|
Mijn buurman en ik zitten op café een pint te drinken tot opeens zijn vriendin binnenkomt en zegt: Bart, je moet naar huis komen want MIJN kinderen en UW kinderen zijn aan het ruzie maken met ONZE kinderen en het loopt uit de hand! Den Bart staat tegen zijn zin op en mompelt: kunnen die dan nooit eens overeen komen? Ik weet goed, zegt hij, dat MIJN kinderen van mijn eerste vrouw zoiets nooit zullen doen! Héla, zegt zijn vriendin, je vergeet zeker wat er vorige week is gebeurd toen uw engeltjes de fiets van Tom, het kind van mijnen ex-man gans vernield hebben!
De kinderen, dus de kinderen van mijn vriendin en ik, zullen ook niet eerst begonnen zijn, zegt Bart, ze zijn nog te klein. Het zal wel weer Jurgen geweest zijn, de oudste van uw ex, dat is een echte ruziemaker zoals zijn vader! Ik wist niet wat ik hoorde, van MIJ, van U, van ONS. Het gaat wel over kinderen hé, vergis u niet. Precies een veiling! Wie biedt meer KIND 1 KIND 2 OF KIND 3, verkocht en succes ermee
Het moet toch niet gemakkelijk zijn voor die kinderen. Nochtans vindt niemand een nieuw samengesteld gezin nog abnormaal. Soms loop dat perfect, de kinderen gaan de ene week bij de ex-vrouw van Bart en terzelfder tijd gaan de kinderen van de vriendin naar haar ex-man. Dan kan mijn buurman met zijn vriendin en hun eigen kinderen eens een dagje uit. Regel het maar hé, zegt den Bart; het zou soms gemakkelijk zijn moesten de kinderen een naamplaatje dragen, want ik ken ze soms niet meer uit elkaar!
Maar, zegt hij, het belangrijkste is dat mijn vriendin en ik mekaar graag zien en als alles goed gaat gaan we binnenkort trouwen. Maar eerst moeten onze scheidingen achter de rug zijn en onze ex-partners doen moeilijk! Ik vind dat allemaal heel moeilijk te volgen. Waarom het allemaal zo ingewikkeld maken? Maar als ik erover begin met mijn vrienden zeggen ze: Och waar gij U mee bezig houdt, tegenwoordig is dat normaal! Vroeger zei men : Mijn kind, schoon kind! Telt dat dan nog?
Tot gauw rocor
|
