Zierikzee  3

Einde bezoek stadhuismuseum

Detail stadhuis

Toren spits stadhuis

Oud huis

Markthal rechts naast de gedempte binnenhaven

Vismarkt

Op stap

Aan de haven

Bus

Met Guvelingen naar Oost-Duitsland

1-4/8

Guvelingen is de Kring rond de Tuinbouwschool van Sint- Truiden. www.stugu.be   Eddy Leclere is al 12 jaar voorzitter. De kring blijkt meer dan 70 jaar te bestaan. Raf Rutten, verkoper van Boomkwekerijen Carolus heeft in de streek vele contacten en nam ons ter plaatse op sleeptouw.

Hotel Ibis met 3 grote blokken is zeer centraal gelegen in Dresden.

De warme avondwandeling in Altstadt Dresden in het Engels werd zeer gesmaakt. Voor ons was het een fijn weerzien na zeven jaar. Toen werden we in het Esperanto gegidst.

En zeggen dat al het moois dat we zien herrezen is uit de as van het zware geallieerde bombardement van 13 februari 1945 met als sluitstuk de heropening op 3 oktober 2005 van de protestantse Frauenkirche, met ervoor het standbeeld van Martin Luther.

FOTO’S      BEZOEK AAN DRESDEN

Groep met gids

Idem

Vele torens

De gids

Een paleis

Het 5 sterrenhotel. Hier kost een kamer €5000 per nacht, ontbijt niet inbegrepen

Op naar de Zwinger, het beroemdste bouwwerk van Dresden.

Het barokke poortgebouw

Idem

VERVOLG  1

De groep op het binnenplein

Op het binnenplein

Doorgang naar de Theaterplatz

We komen op het plein met rechts de Katholische Hofkirche en aan de buitenkant de hofburg zelf

Toren van de hofkerk

Links ligt het Semper theater

Het pantergespan

We staan voor de Hofburg

Nog de hofburg. Rechts ziet u de verbinding boven de staat met de hofkerk

VERVOLG  2

Links is de historie van Saksen uitgebeeld op 24 000 tegels van porselein van Meissen

De trotse koningen

De burgers

Elbebrug

Op de wandelkaai bij de kunstacademie

De overkant

De heropgebouwde Frauenkirche

Er voor het standbeeld van Martin Luther

Dessertwandeling na het avondeten

Oost-Duitsland   2/8

Op donderdag 2 augustus stond het bezoek aan Sachsen Obst, in de streek onder Leipzig op het programma. In de coöperatie werken 4 geïntegreerde bedrijven maar ook een biobedrijf. Opvallend is dat er weinig peren geteeld worden: 100 Ha tegenover 900 Ha appelen. Krieken worden veel geteeld: 150 Ha en zelfs 43 Ha hazelnoten.

Na de uiteenzetting volgde de rondrit in een zeer golvend landschap en kronkelende wegen. De nieuwe aanplant gebeurt met GPS plaatsbepaling en betonpalen. Curieus is dat de palen in biopercelen bruin gekleurd zijn.

Na het middagmaal ging men de aanplantingen verder bekijken.

Ik maakte met Aleide het alternatieve programma mee: gegidste rondleiding naar de twee kastelen van Wermsdorf, maar binnen mochten we niet. Echter ook buiten was veel te bewonderen. Slechts op het einde kwam een regenvlaag.                                                      We konden gelukkig tijdig schuilen.

De chauffeur kreeg een lift om de bus te halen. Bij het opstappen zei hij dat we dringend de uitgeregende mannen moesten gaan ophalen.

We stopten echter bij een bedrijf en de mannen waren daar. Ze waren droog, maar het vocht spoelde zo naar binnen uit grote bekers waarop stond ‘Sachsen Obst’.

FOTO’S

Aankomst bij Sachsen Obst

Bedanking van de directeur na zijn uiteenzetting met illustratiemateriaal.

Rode peren

Aan de voet van de peren had men zaagsel gelegd. Dit belette het dieper invriezen ’s winters en brengt humus in de bodem.

We stappen uit

Hun nieuw ras

Meer dan 50 ton te oogsten. Hier geen verminderde vruchtzetting dit jaar.

Medewerker

Medewerker

Bioappelen

VERVOLG   1

Bioappel-aanplant

Streuobst : oude peren langs een zijweg

Streuobst met appelen. Deze hoogstambomen hebben niet alleen een schoonheidsfunctie . Het fruit dient voorverwerking.

Zonnepanelen farm

We zien meerdere windmolenparken

Zo’n windmolen is wel indrukwekkend

Oooievaar

Lunchtime in een plaatselijk restaurant

De mannen worden afgezet en wuiven ons na als we vertrekken naar Wermsdorf.

VERVOLG  2

De gids heeft zich bij ons gevoegd.  Het valt wel een beetje tegen als we vernemen dat we nergens binnen mogen.

