TEKEN EN SCHILDERTECHNIEKEN EERSTE DEEL VANAF 14/10/06
02-08-2006
ART . NR . 38 . - PLAAT X
Art . Nr . 38 .
Plaat X
03-08-2006
FIG . 19 EN 20 .
Fig . 19 en 20 .
FIG . 18 . - GEWASSEN TEKENING
Fig . 18 .
Gewassen tekening van geschoeide voeten door een onze cursisten .
FIG . 17 . - STUDIE VAN DE VOET DOOR SCHULTZ - DAL
Fig . 17 .
Studie van de voet door Schultz - Dal
FIG . 16 EN 17 . STUDIES VAN VOETEN DOOR SCHULTZ - DAL
Fig . 16 en 17 .
Studies van voeten in Siberisch krijt door Schultz - Dal . De reliefwerking is zeer fraai weergegeven .
PLAAT IX - TEKENEN VAN VOETEN
Plaat IX .
Tekenen van voeten in lijn , enkele met schaduw .
FIG . 15 . - SPIEREN
Fig . 15 .
Spieren : A , rug : 1, 1', pezen van de lange teenstrekkers , gedeeltelijk weggelaten om de onderliggende spieren te tonen - 2 , korte strekspier van de tenen ( vier scheden ) - 3 , pees van de lange kuitbeenspier . B , zool : 1 , afvoerder van de grote teen - 2 , zijn korte buiger - 3 , afvoerder van de kleine teen - 4 , zijn korte buiger . In het middengedeelte ziet men de buigspieren van de tenen en hun pezen zich vasthechten aan de teenkootjes . Daarboven de vier spoelwormspieren , wier functie gelijk is aan die van de hand , terwijl de korte strekspier van de tenen de eerste kootjes strekt en naar buiten buigt .
FIG . 13 EN 14 . - SKELET VAN DE VOET
Fig . 14 .
Skelet van de voet : A' , zijkant , binnen B' , zijkant , buiten
FIG . 13 EN 14 . - SKELET VAN DE VOET
Fig . 13 en 14 .
Skelet van de voet : A , rug - of bovenzijde B , zool - of onderzijde
Ook de voet heeft de naam lastig te tekenen te zijn . " Dat komt - en wij halen hier weer de schilder Schultz - Dal aan - omdat hij geen " aandoening " geeft . De hand " spreekt " : hij neemt , ondersteunt , omgrijpt , tekent enz .... Zijn vorm verraadt zijn actie , een vorm die zo veranderlijk en afwisselend is , vanaf de bolvorm der gebalde vuist tot aan de waaier van de uitgespreide vingers . De voet , van zijn kant , is bijna stijf en zijn uiterlijk verandert maar weinig . Twee of drie gevallen daargelaten , zoals een samengetrokken of zich schrapzettende voet , drukt hij vrijwel niets uit , omdat dit zo goed als onbewegelijke voetstuk niet in werking treedt . De tekenaar heeft niets om zich aan vast te grijpen , zoals men zegt , in dit massieve bouwsel van beenderen en pezen , dat men niettemin toch tot uitdrukking moet brengen . Daarenboven dwingt zijn platte en lange vorm tot een weergave in perspectief , dat wil dus zeggen in het verkort , gewoonlijk van voren gezien . Dat is niet altijd eenvoudig , vooral voor een beginner. Dit probleem van het tekenen van de voet , althans van de blote voet , komt ook voort uit een gemis aan oefening , aandezien de mensen in het dagelijks leven nu eenmaal gewoonlijk schoenen dragen . Maar , wat dat betreft , kan men toch de vorm van een schoen niet werkelijk goed begrijpen en dus weergeven , indien men de door hem bedekte voet niet volkomen kent . Zijn er overigens niet bepaalde omstandigheden , zoals strand - en kampeerscenes , waar de mensen blootvoets te zien zijn ? Wij dienen dus weer te beginnen met een stukje anatomie .
Anatomie van de voet
Laat deze studie je niet afschrikken . Evenals voor de hand , is hij onontbeerlijk voor het goed begrijpen van zijn verschijningsvormen , standen en houdingen . Er bestaan overigens tussen de hand en de voet talrijke overeenkomsten in hun structuur . Het verschil schuilt voornamelijk in de grotere beperking van de bewegingen van de tenen , vergeleken met die van de vingers . De voet zelf is intussen ook veel minder bewegelijk in zijn gewricht met het onderbeen ( buiging en strekking ) dan de hand is aan het einde der onderarm . Je zult daar overigens genoeg van te weten komen , als je onze afbeeldingen aandachtig bekijkt en de begeleidende tekst bestudeert . Tracht alle gegeven inlichtingen bij uzelf of bij een ander te controleren door te kijken en te betasten . De kennis , die je zich eigen dient te maken , zal zich zodoende veel beter in uw geheugen vastzetten : Je zult hem ook goed kunnen begrijpen , want je zult hem zelf ervaren , niet alleen met het gezicht , maar ook met het gevoel .
