|
Toen O.L.H. uitpakte met zijnen hof, het zogezegde aards paradijs, en Adam en ons Eva erin liet leven, zal hij nooit gedacht hebben dat het zo zou aflopen. Hij had zijn voorwaarden gesteld, er was een paradijselijk reglement. Alleen is maar alleen, vond Adam, een jager, dus vroeg hij wat gezelschap. Vandaar schiep God Eva, tussen de appel en de pruimenboom. Het was zeker een prachtige tuin daar niet van, met planten en vogels, maar als gans den dag Eva achter je aan loopt, naakt nog wel, blijf dan maar eens van haar appels en pruimen af. Ik ben ook maar een eerste mens, maar geloof me, die vrouw heeft onzen Adam verleid, zo zitten vrouwen in elkaar, met de gevolgen van dien: de erfzonde.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik heb uit goede bron vernomen dat het van de eerste keer koekenbak was, ze was in verwachting van den Abel, er waren toen nog geen voorbehoedsmiddelen, het was toen nog allemaal puur puur. Toen God ervan hoorde was hij razend kwaad, wat haalde dat manneke in zijn hoofd! Zomaar binnentreden in ons Eva! Zeg nu zelf, zei Adam, als U het lichaam van ons Eva bekijkt, moet ik er toch geen tekeningske bij maken zeker? En toen sprak hij de historische woorden: Op ieder potje past een deksel, kort samengevat, het woord seks was ontstaan.
Ze vlogen buiten, Trekt U plan! zei ons Heer, wat Adam ook zei, ons Heer luisterde niet. De wet is de wet. In zijn binnenste moest ons Heer bekennen dat hij van Eva iets zeer mooi had gemaakt, hij had een lichaam gemaakt en een voorbeeld genomen aan de natuur met bergen en dalen, spelonken en diamanten en liefde. Maar zijn besluit stond vast, er was geen weg terug, hij joeg ze weg. Maar toen de kleine Abel geboren werd, ZAG HIJ DAT HET GOED WAS, en liet het mensdom zijn gang gaan, samen met het dierenrijk. Als hij nu de aarde bekijkt denkt Hij: ze hebben er een zooitje van gemaakt, maar het beste en het mooiste wat ikzelf heb geschapen is de vrouw. Ik heb er lang aan gewerkt maar ik ben er fier op, en een God mag zich ook eens laten gaan. Dat die van beneden het maar eens nadoen, ze kunnen veel en ben soms echt verwonderd wat ze allemaal ontwerpen.
De enige fout die Ik gemaakt heb is, dat Ik alle mensen verschillend geschapen heb, van kleur en ras. Er zijn geen 2 dezelfden, en er zijn er miljarden, wat natuurlijk jaloezie, haat en nijd te weeg brengt met oorlogen en wreedheden. Als ze maar eens proberen er opnieuw een aards paradijs van te maken, dan zou pas Mijn schepping geslaagd zijn
ZO SPRAK ONS HEER, en hij zuchtte.
Tot gauw rocor
(Eén van die schepsels)
|
