hij samen met Nancy Sinatra opnam in 1967. Het is een psychedelische popsong die werd gecoverd door Vanilla Fudge in het jaar 1969. http://en.wikipedia.org/wiki/Some_Velvet_Morning http://www.youtube.com/watch?v=Sb-SVPJM4L4 (Nancy Sinatra & Lee Hazlewood)
"Something" is de eerste compositie van George Harrison die op de A-kant van een Beatle-single kwam te staan. In de Benelux daarentegen was het "Come Together" die op de A-kant werd geplaatst. Het is één van de mooiste melodieën uit 1969 en toen Frank Sinatra de song coverde tijdens één van zijn optredens, zei hij dat dit zijn favoriete Lennon/McCartney-song was. Van een blunder gesproken ! Shirley Bassey had er in 1970 ook een dikke nummer één hit mee. Het lied werd door George geschreven voor zijn toenmalige vrouw Pattie Boyd, waar Eric Clapton ook verliefd op was ! http://www.youtube.com/watch?v=XDTi_La94Uo (The Beatles - Something)
Gene Pitney zong "Something's Gotten Hold Of My Heart", geschreven door Roger Cook en Roger Greenaway in 1967. Eerst hadden de componisten het zelf opgenomen onder de naam David & Jonathan. Gene Pitney maakte er een wereldhit van. In 1988 nam Marc Almond het nog eens op met Gene Pitney als gast. Het werd opnieuw een dikke hit ! http://www.youtube.com/watch?v=pea9nlJdzMQ http://en.wikipedia.org/wiki/Something's_Gotten_Hold_of_My_Heart
"Stairway To Heaven" is een lied dat nooit op single is verschenen en toch kent iedereen het. Het komt regelmatig in de hoogste regionen in de eindejaarslijstjes van de beste songs aller tijden. Het lied duurt meer dan 7 minuten en toch verveelt het geen seconde !Het wordt ook vaak gedraaid op begrafenissen. Het nummer is gebaseerd op "Taurus" van de Amerikaanse band Spirit, waarvan Jimmy Page een grote fan is. In dit nummer wordt de blokfluit gebruikt wat nogal ongebruikelijk is voor een popnummer (de enige die mij nu te binnen schieten zijn "Ruby Tuesday" en "Wild Thing", die ook allebei legendarische songs zijn, volgens mij. Toeval of niet ?) http://nl.wikipedia.org/wiki/Stairway_to_Heaven_(nummer) Mooie cover van Rodrigo y Gabriela: http://www.youtube.com/watch?v=aswgJRMR0Dg Het origineel door Led Zeppelin: http://www.youtube.com/watch?v=w9TGj2jrJk8
Ben E. King is de legendarische zanger van de legendarische groep The Drifters. Door deze laatsten was Cliff Richard verplicht zijn begeleidingsband The Drifters te veranderen van naam. The Shadows werd de nieuwe naam. "Stand By Me" werd geschreven door Ben E. King, Jerry Lieber en Mike Stoller in 1961. Merkwaardige covers van John Lennon en Bruce Springsteen. In 1987 werd het opnieuw uitgebracht n.a.v. de gelijknamige film en weer werd het een Top-10 hit. http://en.wikipedia.org/wiki/Stand_by_Me_(song) http://vimeo.com/groups/5163/videos/2539741 (het lied wordt uitgevoerd door "buskers" (straatmuzikanten) over de hele wereld !!! - echt ontroerend) http://www.dailymotion.com/video/xxixm_ben-e-king-stand-by-me_music
"Strawberry Fields Forever" van Lennon/McCartney is eigenlijk een Lennon-nummer. Oorspronkelijk stond het op de B-kant van Penny Lane, twee songs die werden opgenomen tijdens de sessies van "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" (1967) en eigenlijk op die elpee hadden moeten staan. Maar Brian Epstein, hun manager, was ongeduldig en sommeerde George Martin (producer) en de Fab Four dringend een single uit te brengen. En zo geschiedde. Een historische vergissing. "Penny Lane c/w Strawberry Fields Forever" was de eerste single sinds 1963 die niet op nummer 1 kwam te staan. Engelbert Humperdinck hield hen van die plaats met "Release Me". In de V.S.A. bereikte de single slechts een 8ste plaats. http://nl.wikipedia.org/wiki/Strawberry_Fields_Forever http://www.youtube.com/watch?v=ylI0S1v9B3k (The story of "Strawberry Fields Forever")
Ik herinner mij nog altijd wanneer ik "Sultans Of Swing" voor het eerst hoorde. Dat was in de Metroshop, een platenwinkel in een winkelgalerij van het Metrostation de Brouckère in Brussel. Oorspronkelijk werd de single uitgebracht in mei 1978 maar haalde hij de Britse hitlijsten niet. De BBC weigerde de song te spelen vanwege zijn "hoge lyrische inhoud" (sic). Toen de single in januari 1979 in Amerika werd uitgebracht, werd het lied opeens een succes. Ik heb de single nooit gekocht, maar ik was danig onder de indruk van Mark Knopfler's stem (hij geleek een beetje op Bob Dylan) en gitaarspel dat ik onmiddellijk de elpee kocht. Zonder de groep te kennen ! Ik heb het mij nooit beklaagd. De groep bracht in elk geval een verfrissend nieuw geluid tussen alle herrie en lawaai van punk en new wave. http://en.wikipedia.org/wiki/Sultans_of_Swing http://www.youtube.com/watch?v=LB3b1W6rEDw (Dire Straits. Oh ja, het is een Engelse uitdrukking en betekent "in nauwe schoentjes")
George Gershwin schreef veel mooie muziek. Legendarisch is "Summertime" uit Porgy and Bess (1935). Ontelbaar zijn de verschillende versies van de vele artiesten over al die jaren. http://nl.wikipedia.org/wiki/Summertime (inclusief een lijst van méér dan 4.000 coverversies !!!) Ik heb een speciaal boontje voor de versies van The Zombies, Janis Joplin maar ook van Billy Stewart uit 1966: Prrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr uck chuck a-chuck chuck (huh! yeah!) a-summertime and the livin' is easy fish are jumpin' and the cotton is high! your daddy's rich and your mama's good lookin'... so hush pretty little baby don't you cry... http://en.wikipedia.org/wiki/Billy_Stewart http://www.youtube.com/watch?v=CDLDl0_pt_k (the one and only Billy Stewart !) http://www.youtube.com/watch?v=RKu2P8zT_F4 (The Zombies - 1965)
"Summertime Blues" is een rocker uit 1958 geschreven door Eddie Cochran en zijn manager Jerry Capehart en ging over de problemen die de teenagers toen hadden met het gezag. In 1968 wordt een nieuwe versie opgenomen door Blue Cheer, in feite de allereerste heavy metal-song. In 1970 brengen The Who hun live-versie van de song uit met de diepe basstem van John Entwistle. http://en.wikipedia.org/wiki/Summertime_Blues http://www.youtube.com/watch?v=vAdZ4ZgH7Tk (Eddie Cochran - live) http://www.youtube.com/watch?v=nU5uDozoSSM (Blue Cheer - 1968 - de kampioenen van het lange haar !) http://www.youtube.com/watch?v=FanTQ72IqDY (The Who live op het Monterey Pop Festival - 1967)
|