Het tekenen van voeten
Je begint met blote voeten te tekenen in een enkele lijn , zoals je gedaan heeft met de handen en wij verwijzen je naar wat wij daarover gezegd hebben . Het spreekt vanzelf dat je zich niet beperkt tot een enkele stand : wissel uw studies af . Plaat IX toont je een voldoende afwisseling van standen om je er toe aan te zetten vele studies te maken . Na deze tekeningen in lijn , gaat je over tot gemodelleerde tekeningen , waaraan altijd een constructie vooraf dient te gaan . Plaats uw model onder een gunstige belichting , zodat zijn relief duidelijk te voorschijn komt . ( zie fig . 16 en 17 ) .
Geschoeide voeten
Wij geven nog eens het woord aan de schilder Schultz - Dal : " Zij die beweren , dat er niets zo stompzinnig is als een blote voet , geven graag toe dat een voet met een schoen er aan zich geestvol kan voordoen . Het gaat dan niet alleen meer om zijn vorm , maar over zijn houdingen en bewegingen ; de manier , waarop hij zich neerzet . Wij zien daarbij een hele reeks van bijzonderheden , waarvan de zeer gevarieerde studie van veel belang en nut kan zijn . Wij kennen rustige , stevige voeten , die zich breeduit op de grond zetten en daar onbewegelijk blijven staan . Maar er zijn ook zenuwachtige en bewegelijke , die zich uittrekken en heen en weer draaien ... Er zijn er zware en lichte , stijve en soepele , rechte en gebogen . " Zij spelen een eerste rol bij het lopen , dat immers een uiterlijk kenteken is van een studie van ons eigen ik en dat , in het algemeen , zo goed onze leeftijd , gezondheid , humeur , moeheid , zelfs onze opvoeding en afkomst verraadt . De gang , die zo verschillend is bij buitenmensen en stedelingen en vaak erfelijk is , laat zich niet aan - of afleren , behalve misschien bij het toneel , waar men hem aan de beginnelingen onderwijst . En wat zijn er niet een eigenaardige en typische manieren van lopen ! ... Die van de zeeman , de ruiter , de boer en de soldaat : schuchtere en zelfverzekerde gang . De slepende gang van de grijsaard , die reeds door de aarde wordt aangetrokken , de onzekere gang van de herstellende zieke , waarvan iedere stap een herovering betekent en het getrippel van een kind . Maar het is niet alleen de stap , waarvoor wij onze voeten gebruiken ? Wij danken hem ook bij hardlopen , het springen en dan het dansen , triomf en meesterwerk der voeten ... "
Verschijningsvormen van schoenen
Schutz - Dal staat , terecht , stil bij de verschillende verschijningsvormen van schoenen : zo eenvoudig als deze zijn moge , het kan de kunstenaar niet onverschillig laten . Vanaf de grote houten klompen tot aan de elegante damesschoentjes , kleine slofjes , vertoont zich een geheel gamma van uiteenlopende soorten , laarzen van de ruiter , schoenen met klimspijkers van de bergklimmer , dunne en lage schoentjes van de wielrenner , rustige pantoffels van de burger , muilen , opzichtige schoenen van de snob , gedistingeerde schoenen enz . ( zie plaat X ) . De keuze van de schoen , zijn model , kwaliteit en de aard van slijtage en van zijn vervorming ( die altijd zeer persoolijk zijn ) verraden de persoonlijkheid . Deze bijzonderheden moet men niet verwaarlozen . Men dient een of andere figuur , die met een of andere bedoeling getekend werd ( wij denken hierbij aan de illustrator ) op logische en waarschijnlijke wijze te " schoeien " . Wat de slijtage en de daardoor onstane vormveranderingen betreft , hun weergave draagt ook sterk bij tot een indruk van waarheid en levenechtheid . Een paar gloednieuwe schoenen zien er koud en uitdrukkingsloos uit . Zij zullen eerst leven krijgen door de vorm , die een langdurig gebruik hen geven zal . Kijk maar eens naar het kunstmatig aspect van de schoenen , waarmee etalagepoppen voorzien zijn ... Een schoen vormt zich aan de voet en later zal het gebruik en de slijtage er hun stempel op drukken , precies zoals op een gezicht . Men gebruikt er overigens dezelfde woorden voor : rimpels , plooien , knobbels , afplattingen en barsten ... Het bovenstaande toont genoegzaam de belangrijke rol van de voeten en hun " gedragingen " voor de juiste karakteristiek van een of andere persoon .
