De eerste jaren ja, maar nadien als de vurigheid wat weg is, hebt ge er niet anders dan last mee. Ik ben een Vrouw en ik kan mijn plan trekken, ik weet dat ik mooi ben, een vingerknip en ik heb nen andere. Jullie mannen denken altijd aan swaffelen(*), eigenlijk aan niets anders, jullie zijn allemaal dezelfde. Ik beken als vrouw, soms heb ik ook er behoefte aan, dat wel, maar onze regel word stilaan:  ander en beter.

Ik houd mij aan de regels op de baan, dat macho gedrag met harde radio, wind me niet op. Integendeel, ik heb geduld, wat zeker van jullie niet kan gezegd worden. Ten andere, wees eens een beetje netjes, ruim jullie rommel op! Ik ben het beu alles achter jullie gat weg te doen, we zijn jullie slaafjes niet, denk daaraan.

En misschien, moest ge wat ordelijker zijn, zouden jullie eens iets terugvinden, wij weten alles liggen in onze woning. Als ik zeg, haal de was eens boven moet ge niet  in de kleerkast kijken hé pummels maar in de badkamer. En doe het licht dan uit, want dat blijft altijd branden, als ik dat uit moet doen iedere keer achter jullie rug, dan kan ik beter alles zelf doen. Het enige dat jullie tegelijk kunnen is de gazet lezen en eten, aan sex denken samen met werken lukt zeker ook. Maar andere dingen tegelijk doen, daar kennen jullie niets van.

Het moet eens gedaan van ‘eigt to five’ te werken en dan te denken dat ge gedaan hebt. Wordt eens wakker en zie wat wij allemaal na ons werk doen, hoort gij ons opscheppen, neen toch, wij doen het gewoon. Effe resumeren, de waarheid kwetst, maar zonder ons stuikt jullie wereldje in elkaar, de beste oplossing zou zijn: laat ons gewoon verder doen zoals we bezig zijn, en ieder in zijn waarde laten. We moeten wat bekennen, we kunnen ook niet zonder jullie. Dag binken.!!

Tot gauw rocor

(*) swaffelen is hét woord van 2008 geworden: Het laten slingeren van het mannelijk geslachtdeel, en er moedwillig tegen een project mee aantikken.