Art . Nr . 83 .
Besluit
Grote kunstenaars onder onze tijdgenoten hebben veel gebruik gemaakt van waterverf . Door je te verklaren , hoe zij deze gebruikt hebben , menen we je te kunnen helpen bij het stellen en oplossen van een hoogst belangrijk probleem , n.l. dat van de weergave van de kleur .
Al dadelijk moeten we er hierbij aan herinneren dat men , alvorens dit stadium te bereiken , de techniek heeft moeten leren beheersen . Het is , na je er op toegelegd te hebben de juiste tonen te vinden en na de hierboven voorschriften in acht genomen te hebben , dat je de vrije loop kunt laten aan uw individuele persoonlijkheid . Het is eerst dan , dat je " vertolkingen " tot stand kunt brengen . Er bestaat overigens , zoals je geconstateerd zult hebben , niet slechts één enkele manier om een aquarel op te vatten en uit te voeren . Nochtans blijven de grondbeginselen altijd gelijk : de tonen op een directe wijze plaatsen , op onbevangen wijze werken , overschilderingen vermijden .
Ongetwijfeld zijn er kunstenaars , van onbetwistbaar talent , die van de aquarel niet meer verlangen dan een snelle soort van schrijfwijze . Zij beschouwen hem dan als een document , dat als uitganspunt kan dienen voor een schilderij in olieverf . Minder bezorgd over de hoedanigheden van doorzichtigheid en tederheid , aarzelen zij niet bij het gebruik van waterverf , als daartoe de wenselijkheid bestaat , om meerdere malen een bepaalde toon over te schilderen , altijd wel op brede wijze , maar zonder de toetsen aan elkaar te binden .
Door uitsparingen in wit , door over elkaar heen geplaatste tonen en de glans van hun kleuren , geven zij aan hun studies een grote intensiteit .
Het is duidelijk dat het dan niet meer over eigenlijke aquarellen gaat en we zouden dit soort van voorbereidend werk liever waterschilderen willen noemen , temeer waar heel wat schilders iedere transparantie uit de weg daan door op somige plaatsen witte gouacheverf te gebruiken .
Evenwel maakt de moderne schilder het woord " synthese " , dat we gebruikt hebben om de aquarel te definiëren , geheel tot de zijne in de volle betekenis van het woord , want dit procedé blijft , enkele gevallen daargelaten , voor de meerderheid van hen een snel en vrijmoedig uitdrukkingsmiddel .
Van zijn kant speelt het papier zelf een bijzondere rol , niet slechts voor het uitsparen van lichtpartijen , maar vooral om de tinten levendigheid te geven . Intussen is het echter niet nodig om alles met verf te willen weergeven . Denk er aan dat letterlijke overbrenging van de natuur in de kunst niet het doel is ; hij vormt slechts het onmisbare uitgangspunt . Men moet dus deze natuur , die zo rijk en gevariëerd is , goed leren kennen om vervolgens door zijn bemiddelaar , het kunstwerk , door die natuur heen uw persoonlijke kwalitieten de gelegenheid te geven zich vrij te maken . Om een voorbeeld te geven , waarom zou men in een vergezicht persé een cobaltblauw gemengd met kraplak gaan gebruiken , wanneer alleen dit blauw , beïnvloed door zijn omgeving , het gewenste effect tevoorschijn kan brengen en dus gaan uitdrukken wat je te zeggen hebt ? Een ander voorbeeld : een puur cadmiumrood voor de weergave van het dak van een huis , behoeft niet misplaatst te zijn , wanneer de andere daken van kleur verschillen , maar een herhaling van dit rood , zelf in verzachte vorm , zou stellig eentonigheid met zich meebrengen . De kleur heeft nu eenmaal zijn eigen taal en je kunt , dank zij hem , uw werken een grotere rijkdom aan expressie verschaffen . De werken van kunstnaar als JONGKIND , CEZANNE en VAN GOCH , zijn een levendige bevestiging van hetgeen we zojuist uiteengezet hebben . De nerderlandse schilder J.B. Jongkind ( 1819 - 1891 ) , die veel in waterverf gewekt heeft , toonde op dit terrein een onbetwist meesteschap . Eenvoud is een van zijn meest kenmerkende eigenschappen . Op een fijne en naukeurige tekening plaatste hij iedere toon direct raak , zonder herzieningen of overschilderingen en met een opmerkelijke trefzekerheid . De reden , dat Jongkind verschilt van Cézanne is , omdat hij de kleuren van de natuur weinig of niet " getransporteerd " heeft . Hij wilde " waar " zijn en ieder van zijn aquarellen , die zeer sober gehouden zijn , niettemin rijk aan prachtige suggestieve werking . Paul Cézanne ( 1839 - 1906 ) heeft een sterke invloed gehad op de verschillende stromingen van de hedendaagse kunst . Even voortreffelijk als schilder met water - als met olieverf , wist hij door een strenge ogendiscipline de gebruikelijke afzwakkingen van de kleuren te vervangen door ongebroken kleuren . De grote partijen in zijn landschappen versterkte hij met tonen van een zeer uiteenlopende intensiteit . Zo aarselde hij bijvoorbeeld niet , om teneinde het blauw van een zee sterker te doen uitkomen , een oranjeachtige kleur te geven aan de oever , want , zo zei hij , " Schilderen bestaat niet alleen in het weergeven van een bepaald onderwerp , het is ook het tot stand brengen van een harmonie tussen de talrijke kleurverhoudingen en deze over te brengen in een eigen toonschaal " .
Vincent Van Goch ( 1853 - 1900 ) is heel zijn leven bezeten geweest door het licht en de kleur . Voor hem was " het geel de zuivere kleur en ook de liefde ; het blauw een oneidigheid , zoals de nachtelijke hemel " .
" Indien ik , zo zei hij " , het portret moest maken van een kunstenaar , waar ik van houd , dan zou ik beginnen met hem te schilderen zoals hij is , zo getrouw mogelijk , maar om het portret te voltooien , zou ik mij vervolgens een " vrij werkend colorist " gaan maken . Ik overdrijf zijn blonde haarkleur en kom dan tot oranjeachtige tonen , chromaatgelen en bleek citroengeel . Achter de kop schilder ik , in plaats van de banale muur van een schamelijke woning , de oneindigheid ; ik maak een vlakke achtergrong van het rijkste blauw , het diepste dat ik in staat ben te verkrijgen en door deze combinatie zal de blonde kop gaan oplichten en door die volle blauwe achtergrond een geheimzinnig effect verwerken , zoals dat van een ster in een diep nachtelijk blauw " .
Deze drie voorbeelden laten de weg open voor verdere persoonlijke verkenningen en om die reden vestigen we op hen dan ook de aandacht ; het is echter geenszins onze bedoeling om je een bepaalde opvatting of techniek te willen opdringen . Integendeel , we kunnen je niet anders aanraden dan om geheel eerlijk met jezelf te zijn , hetgeen het wezenskenmerk is van de ware kunstenaar . Maar tracht wel in de werken der meesters datgene te ontdekken dat je in staat stelt om het vak beter te leren kennen .
Hoedt je tenslotte voor ieder soort van ongeduld . De echte kunstenaar is er niet in de eerste plaats op bedacht om volstrekt oorspronkelijk te zijn . Werkelijke oorspronkelijkheid moet de vrucht zijn van toegewijde , voortdurende en weldoordachte arbeid , waardoor uw persoonlijkheid zich zal ontwikkelen en je tevens de middelen zult vinden om aan die persoonlijkheid uitdrukking te geven .
Beste Vrienden en Vriendinnen een klein beoordelingske zal me zeer goed doen en me in de top 20 houden . ( links onder op de blz. ).
IEDEREEN BEDANKT !!!
|