|
Waar gebeurd: Een visput
waar het op de ene plek beter vissen was dan 20 meter verder. De vissers die op
de visput wilden vissen moesten eerst een bijdrage betalen. De genummerde
plaats, een dertigtal, werd je aangewezen. Maar na een tijdje viel het op dat
vrienden van het bestuur altijd de beste plaatsen kregen. Misnoegdheid alom!
Als je op de goede plaatsen
zat was het een lust, je ving de één na de andere vis. Wat verder ving je
kleine visjes die je uit medelijden teruggooide. Hoe kwam dat toch? Had het te
maken met de zon, de begroeiing onder water, de diepte? Het kon veel redenen
hebben. Werd er gefoefeld? Men ging er wat aan doen, niet met een geschreven
compromis, maar op een eerlijke manier, kortom een beetje op zn Belgisch.
Wat hadden ze er op
gevonden? Het bestuurslid had 30 potjes. Je kent die wel, de potjes waar
vroeger de filmrolletjes inzaten. Daarin stak hij de nummers van de visplaatsen
en hij, als verantwoordelijke, grabbelde in de zak en gaf je een potje.
Eerlijker kon toch niet, en toch
..
Wonder boven wonder zijn
vrienden kregen opnieuw de beste plaatsen! Wat had die man bedacht? Hij stak de
potjes met de goede visplaatsen in de diepvries, die waren ijs maar dan ook
ijskoud. Hij grabbelde in de zak en gaf zijn goede vriend het koude potje en
een toevallige visser een warmer potje!!!
Dat houdt U toch niet voor
mogelijk! Hoe vindingrijk Belgen kunnen
zijn! Ik denk dat ze ook zo van de methodes gebruiken in de voetbalwereld. Er
komen nog al veel derbys uit de zak
..
Tot gauw rocor
|