De gids is wel interessant en heeft veel illustratiemateriaal bij. Eigenlijk zijn we meer geïnteresseerd in fruit dan in de Saksische koningen. De gebouwen zijn wel indrukwekkend.
Op het einde moeten we gaan schuilen voor de regen.

Het eerste jachtslot

Je passeert onder een koepelpoort

En komt op een groot plein omzoomd door gebouwen

Met rechts de Koninklijke residentie: de Hubertusburg, het grootste jachtslot van de koningen van Saksen in barok-stijl, begonnen in 1721.

De mannen zijn helemaal niet nat van buiten;

Maar wel welgezind.

Oost-Duitsland 3/8

Vandaag staat het bezoek aan de fruitstreek ten zuiden van Dresden op het programma. We rijden door een streek helemaal beplant met fruitbomen, haast allemaal appel, ontzettend grote velden.

Eerst staat de directeur van de coöperatieve veiling VEOS ons te woord. Het is een druk bezette man, want enkele keren is er onderbreking door gsm gesprekken, business as usual. Hij coördineert de gezamenlijke, massale verkoop van honderden hectare grote bedrijven die samen handel drijven.

Ik had de indruk dat op een aantal gerichte vragen niet het gewenste antwoord kwam? Maar ik ben maar een volslagen leek in deze materie.

Daarna ging men grote spuitmachines bekijken waarmee men een groot aantal hectaren per dag kan behandelen. Dit bedrijf was verder een echt industrieel-archeologische site met tal van machines van enkele decennia geleden die te wachten staan op een desbetreffend museum.

Na het middagmaal op een soort regionaal winkelcentrum bezochten we het bedrijf van de heer Beck.

Voor de Wende was hij bedrijfsvoorlichter en bouwde sinds 1989 een bedrijf uit van 165 Ha.

Ik had de indruk dat onze telers de teeltvoering met rassenkeuze, kwaliteit en kwantiteit (gemiddeld 50 ton per ha), al een paar jaar machinale snoei en hagelnetten konden waarderen.

De pluk begon met vroege Golden en Piros, een ras van Pillnitz.

Mij viel op dat toch een aanzienlijk aantal van dit laatste ras bezweken was aan kanker.

Men beschikt hier over uitstekende fruitgronden. Ik hoorde dat men al 3 maal na elkaar, tweemaal herinplant, zonder problemen bomen op M27 kon telen

FOTO’S.

In deze streek zie je bijzonder veel windmolens

Aankomst bij de coöperatieve VEOS

De secretaresse ontvangt ons

Dan komt de directeur

Meermaals is er onderbreking voor een GSM

Twee telers zijn mee van de partij: Griesbach (33 ha) en Beck  (165 ha).

Idem

De groep

Allemaal fruit

VERVOLG  2

De mooi gepresenteerde Schnitzel

De eretafel

Piros

Idem

De Piros is vrij kankergevoelig

Met de heer Beck bezochten wij zijn aanplantingen

De heer Beck

De groep

Bedanking

Pillnitz Oost-Duitsland 3/8 

Laatst staat het bezoek aan het proefstation te Pillnitz op het programma. Ik had er naar uitgekeken want daar doet men al 40-50 jaar onderzoek naar resistente rassen om minder te moeten spuiten.  Andere onderzoeksinstituten zijn daar pas veel later mee begonnen.                                                                                In mijn natuurlijke tuin heb ik een aantal van hun rassen staan. Het meest tevreden ben ik over Relinda, een bewaarras dat steeds goed draagt behalve dit jaar; totaal bevroren. Remo is een grote appel voor sap. Rewena is ook een winterappel evenals Resi die ik pas dit jaar aangeplant heb. Reanda is de ontgoocheling. Re staat voor resistentie maar bij dit ras is deze doorbroken.

De Pi-rassen waren minder resistent tegen schurft. Het bekendste ras Pinova werd dikwijls beschreven als resistent maar is dit allerminst. Het is wel een regelmatige drager, doch dit jaar alles bevroren. In een bijna schurftvrij jaar waren het prachtige appelen. Van Pilot heb ik maar een tak. Het vroege ras Piros hadden we eerder op de dag kunnen proeven; goed, maar mijn voorkeur gaat toch eerder naar Early Golden.

De aankomst bij het proefcentrum was opvallend: zeer kleurrijke bloemenborders. Men viert immers dit jaar het 90 jarige bestaan. Men is er gestart in 1922.

Frau Kraus(?) ontving de groep. Naast onderzoek op fruit doet men ook onderzoek op groenten en planten; daarnaast ook op druiven. Uit lectuur merkte ik dat er in die streek ook aan wijnbouw wordt gedaan. Er is een Weinstrasse in deze streek, maar daar kwamen we niet.