Het tekenen van schoenen en geschoeide voeten
Het is raadzaam om eerst de schoen en wel de lege schoen te bestuderen . Hij vertoont immers de vorm van de voet , die hem " bewoont " . Het gaat hier natuurlijk niet om tekeningen voor een catalogus , waarbij het stiksel en de vetergaatjes zijn weergegeven met de koude precisie van een industrie-ontwerp . Maar het is toch noodzakelijk om te begrijpen langs welke weg zijn vorm en de samenstelling van onderdelen in de fabriek tot stand gekomen is . Zodoende zal men zijn verschijningsvorm beter onthouden en zal men fouten kunnen vermijden , die een tekening ontsieren door hem van een deel van zijn waarheidsgetrouwheid te beroven . In een voorgaande les hebben wij je al de raad gegeven om de schoen op een rechthoekig stuk papier te zetten , waarvan de perspectief niet moeilijk is en om die dan uw gids te laten zijn bij het bepalen van de richting van lijnen en van de verkortingen , die de vlakken en volumes te zien geven . Volkomen van opzij ( " en profil " dus ) gezien vertoont de schoen - evenals de voet - slechts geringe moeilijkeheden voor een behoorlijk uitgevoerde tekening . Maar dat is niet het geval wanneer men hem recht van voren ziet , van achteren en vooral bij de talrijke verkortingen , die onze ogen in verwarring kunnen brengen . Een uitstekende oefening bestaat uit het tekenen van de schoen door hem telkens met kleine stukjes om zijn as te laten draaien , alsof hij op een draaischijf staat . Men laat hem dan een complete draai maken in tien of twaalf étappes en men tekent hem dan in iedere stand . Wij merken hierbij op dat , wanneer wij je vragen om eerst een lege schoen te tekenen , wij dat doen omdat bovengenoemde handelingen dan gemakkelijker zijn uit te voeren . Maar het is nuttig om , na een of andere voet bloot getekend te hebben , hem met de schoen aan te tekenen en je begrijpt gemakkelijk waarom . Beperkt je er zich in ieder geval niet toe om de geschoeide voet na te tekenen , terwijl deze geheel op een of andere bodem rust . Je moet uw model ook afwisselende standen laten innemen door hem zijn voeten op verschillende hoogtes te laten houden . Zoals steeds , zal dan ook hier de perspectief een woordje komen meespreken . Tenslotte zal het model , evenals dat bij de handschoenen het geval was , nauwlettend bekeken moeten worden ( zie fig . 18 ) met het doel om de materie ( mat leer , glimmend leer , lakleer , peau de Suéde , fluweel enz .) met uitdrukking van stof weer te geven , waarbij je alle zorg besteedt aan de observatie van de verschillende toonwaarden . Wanneer je glimmende schoenen tekent , geef dan zeer precies de lichtglanzen weer , want deze suggereren het volume van de voet . Maak ook schetsjes buiten en maak hen zo natuurgetrouw mogelijk . De stand van de voet wordt bepaald door de houding van zijn bezitter en door de wetten van de perspectief . In het algemeen zal men bij een persoon , of deze nu stilstaar , loopt of rent , de verst verwijderde voet iets hoger zien dan de andere en eveneens zal men in normale gevallen , de voeten niet precies evenwijdig zien , aangezien hun punten iets verder van elkaar staan dan hun hakken . Wij herhalen dat de schoen een wezenlijk onderdeel uitmaakt van de persoon , waarvan je het karakter en de algemene verschijning moet uitbeelden . De handjes en voetjes van babies zijn heel bekoorlijk en hun slofjes , evenals de schoenen van jongens en meisjes , bieden een toonschaal van modellen , waarvan de vorm ( gewoonlijk met stompe , afgeronde neuzen ) geheel verschillend is van die , van volwassenen . Wat hun schilderachtigheid betreft , doen kinderschoenen overigens in het geheel niet onder voor die van volwassenen. Na de studie van de hand hebben wij uw aandacht gevraagd voor de wijze , waarop hij aan de onderarm bevestigd is en ook voor de arm zelf . Denk er dus ook goed aan om de aanhechting van de voet aan het been te observeren . Hij vertoont namelijk bij iedereen bepaalde overeenkomsten . Zo veroorzaakt bijvoorbeeld het onderste uiteinde van het dunne been , dat kuitbeen genoemd wordt en dat aan de buitenzijde zit , een lager gelegen en meer afgeronde verhevenheid ( buitenenkel ) dan degene die gevormd wordt door de punt van het scheenbeen aan de binnenzijde ( binnenenkel ) en die het andere been raakt ( zie fig . 19 en 20 ) . Met deze bijzonderheid , die men duidelijk kan opmerken bij de enkels van iemand , die men van voren of van achteren ziet , dient men goed vertrouwd te zijn . Er zijn natuurlijk wel fijne , slanke enkels en weer andere , die dik en vlezig zijn . Overweeg deze dingen goed , zoals overigens alle andere onderdelen van een lichaam , zowel bij mannen , vrouwen , als kinderen . Bij deze laatsten zijn de gewrichtsverbindingen gewoonlijk nogal mollig , zeker op de zeer jeugdige leeftijd . Ook het been heeft zijn eigen , individuele karakter . Zijn lengte , welving en dikte varieéren . De kuit bijv. vertoont zijn grootste dikte niet steeds op dezelfde hoogte ; ook is hij bij de een dikker dan bij de ander .