DIT IS EEN NOODOPROEP.
IK HEB HULP NODIG!
Sinds kort word ik verstoten, ik besta niet meer. Het is de periode van de grote kuis. Anders uitgedrukt: gans mijn huis staat in de steigers. Alle kasten worden uitgeladen en dagen tentoongesteld, het zijn allemaal spulletjes die zelden gebruikt worden, alleen bij feestelijkheden en als de Koning komt, dus nooit. En toch wordt alles bijgehouden, men gooit niets weg en zet alles terug op de oude plaats, wat heeft dat voor zin. Ik dacht eerst dat het was om de inventaris te maken, maar dat was het niet, alles moet in warm water met een speciaal product afgewassen worden en naar het licht gehouden worden, om te zien of er geen vingerafdrukken op stonden denk ik? ZE ZIJN MET TWEE, IK NOEM DAT VEEGTEVEN!!!
Ook ben ik dan onbestaande, ik word dan onheus behandeld. Zelf moet ik dan met kasten sleuren, plafonds afwassen, en het is nooit goed gedaan. Ik ken niets van kuisen, want zegt men erbij: Moest gij alleen geraken, het zou nogal ne vuilen boel worden. Een kleine anekdote: ik moest de muurklok afnemen nadat ik de slinger in de koffer met messen en vorken had gelegd en hij is maar terug gevonden een maand nadien. Had het dus gans verkorven, de veegteven wilden met mij niets meer te maken hebben, want een muurklok die dan nog van ons vader zaliger was, loopt niet zonder slinger. Wie legt er nu zoiets in de koffer van het bestek, dat men alleen gebruikt bij hoog bezoek vandaar dat laattijdig terugvinden, natuurlijk.
Ik ga een campagne opstarten met als slogan:WEG MET DE GROTE KUIS.
Dat ouderwets gedoe is pure pesterij: iedere week wordt er een volle dag gekuist, hoe kan dat vuil zijn? En toch moet ieder jaar de boel onderste boven en moet gans het huis in detail een beurt krijgen.
Gans die periode bent U als man waardeloos U bent dan nog juist goed om dingen te versleuren en kunt ge uw hormonen opbergen. Je harde schijf is van geen tel meer, daar is het nu de moment niet voor. Maar ik moet bekennen, als alles weer op zijn plaats staat en het huis geurt naar boenwas en zeep geeft dat een speciaal gevoel, en ik denk dat de dames heel moe zijn, wat een beulenwerk.
Tot gauw.
PS: je wordt er gek van, ge hoort niets anders dan sorry, sorry. Ik kan het niet meer horen: pardon, nog zo iets. Wij hebben het mooiste woord ervoor: verschoning. Laat het ons gebruiken aub. Onlangs stelde ik het voor aan enkele jonge mensen, ze hadden verschoning nog nooit gehoord, spijtig hé
|