We werden meegenomen naar de percelen met de gangbare rassen waarop men pas onlangs gestart is met mechanische snoei. Ik hoorde de opmerking van onze mensen dat men als onderzoekscentrum op dit punt al veel verder had moeten staan. PCF Kerkom bij ons speelt een betere voorlichtingsrol.  Men had het ook over hagelnetten. Er werd uitgeweid over de lange duur bij het onderzoek naar nieuwe rassen, maar bij een dergelijk perceel geraakten we niet. Terwijl men aan de ene kant naar de appelen stond te kijken ontdekte ik aan de andere kant een proefveld van krieken in biologische teelt. Dit kwam echter niet ter sprake.

Gelukkig kreeg achteraf iedereen een brochure met al hun op de markt gebrachte rassen ‘Pillnitzer Obstsorten’ uitgave 2009: appelen, peren, kersen, krieken, kersenonderstammen Piku, pruimen, aardbeien, veredelde lijsterbes, Josta’s Jochina en Jocheline, een vitamineroos en de resistente (ook gedeeltelijk tegen luizen) appelonderstammen  1, 2, 3 (vervangers voor M9) en PI 80, vervanger voor en beter dan M26, vroegere en iets hogere vruchtdracht. Toch indrukwekkend.

Daarna reden we naar de aanleg van de stoomboot (Dampfschiff) op de Elbe voor de terugvaart stroomafwaarts naar Dresden, ongeveer 15 km. We vonden nog een plaats helemaal vooraan. Je schrikt als de stoomfluit een eerste maal oorverdovend losbarst.

Betoverend is het opdoemen van het stadssilhouet van Dresden met de vele torens. Een heerlijke avond.

FOTO’S  (van mijn vrouw Aleide Lagrou en mezelf)

Bloemen naast de toegangsweg

Idem

Frau Kraus(?)  ontvangt de groep

Idem

Er is nog een medewerker bijgekomen

Medewerker

Vitamineroos

Bij de Pillnitz appelen

Namenlijst der rassen

Vervolg Pillnitz

Machinaal snoeien

Hagelnetten

Idem

Biologische krieken

Wijngaarden

Medewerker

Medewerker

Afscheid

Idem

Naar de Elbe

Elbe

Kasteel van Pillnitz

Waterhoogtes : In augustus 2002 bereikte de Elbe een recordniveau: 9 m hoogte, even hoog als meer dan 150 jaar geleden. Een gedeelte van de Altstadt Dresden liep toen onder water.

Prachtige Mahoniebessen (Mahonia aquifolium). Een bijzondere cultivar. Nog nooit zo’n mooie mahoniebessen gezien. Wat opgezocht over deze bes; nogal dikwijls giftig genoemd. Betrouwbare bronnen zeggen vlees niet giftig, pit wel. Vergelijk de taxusbes die haast iedereen afschrikt . Het vlees is een lekkernij; de pit is giftig en heel de rest van de plant. Voor mij blijft de vraag: hoe lekker is het vlees van de mahoniebes?

Idem

Aanlegsteiger

De stoomboot. Let op de uitstekende zijkant. Daaronder draaien de raderen voor de voortbeweging.

Roeien op de maat van de trom; een koddig tafereel. Het gaat vooruit. Ze steken ons vlot voorbij.

Kijk in de machinekamer van de stoomboot

Op de stoomboot

Kijk in de machinekamer van de stoomboot

Ons uitzicht van op de eerste bank

Italiaanse populieren op de oever

De laatste boot naar Pillnitz

Silhouet van Dresden

Idem

De stoomfluit

Naderen van de aanlegplaats

We stappen uit

Oost-Duitsland 4/8

Op het programma stond: vrije voormiddag in Dresden, maar men besliste al ’s morgens een stuk door te rijden tot Weimar en daar de middagstop te houden.

We stapten uit aan het huis van de beroemde Goethe en wandelden naar de grote markt voor het gezamenlijke middagmaal.

Foto’s

Huis van Goethe (geboren in 1749 te Frankfurt) waar hij van 1775 tot zijn dood in 1842 woonde.

Op de grote markt

Stadhuis

Ons restaurant

Landschap

idem

Landschap met windmolens. Op veel plaatsen zie je windmolenparken.

Wolken

Idem

Vlindertuinen Natuurpunt

5/8/2012  Dit jaar kwam hoofdzakelijk Malle aan de beurt, maar Ludo Vorsselmans op het Risschot Zoersel spande weer de kroon.

In de pastorijtuin te Westmalle ontmoetten we de meeste vrienden en kennissen.

Het werd de gelegenheid om de natuurervaringsleertuin van Mariagaarde te leren kennen. Oud leerkracht Paula Smits had gezorgd voor de vangst van een 25 tal nachtvlinders. Daar was de plakker bij. De rupsen leerden we een paar weken geleden beter kennen (Ze staan op de blog) .  De 12 jarige Seppe Laeremans was onze gids en loodste ons o.a. over het blote voetenpad.

