Mijn leeftijd, flink van mij hé! Ge zou het niet zeggen, zegt U? Drink dan iets voor mij, maar als ik naar de mensen van mijn leeftijd kijk, denk ik: zou ik er ook zo uit zien? Dat zal wel, waarom zou dat anders zijn. Ik zie mensen die er hun leeftijd uitzien, daar is niets mis mee natuurlijk, met groeven in hun gezicht, hebben wat overgewicht alles begint wat te hangen, mij stoort het niet. Alles heeft zijn charmes, zelfs een hangende tiet.
Eén ding is zeker: als je de oudere mensen van nu vergelijkt met vroeger is dat een hemelsbreed verschil. Men is nu beter en moderner gekleed, de rage van de velours broek en de zwarte voorschoot is voorbij. Maar lieve tijdgenoten, men is ons beu, we hebben onze tijd gehad. We lopen in de weg, wij kosten te veel. Ze kunnen met moeite ons pensioen betalen en na 45 jaar werken zegt men nu: (verschoning) Oude knar, we hadden nooit gedacht dat U zo oud zou worden. Geloof me, ik ben danig ontgoocheld, maar ja, ons carrosserie begint te roesten er zijn kosten aan. Ons gebit is een schietkraam, we moeten pillen slikken want onze cholesterol is te hoog. Als je vroeger bij de dokter ging moest ge U uitkleden. Gans naakt, zeker als je jong was als vrouw. Weet ge wat die dokter nu zegt? Steek U tong eens uit, daar kan ik alles aan zien. Kortom, we zijn zagemannen die nooit tevreden zijn. Als het grof huisvuil is of grijze zakken moeten we ons binnenhouden. Vrijen doen we nog met mondjesmaat
Oei, verkeerde woordkeuze op 69 jaar
Maar we gaan actie voeren, wat denken die snotneuzen wel! We hebben 45 jaar gewerkt, dat is een stukje langer dan zoals men nu voorstelt. Als een fabriek stopt zegt men: We hebben dat goed geregeld, onze arbeiders kunnen op pensioen, die zijn dan 52 jaar! begrijpen wie kan... Wij hebben meer dan 45 jaar gewerkt en toen moesten we ook nog de zaterdag werken. We zorgen een beetje voor onze kinderen-, schoon -en kleinkinderen, we zijn beginnen werken op 13 jaar, alé ik toch, toen spek met eieren nog een hoofdschotel was. We hebben bijgedragen en belastingen betaald, leefden van de liefde, want geld of meubels hadden we niet, we vonden dat niet erg. Moeten we nu onderdanig zijn of moeten we blij zijn dat we er nog bij mogen zijn en duizend keer dank U wel zeggen als we ons pensioen krijgen?
Ze hebben ons verkeerd ingeschat, we gaan de resterende 20 jaar in een aangename periode doorbrengen. Altijd opgewekt, niet meer de slimste, wel de wijste, genietend van onze kinderen en ons pensioen. Nog een beetje helpen als men het vraagt, ons laten gelden, vooral blij zijn, lachen, schuine en andere moppen vertellen, stoer doen, over seks praten en zeker niet neuten.
Beste lotgenoten, als ik jullie bekijk vind ik jullie allemaal mooi en sexy en wat maakt het uit, een rimpeltje meer of minder, de cup maat wat groter of kleiner? Als we maar gezond zijn en ons goed voelen in ons vel.
Tot gauw rocor
|