Wateroverlast

Net als 2 maanden terug loopt de gracht weer over.

Een paar noten baden opnieuw in het water. In het verleden is dat nog gebeurd, maar ze kwamen er ongehavend uit. Kunnen ze er blijvend tegen?

Een plant die van de voorbije winter en het water geen last schijnt te hebben is de koningskaars.

Niets aan de hand?

Bestrijdingsmiddelen

een uitzending op de Nederlandse TV Vara

Onder de titel “Gif in de Bloembollenteelt”            8 januari 2011

Momenteel nog te zien

http://zembla.vara.nl/Nieuws-detail.2624.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=37328&tx_ttnews[backPid]=1974&cHash=ee801d3130fd736d624a3750bb3167cf

…Toxicoloog prof. L. Reijnders in ZEMBLA: ‘Wij gebruiken in Nederland heel erg veel bestrijdingsmiddelen. Veel meer dan in bijna alle andere landen. We zijn samen met Japan en België recordhouder per hectare wat we aan bestrijdingsmiddelen gebruiken.’
…Door verwaaiing en verdamping komt veel landbouwgif in de lucht terecht. Dit blijkt onder meer uit publicaties van de Gezondheidsraad.
…De kleine gifdeeltjes kunnen zich kilometers ver verspreiden en neerdalen in de tuinen en huizen.
Kinderarts professor P. Sauer in Groningen zegt in ZEMBLA dat het met name effect heeft op kinderen die nog in ontwikkeling zijn: ‘We weten dat als deze kinderen op deze leeftijd worden blootgesteld aan deze stoffen, dat het een schadelijk effect heeft.’

Cornus mas – Kornellebes

De knoppen van de Cornus mas zitten al barstens klaar om eind volgende maand open te barsten in gele gloed; een prachtige winterbloeier en met interessante vruchten later.

Kleine Wintervlinder bis (6 jan.)

Een uurtje geleden heb ik de bureellamp naar het raam gedraaid en waarempel er is een mannetje Kleine Wintervlinder tegen de ruit komen zitten. De voorbije wintermaand heeft hem blijkbaar niet gedeerd. Momenteel is het 5°C, een ideale temperatuur voor deze vlindersoort naar natuurkenner Wim Veraghtert mij vertelde.

Spuitresten op appels

Door het Duitse Lebensmittelinstitut Oldenburg (Nedersaksen) werden van april 2009 tot juli 2010 168 monsters van appels, herkomstig uit 11 landen, op residuen van gewasbeschermingsmiddelen onderzocht.

Van de 160 monsters van de traditionele en 8 monsters van de biologische teelt kwamen er 89 uit Duitsland en verder uit Italië, Chili, Nieuw-Zeeland, Argentinië, Frankrijk, Nederland, China, Brazilië, Oostenrijk en Polen.

Op 11 monsters van de 168 - 4 van de 160 traditionele  en 7 van de 8 biologische - werden geen residuen gevonden. Bij het 8^ste bio-monster kan het residu, gezien de geringheid, te wijten zijn aan drift uit een belendend traditioneel perceel.

In 156 van de 160 stalen appels uit traditionele teelt werden wel een of meerdere residuen van gewasbeschermingsmiddelen aangetroffen. Bij een staal uit Frankrijk waren er dit zelfs 8 verschillende. Er werden wel geen overschrijdingen van de maximaal toelaatbare chemische stoffen gevonden.

Totaal werden er 36 verschillende stoffen aangetroffen, waarvan 124 keer het fungicide Captan, gevolgd door de fungiciden Trifloxystrobin (53x) en Thiabendazol (26x). In 10 monsters werd de groeiregulator Ethephon aangetroffen.

Netoverdekking Fruitkooi

(10 op 25 m)

Het was er niet van gekomen om het net over de kleinfruitkooi af te nemen. Nu dochter Leen niet meer inwoont schoot het erover om voldoende volk te mobiliseren om het net op te plooien.

Gevolg het hing er nog.

Een vriend had mij vroeger verteld dat gans zijn overdekking ingestort was als gevolg van de sneeuwlast.

Dus na de eerste sneeuw ik naar buiten: met een borstel de sneeuw  door het net schudden: iets dat vlot vooruit gaat. Je bent er wel verwonderd over hoeveel het pak sneeuw toch weegt.

Dit werkje kon ik nog twee keer herhalen, na de tweede en derde sneeuwbui. Een vorm van sneeuwpret in de gezonde buitenlucht! Je hebt er wel een regenfrak met kap bij nodig.

