De dagelijkse dingen volgens Roger (78jr) uit Beveren Waas Elke week een nieuw verhaal...
Reacties zijn steeds welkom!
>> NU OOK BESCHIKBAAR VIA WWW.ROCOR.SHORT.BE
09-08-2009
Wat moet een mens dan?
Ik zie een oma met haar kind
op de tram, met een hand zich vast klampend aan zo een lint boven haar hoofd. Met
haar vrije hand houdt ze haar kleinkind tegen zich aangedrukt. Naast haar een
plaats vrij, maar daar liggen de voeten op van een op kauwgom knabbelende madam
die zich daar allemaal niets van aan trekt. Ik denk dan, moet ik mij daarmee
bemoeien? Ik heb dat al eens gedaan, met een jonge man die met zijn smerige
poten op de bank recht tegenover hem lag. Ik heb die voeten toen vastgenomen en
verlegt en gezegd: Doet gij dat thuis ook? Ja, zei hij. Onmiddellijk belde
hij op zijn gsm en dat had gevolgen. Men wachtte me op bij het afstappen. Er
werd wat geduwd, maar daar bleef het bij.
Oma vraagt beleefd: Mevrouw, wilt u u voeten van de bank doen zodat ik de
kleine op mijn schoot kan nemen? Zegt madam tuttefruut: U moet niet betalen
ouwe trien maar ik wel, dus mijn voeten blijven daar. Iedereen volgde het
gesprek, niemand trok het zich aan. Zegt oma: Ik heb tot mijn 60 jaar gewerkt,
daarom moet ik nu niet betalen op de tram en ik denk: U hebt nog nooit gewerkt",
wat schijnbaar juist was, want ze was ziek, kon niet werken en stond al heel haar
leven aan de dop, schreeuwde ze.
Ons oma liet het daar niet bij,
en wat doet ze? Ze zet zich op de schoot van miss dwars, die huilde van de pijn,
en toen oma rechtstond verdween mispoes naar achter en toen kwamen de tongen
los. U hebt groot gelijk mevrouw! Maar zich iets aantrekken? Neen, ze kreeg
alle sympathie dat wel, maar iets doen? No way! Zijn wij nu zo bang geworden of
wat? Allemaal een groot bakkes dat wel, maar op afstand? En dat flauw gezegde:
Ik moest mij inhouden of ik zou dat en dat gezegd en gedaan hebben, laat het,
dat is zeveren achteraf.
Toch denk ik, iedereen doet zijn best om zijn kinderen goed op te voeden, ook
in de scholen en jeugd verenigingen. Wat gaat er dan mis? Ik weet het niet,
tijden veranderen maar beleefdheid en rekening houden met een ander, daar heeft
toch iedereen baat bij? Ik had alle respect voor die oma, want toen ze op de
plaats zat waar die voeten hadden gelegen, drukte ze haar kleinkind tegen zich aan.
Haar grootmoeders instinkt, was groter en sterker dan die zogezegde burgerzin,
die niet te zien was bij de mede passagiers. Ze gunde niemand een blik, mij ook
niet. Gelijk had ze.
Tot gauw
rocor
Reacties op bericht (2)
10-08-2009
Oren, zien en zwijgen
Goed stukje Rocor. Niemand heeft nog respect voor een ander, ze hebben zelfs geen respect meer voor zichzelf. Zullen de kinderen van deze tijd weten wat ze missen? Ik denk het niet, ze zijn er mee opgegroeid. Toch zijn er nog plaatsen, zoals waar ik woon, waar respect geen ijdel woord is. Deuren worden opengehouden, aan de kassas wordt je bediend met een glimlach. Als er verder in de winkel een bediende rondloopt, vraagt hij vriendelijk of hij kan helpen om iets te vinden. Ik rijd hier niet met de bus, maar ben er zeker van dat zoiets hier niet zou gebeuren. Zou eigenlijk niet kunnen ook, want de meisjes zijn nog altijd meisjes en geen doelloze slonzen zonder zelfrespect. groetjes
10-08-2009 om 01:19
geschreven door jacqueline
09-08-2009
Gelijk hebt u ook!
Respect missen we, door alles wat we overboord hebben gegooid