De dagelijkse dingen volgens Roger (78jr) uit Beveren Waas Elke week een nieuw verhaal...
Reacties zijn steeds welkom!
>> NU OOK BESCHIKBAAR VIA WWW.ROCOR.SHORT.BE
25-02-2007
Bloed geven
Ons vader
was heel ziek. Men gaf ons eigenlijk geen hoop meer. We waren in paniek, zo een
goede vader, mijn God, laat het niet gebeuren! Plots besliste men in het
ziekenhuis, waar hij toen verbleef, om hem bloed te geven. Er was nog een
kleine kans, zei men ons. Onze pa kreeg 10 liter bloed, hij
verbeterde lichtjes, maar helaas uiteindelijk haalde hij het niet, wat miste ik
hem! Na een tijdje ben ik beginnen na te denken. Waar komt eigenlijk dat bloed
vandaan? Wie zijn die donoren? Zolang je niets overkomt vindt men dat normaal.
Bij een ongeval bijvoorbeeld, geeft men liters bloed. Het zal je kind maar
wezen dat gered wordt. Ik besloot toen die 10 liter bloed eens rap
terug te geven.
Rap bedoelt
u toch, op een jaar geeft men ongeveer 1 tot 1,5 liter bloed. Wat
betekent, als ik dat bloed dat onze pa gekregen had, terug wou geven, was ik
bijna 10 jaar bezig, een mens staat daar niet bij stil, maar toch is het zo. Maar
het goed gevoel dat ik al die jaren heb ondervonden bij het bloed geven is
onbeschrijflijk; de vriendelijkheid bij die dokters en verpleegkundigen! Wat
daar aan te pas komt aan voorbereiding en opslaan van het bloed is ongelooflijk!
Men kan zich geen enkele fout permitteren. En U krijgt de zekerheid dat uw
bloed bij elke gift wordt onderzocht op kwaliteit. Ik denk ook aan die gevers.
U komt thuis van uw werk, douche nemen, andere klederen aan, dan op weg met de
auto naar het zaaltje, inschrijven, prikje krijgen, op de brancard naast de
beenhouwer en de bouwvakker, borreltje drinken, een doosje kleurpotloden voor
je kleinkinderen en hetzaliggevoel van je goede daad voor je medemens,
en terug op weg naar huis. Het is niet mijn bedoeling om mensen te overtuigen
bloed te geven maar als het van het buitenland moet komen heb ik toch mijn
bedenkingen.
Ik ben
gestopt op 65 jaar met bloed geven, langer kan en mag niet. Ik deed een 80-tal
giften. Men heeft me hartelijk bedankt en omdat ik niet op de huldiging kon
zijn bracht iemand bloemen! Ongelooflijk toch, want eigenlijk deed ik maar mijn
plicht. Want wie waren die mensen die onze PA nog een kans gaven?? Wat me wel
is opgevallen nooit zag ik een politicus, een architect, een notaris, een
bekende Vlaming. Zouden die zo gezond zijn dat zij en hun familie nooit bloed
nodig hebben? Verschoning, ik ben verkeerd, onlangs stond er een tent op de
Grote Markt om een bloedinzameling te doen. Toen waren ze er wel !!
Reacties op bericht (2)
23-03-2007
amai
Amai pepe hebt gij zoveel bloed gegeven! als ik 18 ben ga ik ook bloed geven zenne . Waren er maar mee pepe's als u éé
Groetjes jelle
23-03-2007 om 19:03
geschreven door Jelle
26-02-2007
Bloed geven
De mensen staan er eigenlijk niet bij stil hoe waardevol het wel kan zijn om bloed te geven! Dit verhaal zou misschien mensen extra kunnen stimuleren. In ieder geval een mooi verhaal en ik zal nog lang bloed blijven geven...hopelijk ook tot mijn 65...