Met het nieuwjaarsfeest van de familie was het een geschikt moment om met het groot volk het uitgestelde opplooien alsnog tot een goed einde te brengen.

Ik wil het lot niet uitdagen: veronderstel dat er 25 cm sneeuw ineens valt, is het net dan nog sterk genoeg om die last te dragen?

FOTO’S

7. Jonas, Peter, Jochen, Kael, Filip, Werner, ik

9. Zoon Peter en ik

Paardenkastanje

(aesculus hippocastanum L.)

Deze van oorsprong Zuid-oost Europese houtsoort is intussen over de ganse gematigde wereld verspreid. Deze soort groeit het best op een rijke, vochtige, humusrijke en liefst leemhoudende grond. In mijn zandgrond profiteert hij al tientallen jaren van de composthopen die geregeld ernaast liggen. Als die er iets langer blijven liggen groeien de wortels gretig omhoog, wat het opscheppen iets bemoeilijkt.            

De talrijke afgevallen bladeren worden dankbaar gebruikt als vorstbedekking in de tuin.

Deze boom, alsmede de twee linden naast de oprit, plantte ik begin maart 1970, als voorzitter van het Halse Groencomité als gevolg van de BRT actie “Plant den Boom”.

De laatste jaren heeft hij nogal wat last van de mineerziekte met een wormpje dat de bladeren van binnen doorgroeft, met als gevolg bruinverkleuring en veel minder bladgroenverrichting.

Bezweken

Niet alleen (kerk)daken bezwijken onder het gewicht van de sneeuw, maar ook bomen.

Bij ons viel in totaal 18 cm.

Een van mijn oudste appels, een reeds lang geleden verplante Early Tydeman Worchester, (onderstam M7) met in de top Transparente de Croncels boog onder het gewicht.

Ook de mispel Royal,(onderstam meidoorn) de mooist gevormde van de rassen die ik heb, kon de last niet torsen.

Onze Omgeving onder de Sneeuw

Al een paar dagen is het zeer donker weer. Voor vandaag (22/12) voorspelde men een lichte dooi. Hier in Zoersel, behorende tot de Voorkempen, blijft het lichtelijk onder de 0° C en smelt de sneeuw niet op de takken.

Twee dagen terug lokte de fonkelende zonneschijn ons wel naar buiten, een gelegenheid om rond te kijken.

Vandaag kijken we – op foto-  naar onze buren.

Ik trek de aandacht op twee camera-instellingen bij foto’s naar onze verste buur: gewoon en in close-up. Niet te geloven welk een verschil!

Dat je de realiteit zo kon truckeren wist ik niet.

FOTOMATERIAAL:

Pal aan de noordkant ligt de Lage Weg met de “Mollenhoeve” van de 80 jarige Gommarus Roelants, de bekende dorpsfiguur. Zoals je een tijdje terug kon zien op “Man bijt Hond” ben je er welkom voor een drupke. Het is maar een gelegeheidsonderkomen. Iets verder naar rechts staat zijn potstal en zijn prachtbeesten houden er van te gaan wandelen in de sneeuw.

Aan de zuidkant ligt de parallelle weg Berkemei. Toen we hier in 1962 kwamen, woonden wij op Berkemei 16. De verbinding  door het erf van de buur, toen boer Van Immerseel, werd bij de verkoop echter afgesloten.                                                  De huidige buur Bel woont op Berkemei 113. Zijn paarden zijn liever buiten dan binnen.

Iets verder op de Berkemei woont buur Coeck. Afhankelijk van de camera-instelling kan ik die ver of dicht laten wonen. Een nieuwe ontdekking!

Silhouetten van Pruimen in de sneeuw

Rechts: Early Rivers Prolific, een van de vroegste pruimen, 3^de week juli.

Top (de 2^de is de Jojo)   

Jojo2 recente, late , Duitse Pruimen

Jonge zaailing kerspruim

Volgroeide kerspruim/myrobolaan

Mijn oudste kerspruimen

Mijn Tunnels in de Sneeuw

De eerste foto van mijn kleinfruittunnel dateert van enkele dagen terug na de tweede sneeuw. Toen was het –buiten hun hok-  de enige plaats waar de kippen nog konden scharrelen.

Met de derde sneeuw van gisteren (19/12) komen ze hun hok niet meer uit.

Tenslotte nog een foto van de grotere tunnel.