Als we klinken is het meestal op de gezondheid, of op het succes. We staan er niet bij stil, het is een gewoonte, maar strikt genomen is gezond zijn en nooit pijn hebben het mooiste wat een mens kan overkomen, maar een gezonde mens snapt dat niet, en ik ben daar één van. Vooral mannen zijn daar seuten in, het minste dat ze mankeren gaan ze sterven, allee dat zegt mijn vrouw toch tegen mij: "Jullie mannen weet niet wat pijn is! Ge moest eens een kind kopen!" Daar komen ze dan altijd mee aandraven (onze bijdrage om het te verwekken is ook niet gering, U mag dat niet onderschatten vind ik, en als het niet lukt van de eerste keer moet u toch blijven proberen, doe het maar hé!). Vroeger, als de toekomstige moeder geen opening (raar woord) genoeg had, deed men dat met ijzers, om de zaak wat wijder te maken. Dat is pas onmenselijk, het kind is met de ijzers gekomen, zei men toen, ik vond dat een barbaarse uitdrukking en die moeders moeten enorm hebben afgezien.

Sorry, met ijzers, dat is erover. Nu bevalt men onder water, ook thuis is opnieuw in, de band met het kindje is dan groter zegt men. Bij problemen is het keizer snede, mannen hebben dat het liefst, dan blijft alles smal, als U begrijpt wat ik bedoel? Vandaar dat mannen egoïsten zijn, dat denkt alleen aan zichzelf. De toekomstige moeders moeten vanaf nu hun woorden intrekken, nu bevalt men ‘pijnloos’, epidurale, men spreekt over niets anders. Als men een kind verwacht vraagt men direct of u het gaat doen met die verdoving, u kunt dan de bevalling 100% beleven en volgen op de monitor, er is geen gevaar voor de baby, beweerd men en volkomen zonder pijn.

De Moeders bepalen de manier waarop de bevalling verloopt. Toen mijn vrouw dit stukje las, zei ze: “Waar bemoeid gij U mee? Gij hebt nog nooit gehoord van het Moeder instinkt zeker? Moeders weten en voelen wat het beste is voor hun kind, wat kennen mannen daarvan?” Oei dat ligt precies gevoelig, ben dan ook maar opgehouden en wat gaan snoeien in den hof. Een mens moet weten wanneer ge te ver gaat.

Ons moeder heeft haar kinderen thuis gebaard, mijn zuster als laatste met een verschil van zes jaar. We hoorden ons moeder kermen als de weeën kwamen, wij wisten niet wat er gebeurde. Ze lag op het bovenkamertje in bed. Toen de vroedvrouw riep: “Duwen Maria!” en we ons zus hoorden bleten, wisten we het, we zouden voortaan met 4 zijn. Ik denk wel, dat moet ik toegeven, moesten de mannen de kindjes kopen, er zou geen overbevolking zijn. Maar voor mij moeten moeders geen pijn hebben, het moet een enorme belevenis zijn, een kind baren. Het leven krijgt dan een andere invulling, daarom succes aan alle moeders, wij mannen rekenen op jullie!!

Tot gauw rocor