De dagelijkse dingen volgens Roger (78jr) uit Beveren Waas Elke week een nieuw verhaal...
Reacties zijn steeds welkom!
>> NU OOK BESCHIKBAAR VIA WWW.ROCOR.SHORT.BE
17-10-2009
Ra,Ra
Ik zat in de auto
toen mijn vrouw haar GSM afging, het ging zo:
Ja ik ben het! Ik
dacht bij mezelf: wie is wie aan de andere kant van de lijn? Geen idee. Mijn vrouw
beantwoord het verhaal van de andere kant met Jaja, allee jong, dat meent ge
niet! Nee zeg, dat kan toch niet, is dat waar? Neen ,ja ja, hoe? Maar kind toch!
Ik dacht toch, wat gij nu zegt, ach neen zeg, ongelooflijk, wie zegt nu zoiets,
niet te geloven, man man, dat wist ik niet, waar haalt ze het, met mij ook
niet, dat doe je toch niet, wanneer zegt ge,wat zegt gij nu, ist waar, die
durft nogal zeg met zo iemand, laat mij niet lachen, geen respect als ik goed
begrijp, ja gij ook tot ziens! Telefoon gesprek beëindigd.
Waar ging het over
en wie was dat?, vroeg ik. Ge hebt niets gemist, ik zelfs trouwens ook niet,
zei ze. Ja zegt mijn vrouw, Ik wilde ook nog iets zeggen maar ze heeft al
ingelegd, haar verhaal was af. Mensen zijn mondiger geworden, dat is juist, en
laten niet meer met zich sollen, maar beleefdheid en de bereidheid om toch ook
eens naar een ander te luisteren is weg. Ze zeggen hun ding, zeggen dag en dat
was het.
Wat mij ook opvalt
is, als ge zelf iets meemaakt waarvan ge denkt: dat moet ik eens vertellen in gezelschap,
dan is U verhaal nog niet ten einde of men onderbreekt U en vertellen iets veel
straffer waar U verhaal kinderpraat bij lijkt en helemaal niet interessant.
Alles is
bespreekbaar, ja ja, maar ge moet de kans krijgen.