COMPUTER CURSUS?

We zijn met 20 mensen, de jongste is geen 50, de oudste meer dan 70 jaar. Oudjes die hun laatste greintje verstand in de computer gaan investeren. Wij hebben al kookboeken genoeg. Flink vindt U niet? We zijn het beu om tegen onze kinderen te zeggen:” Hoe was dat nu weer?”  Je ogen geven geen licht, zo vliegen hun vingers over het toetsenbord. Hebt u het nu gezien vader, ik zal het je nog eens tonen; of ik zal het eens opschrijven… als u het nadien leest is het precies een doktersbriefje!  Als je het nog eens vraagt schudden ze met hun hoofd en mompelen dat is dan de 4^de keer!

Op de computercursus is het een gezellige bende die alles van elkaar afkijken, iedereen met een bril op de rimpeltjes, maar vol ambitie.

Onze juf is Inge, een mooie Madam die oneindig veel geduld moeten hebben en die denkt bij zichzelf :”Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen?” “Het is allemaal zo simpel en die verstaan dat niet, soms zijn die een klappeke aan het doen en luisteren maar half als ik iets uitleg. De eerste les zei één van de dames tegen haar vriendin naast haar, ik denk dat ik mijn wasmachine niet heb aangezet, zou ik eens naar mijne man bellen,….. geef dan maar les hé.

Het is de wereld op zijn kop, mensen tussen 50 en 70 jaar, we spreken meer over het hiernamaals dan over het hiervoormaals  maar wij willen nog wat meepikken van de enorme mogelijkheden die er nu zijn in het digitaal tijdperk. We willen chatten en sms’en, iPod, black-berry en internet kunnen gebruiken. We willen op google en face-book.

Eerste computerles.

Sla uw boek open op bladzijde 13. Een les over de muis, wat bleek : met een muis kon je schuiven. Er zitten ook 2 knoppen op (nooit van gehoord), ze leerde ons hoe we onze handen over een muis moesten leggen!  Wat denkt die juf wel! Over muizen en behandeling ervan weten we alles…toen bleek dat we niet over dezelfde muis bezig waren was alles opgelost.

 Ja, ja soms wordt er schunnige taal gesproken, dat oud ijzer hé, en maar giechelen!

66 jaar geleden was meester Verstraeten mijn onderwijzer, verstandige man, streng maar rechtvaardig. Hij zei:  “pakt uw sponsje en veeg jullie lei af”. Nu zegt ons juf : “duw op delete en veeg je scherm af.” Ons enige Engels dat we kennen is soixante-neuf.

Inge is een goede lesgeefster zoals onze meester Verstraeten toen. Het enige verschil, ons Inge is een lieve en heeft mooie borsten en wellicht denkt U nu maakt dat nu het verschil? Niet als je 8 jaar bent maar wel als ge 72 bent!  En meester Verstraeten kon niet met een muis schuiven want het was een vrijgezel!

Netbanking zal nog niet voor de volgende les zijn, we zullen al blij zijn dat we een briefje kunnen schrijven en verzenden. Terug op de schoolbanken, toch vreemd, maar zeer aangenaam om volgen.

We wensen onze JUF Inge nog veel moed en danken haar nu al voor het geduld dat ze iedere les opbrengt om ons dingen bij te brengen. Dingen die we vroeger deden met een griffel of een potlood en die nu helaas zoveel trager gaan.

Maar wij zijn blij dat we zoveel geleerd hebben. We hebben nu een goede basis. Maar het mooiste compliment dat we haar kunnen geven is dat we allen ons jaar willen overdoen! Zo graag hebben we haar, maar ook de menselijke begripvolle manier van omgaan met mensen die eigenlijk haar vader of moeder kunnen zijn .Dat vinden wij fijn!

18-12-2015 om 15:49 geschreven door sean

06-04-2010 om 10:41 geschreven door godelieve

05-04-2010 om 01:56 geschreven door lieve

04-04-2010 om 12:56 geschreven door priet