De laatste stop was bij Ludo en hier zagen we de meeste vlinders. De laatste poppen van het avondrood moesten nog uitkomen maar hij was al volop nieuwe rupsen aan het kweken.

FOTO’S

Natuur- en Veltvrienden

Plakker, een nachtvlinder

Atalanta of nummervlinder

Rups avondrood

Aan de dis bij Ludo, met bont zandoogje

Citroenvlinder op budleia, vlinderstruik

Geaderd witje

Metselbij op bloem kaardebol

Zandoogje

Kleinfruit in het groot  Jos Holtappels te Gellik-Lanaken

Jos was vroeger veeboer en schakelde over op kleinfruit. In de hal was men bezig met het inpakken van rode bessen Rovada.

We kwamen eerst in de reuzengrote nieuwe serres voor aardbeien; indrukwekkend.

Achter de met plastiek overtrokken aanplanting van aardbeien ligt het veld met kruisbessen en rode bes.

Bij de stekelbessen zijn dit de rassen Xenia, het oude ras Achilles en Martlet.

Als rode bes zijn dit Junifer, Rolan en hoofdzakelijk Rovada.

FOTO’S

Rino met Jos

Bezoekers

Inpakken van rode bes

Idem

Een handje toestekend

Rovada

Nieuwe serre

Idem

Eerste vruchten

VERVOLG

Elsanta

Nieuwe planten

Idem

Detail

De plastiek serre

Bloei

Bloei

Groot koolwitje

Jos  Holtappels

Wijnkasteel Genoels-Elderen.

(hun spelling)

Na het middagmaal in Melograno te Riemst was het niet ver rijden naar Genoelselderen. Daar bevindt zich het enige wijnkasteel van België.

De gids wist heel wat te vertellen. Het goed werd in 1990 aangekocht door een Nederlandse zakenman van Rennes en men begon meteen met wijnbouw. Destijds hadden de Romeinen in deze streek de wijnbouw ingevoerd. Dochter Joyce studeerde in Frankrijk voor oenoloog of wijnkenner. Met 22 ha is dit het grootste wijndomein in België. Men heeft hier nu het klimaat van Bourgondië van vroeger. Chardonay is het voornaamste ras, samen met Pinot noir. De ‘terroir’ voldoet eveneens.

Druiven wortelen erg diep en bereiken na een paar tientallen meter door de leem de kalkondergrond. Die ondergrond geeft de fijne smaak.

De wandeling vertrekt bij de oudste wijngaard en enkele proefaanplantingen. Men wandelt over de terrassen naar boven.

In het park staan enkele machtige bomen. De wijngaard ligt op de helling voor ons. Bovenaan omringt een bos een oude tumulus.

Vervolgens naar het gebouw met de grote pers (men plukt machinaal) en verder in de wijnkelders. De eikenhouten vaten van 228 l, zoals in Bourgondië, liggen er te rijpen.

In een slecht wijnjaar met onvoldoende zon, zoals 2008 kon men nog wel schuimwijn en distillaat (Limburgs Levenswater) maken.

Tenslotte volgde de proef op de som: beloofd was het proeven van 2 glazen wijn en met de 31° is drinken welkom. Sommigen hadden meer verwacht dan de kleine proevertjes.

Volgens de gids kan men hier beroep doen op een natuurlijke gist?  We hadden haar op de wandeling horen beweren dat men in de wijngaard de ‘bio-dynamische principes’ volgt. Dat klinkt te mooi om waar te zijn, maar het klinkt. Toen ik in de wijnkelder opmerkte dat ik geen vermeldingen zag op de fles werd er zeer laatdunkend over biowijn uitgehaald.

Het schoffelen, in plaats van herbicidengebruik is toch al iets.

FOTOMATERIAAL

Plakkaat

Vijver

We stappen voorbij het kasteel

Gids

Links de collega’s Vincent en Guy van de Tuinbouwschool Mechelen

De eerste wijngaard en proeftuin

Een Amerikaans Labruscaras met de grote bladeren

De wijngaard van 22 Ha met het tumulusbos

Idem

VERVOLG

De wijngaard met duiventil

We staan in de schaduw van een machtige boom, een van de oudste Gingko-byloba’s  van België, eigenlijk een naaldboom.

Doorkijk op de kerk van Genoelselderen

Kortshuis, nu pershuis

De grote pers

Distilleerkolom

De eiken vaten van 228 l.

Men maakt 3 soorten witte wijn (wit, blauw en goud). We proefden blauw, complexe wijn met aangenaam zuur en lange nadronk en de eikgelagerde goud, fijn maar minder mijn smaak met de tannine.

Nog een zicht op het indrukwekkende kasteel.