De meest gestelde vraag, of dat nu een boekhouder is of een loodgieter, het maakt niet uit. Hoeveel steekt dat? Dat telt, de job is bijzaak. Er was een tijd, als men toen met een pen in de hand zijn brood verdiende steeg U in aanzien, dan was u ne slimme. Als men nu met zijn handen zijn kost kan verdienen dan bent U een iemand die alles kan en niet bang is om zijn poten te gebruiken, en word U voor alles gevraagd.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hetgeen nu opgang maakt is wanneer men op de hoogte is van de computer, met zijn 1001 mogelijkheden, dan bent U een vedette. Iedereen kent er wat van, maar iedereen geraakt hopeloos in de knoei, dan bent U weer de slimme van toen, als u dat kunt verhelpen, maar dan moet u beter zijn dan de rest.

Maar wat blijkt nu: de jongeren willen hun handen niet meer vuil maken, in school waren er amper 20 leerlingen die gekozen hadden voor handarbeid. Op het einde van hun studies leerden er 16 geslaagd. Geen bouwvakkers, elektriciens of lassers meer. Waar moet dat heen zonder vakmannen? Minderwaardig kom nu, en wees gerust met handenarbeid is mooi geld te verdienen, en het gevoel iets te kunnen maken geeft enorme voldoening.

Ik weet het, ons Heer moet van ieder zijn aantal hebben en de zwakke moeten er van tussen, maar AUB, een saaie vent die van 8 tot 5 zijn kost verdient zonder vrijheid, onder de armaturen van daglicht, met airconditie, en 20 zjatten koffie.

Voor wat kiest ge dan? Een opgewekte bouwvakker die een huis bouwt, af en toe eens naar de meisjes fluit, en na zijn uren bij de buren nog tegels legt, bij vrienden nog een lekkende waterkraan herstelt, en nog een lichtpunt bijlegt in de garage? Als U dan vraagt ‘hoeveel ist?’ en dan zegt: “Niets, we zullen samen eens gaan eten met ons vrouw en nadien en goede pint gaan drinken.”

Mogen die mensen niet hetzelfde statuut hebben als ne slimme?

TOT GAUW

ROCOR.